Cicindela abdominalis | |||
Fabricius, 1801 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj | |||
Gatunek |
Cicindela (Cicindelidia) abdominalis | ||
Synonimy | |||
|
Cicindela (Cicindelidia) abdominalis – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny trzyszczowatych.
Gatunek ten opisany został w 1801 roku przez Johana Christiana Fabriciusa[1][2]. W 1884 roku Franz G. Schaupp opisał jego odmianę C. a. var. scabrosa. Do rangi niezależnego gatunku, C. scabrosa, wyniósł ją w 1984 roku P. M. Choate w ramach rewizji grupy gatunkowej[3]. Inna odmiana, C. a. var. floridiana, została opisana w 1939 roku przez Oscara L. Cartwrighta[4]. Ona również doczekała się wyniesienia do rangi gatunku: C. floridiana. Dokonali tego w 2007 roku David Brzoska, C. Barry Knisley i Jeffrey Slotten, dzięki odkryciu nowej populacji[5]. W 1838 roku Edward Newman opisał gatunek Cicindela ventralis[6] (nazwa homonimiczna z gatunkiem opisanym w 1825 przez Pierre’a Dejeana), który został zsynonimizowany z C. abdominalis w 1916 przez E. D. Harrisa i C.W. Lenga[7]. Z kolei opisany w 1913 roku przez T. L. Caseya podgatunek C. a. faceta został zsynonimizowany w 1915 roku przez Walthera H. R. Horna[8].
Chrząszcz ten ma przynajmniej kilka delikatnych szczecinek bocznych na przedpleczu[2][5], a jeśli ich brak to wzdłuż szwu pokryw widoczne jest punktowanie. Warga górna z dwoma szczecinkami środkowo-przednimi i dwoma bocznymi[2]. Powierzchnia pokryw stosunkowo gładka, bez grubszych punktów. Episternity śródtułowia i zatułowia z położonymi szczecinkami[5]. Odwłok od spodu rudawy, boki jego sternitów od I do IV pokryte położonymi szczecinkami. Odnóża przedniej pary o krętarzach pozbawionych szczecin przedwierzchołkowych. Odnóża tylne o udach krótkich; mniej niż ⅓ ich długości sięga za koniec ciała. Ostatni człon stóp znacznie dłuższy od pazurków[2].
Dorosłe spotykane są w cieplejszych miesiącach. Larwy rozwijają się w norkach[9].
Trzyszcz ten występuje we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Podawany był z Alabamy, Delaware, Florydy, Georgii, Karoliny Południowej, Karoliny Północnej, Luizjany, Maryland, Massachusetts, New Jersey, Nowego Jorku, Pensylwanii i Wirginii. Na północ sięga do Long Island, na zachód do południowo-wschodniej Luizjany[10]. Na Florydzie notowany z hrabstw: Alachua, Clay, Citrus, Dixie, Escambia, Franklin, Gadsden, Gilchrist, Hamilton, Lake, Levy, Liberty, Marion, Putnam, Suwanee, Taylor, Union, Volusia, Walton, Wakulla[11].