![]() Bouda w 1938 roku (drugi od lewej) | |
Data i miejsce urodzenia |
14 listopada 1901 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 sierpnia 1984 |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
malarstwo, grafika |
![]() |
Cyril Bouda (ur. 14 listopada 1901 w Kladnie, zm. 29 sierpnia 1984 w Pradze) – czeski malarz, grafik, ilustrator, autor gobelinów i znaczków pocztowych; nauczyciel akademicki.
Urodził się 14 listopada 1901 w Kladnie. Po kilku latach rodzina przeprowadziłą się do Pragi z powodu zmiany miejsca pracy ojca[1].
Pochodził z rodziny artystów: jego ojciec Alois Bouda (1867–1934) był malarzem i pracował jako nauczyciel rysunku[2][3], natomiast jego matką była artystka Anna Boudová Suchardová. Jej ojcem z kolei był czeski rzeźbiarz Antonín Sucharda Jr. (1843–1911)[4], jej bracia (Stanislav i Vojtěch) także zostali rzeźbiarzami[4]. Jego ojcem chrzestnym był przyjaciel rodziny malarz Mikoláš Aleš[3].
Miał starszego brata: Jaroslava (1898–1919).
W 1930 roku poślubił Evę Šimonovą (1908–1997), córkę Tavíka Františk Šimona. Ich dwaj synowie również byli arystami: Jiří Bouda[5] (ur. 1934) oraz Petr (ur. 1936)[6]. Po rozwodzie z Evą poślubił jego żoną została Helena Nevosadová. W 1964 roku urodził się ich syn Marek[6].
W 1923 roku Bouda ukończył Szkołę Sztuk i Rzemiosł w Pradze pod kierunkiem Františka Kyseli, a w 1926 roku ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych w Pradze, gdzie uczył się u Maxa Švabinskiego[3].
W 1929 roku został asystentem Tavíka Františk Šimona w Akademii Sztuk Pięknych[1]. Od 1932 roku był zastępcą nauczyciela rysunku na wydziale architektury ČVUT. W latach 1946–1972 pracował jako nauczyciel, a później jako profesor na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Karola w Pradze i w Brandýs nad Labem (1964–1972).
Tworzył ilustacje i okładki do książek[1], z czym najprawdopodobniej do dzisiaj jest najbardziej kojarzony. Stworzył ilustracje do ok. 700 książek[3]. Ilustrował m.in. Autobiografię Benvenutona Celliniego, Podróże Guliwera[7], Má vlast: o české přírodě Marii Majerovej.
Zajmował się także wieloma innymi technikami: malowaniem płócien i akwareli, grafiką, witrażem, stemplowaniem, a pod koniec życia także gobelinami[3]. Motywów swoich dzieł szukał w otoczeniu[1].
Jego twórczość związana jest także z Kodlem, w którym się urodził i które od 1932 roku regularnie odwiedział[1].
Był członkiem Stowarzyszenia Czeskich Artystów Grafików Hollar oraz grupy „Umělecká beseda”[8].