![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
16 października 1930 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 lipca 1986 |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki |
Dan Pagis (ur. 16 października 1930 w Radowcach, zm. 29 lipca 1986 w Jerozolimie) – izraelski poeta.
Pochodził z Bukowiny, z niemieckojęzycznej, żydowskiej rodziny[1]. Jego ojciec od 1934 roku przebywał w Palestynie, w 1935 roku zmarła jego matka i od tego czasu był wychowywany przez dziadków[1].
Był badaczem średniowiecznej literatury hebrajskiej. W czasie II wojny światowej przebywał w obozach niemieckich. Od 1946 roku przebywał w Palestynie, został nauczycielem w kibucu i ukończył studia na Uniwersytecie Hebrajskim[2]. Od 1956 roku był nauczycielem akademickim Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie[3].
Był autorem zbiorów poezji Szeon hacel (1959) i Gigil (1970). Polski przekład jego wierszy pióra Irit Amiel nosi nazwę Ostatni (2004).
Fragment wiersza Napisane ołówkiem w zaplombowanym wagonie towarowym jego autorstwa jest elementem pomnika w obozie zagłady w Bełżcu[4].