Daniel Jacobs

Daniel Jacobs
Ilustracja
Daniel Jacobs w 2011
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1987
Brownsville

Obywatelstwo

USA

Wzrost

185 cm

Kategoria wagowa

średnia

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

41

Zwycięstwa

37

Przez nokauty

30

Porażki

4

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 12 lutego 2022.

Daniel Jacobs (ur. 3 lutego 1987 roku w Brownsville) – amerykański bokser, były mistrz świata WBA Regular oraz były mistrz świata federacji IBF w wadze średniej.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Na amatorskim ringu wygrał 137 walk i poniósł tylko 7 porażek. W 2003 roku wygrał młodzieżowe igrzyska Stanów Zjednoczonych. Cztery razy wygrał też "złote rękawice" Nowego Jorku.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Na zawodowym ringu zadebiutował 7 grudnia 2007 roku na wielkiej gali Mayweather vs. Hatton w Las Vegas. Jego rywalem był Jose Jesus Hurtado. Jacobs znokautował swojego oponenta już w 29 sekundzie.

Po dwudziestu kolejnych zawodowych zwycięstwach dostał szansę walki o wakujący tytuł mistrza świata organizacji WBO, mając za rywala niepokonanego Dmitrija Piroga. Przegrał przez nokaut w piątej rundzie.

Po kilku walkach na odbudowanie, stanął przed szansą walki o wakujący pas regularnego mistrza świata organizacji WBA. Tym razem jego oponentem był Australijczyk Jarrod Fletcher. Swojego rywala rzucił na deski już w pierwszej rundzie, a walkę zakończył przez nokaut w piątej.

5 grudnia 2015 roku w trzeciej obronie pasa WBA Regular spotkał się w ringu z niepokonanym wcześniej Peterem Quillinem. Walka została nazwana w mediach "Bitwą o Nowy Jork". Jacobs od początku walki ruszył do zdecydowanego ataku, co przyniosło efekt zamierzony efekt - zasypanego gradem ciosów Quillina w pierwszej rundzie poddał sędzia.

18 marca 2017 roku przystąpił do walki o pasy WBC, WBA, IBF w wadze średniej z Gennadijem Gołowkinem (36-0, 33 KO). Walka była dość wyrównana, ale sędziowie po dwunastu rundach jednogłośnie opowiedzieli się za zwycięstwem Kazacha (113-114, 112-115, 112-115)[1].

11 listopada 2017 roku w Uniondale udanie powrócił na ringu, wygrywając jednogłośnie na punkty (118-109, 120-107, 119-108) z Luisem Ariasem (18-0, 9 KO).

28 kwietnia 2018 w Barclays Centre, Brooklynie, zmierzył się z Maciem Sulęckim (26-1, 10 KO). Po interesujących dwunastu rundach Amerykanin zwyciężył jednogłośnie na punkty (116-111, 117-110, 115-112).

27 października 2018 w nowojorskim Madison Square Garden Theater, pokonał na punkty Siergieja Derewianczenkę (12-1, 10 KO). Sędziowie punktowali walkę dwa razy 115-112 na jego korzyść i 113-114 dla Ukraińca. Dzięki temu zwycięstwu zdobył wakujący pas mistrza świata organizacji IBF.

Walka unifikacyjna z Saulem Alvarezem

[edytuj | edytuj kod]

4 maja 2019 T-Mobile Arena w Las Vegas przegrał na punkty 113-115, 112-116, 113-115 z Saúlem Álvarezem (52-1-2, 35 KO). Stawką pojedynku były mistrzowskie pasy federacji WBC, WBA, oraz IBF, które tym samym powędrowały w ręce pięściarza z Meksyku.[2].

Problemy zdrowotne

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2011 roku zdiagnozowano u niego złośliwy nowotwór tkanki kostnej. Po hospitalizacji pokonał chorobę, i wbrew przewidywaniom lekarzy wrócił do wyczynowego sportu[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. INTERIA.PL, Giennadij Gołowkin po ciężkim boju wypunktował Daniela Jacobsa. Koniec passy nokautów! [online] [dostęp 2017-08-18] (pol.).
  2. Canelo minimalnie lepszy od Jacoobsa. Bokser.org, 9 maja 2015. [dostęp 2019-05-05]. (pol.).
  3. Wojciech Czuba, JACOBS POKONAŁ RAKA [online], www.bokser.org [dostęp 2017-08-18].