Danuta Stenka

Danuta Stenka
Ilustracja
Foto: Paweł Matyka
Data i miejsce urodzenia

10 października 1961
Sierakowice

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Janusz Grzelak

Lata aktywności

od 1982

Zespół artystyczny
Teatr Narodowy
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Danuta Maria Stenka-Grzelak (ur. 10 października 1961 w Sierakowicach) – polska aktorka teatralna, filmowa, radiowa i dubbingowa.

Jako aktorka debiutowała w 1984 na scenie Teatru Współczesnego w Szczecinie, następnie grała również w Teatrze Nowym w Poznaniu oraz warszawskich teatrach: Dramatycznym, Rozmaitości i Narodowym. Od 1988 występuje w Teatrze Telewizji. Na ekranie zadebiutowała rolą Elżbiety w filmie telewizyjnym Rozmowy o miłości (1990). Do najważniejszych ról w jej karierze aktorskiej należą występy w filmach: Cudze szczęście, Chopin. Pragnienie miłości, Nigdy w życiu!, Katyń, Idealny facet dla mojej dziewczyny, Uwikłanie i Nad życie oraz w serialach telewizyjnych: Boża podszewka, Pogoda na piątek, Lekarze i Nieobecni. Z dubbingu została zapamiętana jako Biała Czarownica z serii filmów animowanych Opowieści z Narnii, Gertruda z Zaplątanych oraz Galadriela z trylogii filmowej Hobbit. Wystąpiła również w kaszubskim dubbingu filmu Jezus w roli Marii.

Zdobywczyni licznych nagród filmowych, w tym pięciu Złotych Kaczek, dwóch Orłów i Złotego Mikrofonu. Laureatka Grand Prix na 61. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych – Festiwalu Sztuki Aktorskiej (2021) za rolę Charlotty w przedstawieniu Sonata jesienna (1978) Ingmara Bergmana w Teatrze Narodowym[1]. Uhonorowana Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wielokrotnie uwzględniana w rankingu „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” sporządzonym przez magazyn „Forbes”, najwyżej w 2009 – na 25. miejscu[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 10 października 1961 w Sierakowicach, a dzieciństwo spędziła w Gowidlinie na Kaszubach[3]. Jej matka była nauczycielką języka rosyjskiego, a ojciec elektromonterem[4]. Ma starszego o dwa lata brata, Eugeniusza[5]. Ukończyła klasę o profilu matematyczno-fizycznym[6] I LO im. Hieronima Derdowskiego w Kartuzach. Po maturze uczyła języka rosyjskiego w gowidlińskiej szkole[7].

W 1984 ukończyła Studium Aktorskie przy Teatrze Wybrzeże w Gdańsku oraz zadebiutowała na scenie Teatru Współczesnego w Szczecinie rolą Abigail w Czarownicach z Salem w reż. Inki Dowlasz[8]. Za rolę postaci Pauliny w Białym małżeństwie w reż. Ryszarda Majora odebrała nagrodę dla młodego twórcy na XXVII Festiwalu Teatru Polski Północnej w Toruniu[9]. W kolejnych latach na szczecińskiej scenie grała m.in. Zofię Plejtus w Matce, Zoe w sztuce W mrokach złotego pałacu, czyli Bazylissa Teofanu, Pannę Młodą w Weselu i Maję Ochołowską w Opętanych[10].

Stenka i Michał Grudziński podczas spektaklu Tartuffo w Teatrze Nowym w Poznaniu w 1989

W 1988 po czterech sezonach grania w Teatrze Współczesnym dołączyła do zespołu Teatru Nowego w Poznaniu[11]. Za rolę postaci Zosi w Damach i huzarach w reż. Janusza Nyczaka otrzymała wyróżnienie na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska” i Medal Młodej Sztuki[12]. Także w 1988 debiutowała w Teatrze Telewizji główną rolą w Listach do Niny w reż. Ryszarda Majora[13] oraz zagrała swoją pierwszą rolę serialową – Zochę w Crimenie.

W 1990 debiutowała w filmie rolą Elżbiety w produkcji telewizyjnej Mirosława Gronowskiego Rozmowy o miłości[13]. W 1991 została aktorką Teatru Dramatycznego w Warszawie, na którego scenie debiutowała występem w Metamorfozach w reż. Michaela Hacketta, następnie wystąpiła m.in. jako Maria w Woyzecku w reż. Pawła Wodzińskiego oraz Grzech (Circe) w Magii grzechu w reż. Tadeusza Słobodzianka, a także w spektaklach Krzysztofa Warlikowskiego jako tytułowa bohaterka w Elektrze oraz Katarzyna w Poskromieniu złośnicy[14]. W 1993 grała mamę w serialu dla dzieci Mama – Nic. W 1995 debiutowała na wielkim ekranie rolą Marty Moraczewskiej w filmie Krzysztofa Langa Prowokator[15]. W latach 1997–1998 występowała w roli Marii Jurewicz w serialu TVP1 Boża podszewka[16]. W 1999 za rolę Anny Kowalskiej w Cudzym szczęściu (1998) Mirosława Borka była nominowana do Orła w kategorii „Najlepsza główna rola kobieca”.

W 2001 zaczęła występować jako Jola Jabłońska w serialu radiowym W Jezioranach oraz zadebiutowała na scenie Teatru Rozmaitości w Warszawie rolą Helene w Uroczystości (reż. Grzegorz Jarzyna); na potrzeby roli odmieniła swój wizerunek, ścinając włosy[17]. W 2003 występowała jako Marta Tokarska w serialu TVP1 Zaginiona[18]. Odebrała też szereg nagród: za rolę wdowy Bradshaw w Zwycięstwie w reż. Heleny Kaut-Howson otrzymała Paszport „Polityki”[19], za wykreowanie postaci George Sand w filmie Chopin. Pragnienie miłości odebrała Orła za najlepszą główną rolę kobiecą i Złotą Kaczkę dla najlepszej polskiej aktorki, ponadto zespół artystyczny Teatru Polskiego Radia przyznał jej nagrodę Wielkiego Splendoru[20].

Stenka (2007)

Ogólnopolską popularność zapewniła jej rola Judyty, głównej bohaterki filmu Ryszarda Zatorskiego Nigdy w życiu! (2004), ekranizacji powieści Katarzyny Grocholi o tym samym tytule[21][22]. W 2004 uczestniczyła w sztafecie z ogniem olimpijskim podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w Atenach[23]. W 2006 została aktorką warszawskiego Teatru Narodowego. W latach 2006–2007 grała Grażynę Borowik-Zamecznik, główną bohaterkę serialu TVP2 Pogoda na piątek[24][25]. Za tę rolę w 2006 była nominowana do Telekamery w kategorii „Aktorka”[26]. Również w 2006 za rolę Ellidy Wangel w Kobiecie z morza na scenie Teatru Dramatycznego otrzymała Nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawaną przez redakcję miesięcznika „Teatr”.

W 2007 wróciła po 19 latach na scenę Teatru Współczesnego w Szczecinie rolą Rozkosznej w spektaklu Cz@t. Projekt rozmyślnie niedokończony w reż. Agnieszki Cianciary i Bartosza Jarzymowskiego. Oprócz tego zagrała w serialach Odwróceni[27] i Tajemnica twierdzy szyfrów[28] oraz wystąpiła w koncercie ku pamięci Jana Pawła II „Gorzkie żale” w reż. Jerzego Bielunasa[29] oraz w spektaklu Teatru Telewizji Pastorałka w reż. Laco Adamíka[30]. W 2008 za rolę Róży w Katyniu Andrzeja Wajdy[31] otrzymała Orła w kategorii „Najlepsza drugoplanowa rola kobieca”[32].

Danuta Stenka podczas czytania kaszubskiego tłumaczenia Biblii w ramach projektu „Verba Sacra”

Czytuje kaszubskie tłumaczenia Biblii w wejherowskiej kolegiacie – podczas corocznych koncertów w ramach projektu „Verba Sacra”.

W 2009 za podwójną rolę – Teresy Wodzień i jej siostry, Marii Chmurskiej – w filmie Tomasza Koneckiego Idealny facet dla mojej dziewczyny[33] otrzymała Złotą Kaczkę w kategorii „Najlepsza rola kobieca sezonu 2008/2009”. W listopadzie 2009 wystąpiła gościnnie w parze ze Stefano Terrazzino w jednym z odcinków 10. edycji programu TVN Taniec z gwiazdami[34].

W 2010 odebrała statuetkę Fenomenu „Przekroju”[35] i otrzymała nagrodę w kategorii „Teatr i film” w plebiscycie „Mistrzynie stylu XX-lecia” magazynu „Twój Styl”[36], a także pojawiła się jako Urszula w filmie Patryka Vegi Ciacho[37] oraz użyczyła głosu Gertrudzie w polskiej wersji językowej filmu animowanego Zaplątani[38]. W 2011 zagrała komisarz Annę Oster, główną bohaterkę serialu TVP2 Instynkt[39], oraz wykreowała postać Telakowej w filmie Jacka Bromskiego Uwikłanie[40]. Ponadto została uhonorowana Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[41] i Medalem Stolema[42][43] oraz odebrała Złoty Mikrofon za „wybitne role wykreowane w Teatrze Polskiego Radia”[44]. W latach 2012–2014 występowała jako Elżbieta Bosak, pulmonolog i dyrektor szpitala w serialu TVN Lekarze[45], jak też w internetowej kontynuacji serialu – Lekarze po godzinach[46].

W 2012 wróciła po 22 latach na scenę Teatru Nowego w Poznaniu, występując w spektaklu Jerzego Satanowskiego Życie to nie teatr, ponadto zagrała doktor Bielecką w filmie Anny Pluteckiej-Mesjasz Nad życie o życiu Agaty Mróz-Olszewskiej[47] oraz Marię, dawną miłość Andrzeja Wolskiego (Jerzy Radziwiłowicz) w serialu HBO Bez tajemnic[48]. Ponadto za rolę Klitajmestry w spektaklu Oresteja (Teatr Narodowy, reż. Maja Kleczewska) była nominowana do zdobycia nagrody Róże Gali w kategorii „Teatr”[49]. W 2013 czytała powieść Ireny Matuszkiewicz Modliszka na antenie Vox FM[50] i wystąpiła w filmie krótkometrażowym Łukasza Ostalskiego Matka[51], a w listopadzie premierę miała książka biograficzna Stenki pt. „Flirtując z życiem”, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez Łukasza Maciejewskiego.

W 2014 wystąpiła jako Zdzisława Bytnarowa, matka Jana Bytnara, ps. „Rudy” w Kamieniach na szaniec, ekranizacji powieści Aleksandra Kamińskiego Kamienie na szaniec o tym samym tytule[52]. Zagrała także kolejne role teatralne: Hram w sztuce Władimira Sorokina Lód na scenie Teatru Narodowego oraz Pannę Rash w Koncercie życzeń, monodramie koprodukcji nowohuckiej Łaźni Nowej i warszawskiego Teatru Rozmaitości w reż. Yany Ross[53]. W 2015 zasiadała w jury programu Polsatu Celebrity Splash![54], prowadziła program Zabójcze zauroczenie w ID[55], zagrała w jednym z odcinków niemieckiego serialu Telefon 110[56] i wsparła akcję charytatywną Programu I Polskiego Radia „Choinki Jedynki”, przekazując swoją pracę na licytację[57]. Ponadto została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla kultury polskiej oraz za osiągnięcia w pracy artystycznej”[58], a za rolę w spektaklach Druga kobieta i Koncert życzeń (oba w warszawskim Teatrze Rozmaitości) była nominowana do zdobycia nagrody w plebiscycie Gwarancje Kultury w kategorii „Teatr”[59].

W 2016 wystąpiła jako matka Ani w filmie Mitji Okorna Planeta singli[60], a także grała tytułową rolę w spektaklu Matka Courage i jej dzieci (Teatr Narodowy) w reż. Michała Zadary[61]. W 2017 wystąpiła w roli generałowej w filmie Marii Sadowskiej Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej[62] i serialu TVP1 Wojenne dziewczyny[63], ponadto zagrała Rudolfa w filmie Tomasza Koneckiego Listy do M. 3[64], a za występ w słuchowisku Polskiego Radia Lilia Weneda otrzymała nagrodę za najlepszą rolę żeńską na 17. Festiwalu „Dwa Teatry” w Sopocie[65]. Również w 2017 premierę miało słuchowisko Biblia Audio. Superprodukcja z udziałem m.in. Stenki[66].

W 2018 czytała powieść Marii Kuncewiczowej Cudzoziemkę w ramach audycji „Książka do słuchania” na antenie Programu II Polskiego Radia[67] i wystąpiła na scenie Teatru Narodowego w Warszawie w podwójnej roli – Manii i Matki – w spektaklu Ślub w reż. Eimuntasa Nekrošiusa[68], ponadto zagrała Krystynę Kwiatkowską, matkę Ani (Agnieszka Więdłocha) w filmie Mitji Okorna Planeta singli 2[69] oraz Lucynę w filmie Jacka Gwizdały Klecha[70]. Ponadto w 2018 premierę miało wznowienie książki biograficznej Stenki „Flirtując z życiem”, wzbogacone o jej kolejne rozmowy z Maciejewskim. W latach 2018–2019 grała Bognę Mróz, ordynatorkę szpitala i czarny charakter w serialu TVN Diagnoza[71][72]. W 2019 ponownie wcieliła się w Krystynę Kwiatkowską, tym razem na potrzeby filmu Planeta singli 3[73], a także zagrała Dorotę Kołeczek w filmie Marcina Głowackiego 1800 gramów[74] i Krystynę w filmie Jacka Bromskiego Solid Gold[75], ponadto użyczyła głosu Sarabi w polskiej wersji językowej filmu Król Lew[76].

W 2020 zagrała Zofię Krasucką, matkę Gabi (Vanessa Aleksander) w filmie Jana Komasy Sala samobójców. Hejter[77], a także zaczęła występować w roli Elżbiety Zawady w serialu Playera Nieobecni[78][79]. W 2021 pojawiła się jako Rudolf w filmie Patricka Yoki Listy do M. 4[80].

Wpływ na popkulturę

[edytuj | edytuj kod]

Pozostaje jedną ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” według danych magazynu „Forbes”, a jej wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 332 tys. zł w 2008 (57. miejsce)[81], 398 tys. zł w 2010 (48. miejsce)[2], 385 tys. zł w 2012 (49. miejsce)[82], 278,5 tys. w 2013 (91. miejsce)[83] i 264,5 tys. zł w 2014 (52. miejsce)[84]. Wystąpiła w kampaniach reklamowych: Euro Banku[85], producenta szkieł progresywnych Varilux[86][87] oraz producenta farb do ścian Magnat[88].

W 2008 wsparła kampanię społeczną „Chronię życie przed rakiem szyjki macicy”, biorąc udział w sesji zdjęciowej do kalendarza na rok 2009[89]. W 2015 została ambasadorką kampanii społecznej Stowarzyszenia Rodziców i Przyjaciół Dzieci Niewidomych i Słabowidzących „Tęcza” pod hasłem „Zobacz. Niewidome dzieci”[90], w 2016 wystąpiła w kampanii społecznej „Kultura na Widoku”[91], a w 2018 zaangażowała się w kampanię informacyjną „Czas na wzrok 40+”[92].

Wizerunek Stenki znalazł się na tytułowych okładkach wielu czasopism, takich jak m.in. „Viva!”[93], „Twój Styl”[94][95] czy „Sens”[96].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 1988 wyszła za aktora Janusza Grzelaka, z którym ma dwie córki: Paulinę (ur. 1993) i Wiktorię[97][98].

Filmografia i role teatralne

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dorobek aktorski Danuty Stenki.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Odcisk dłoni Danuty Stenki na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Werdykt jury 61. Kaliskich Spotkań Teatralnych – Festiwalu Sztuki Aktorskiej. www.teatr.kalisz.pl, 25 września 2021. [dostęp 2021-10-01].
  2. ↑ a b tw: Tomasz Lis i Monika Olejnik mniej cenni reklamowo. wirtualnemedia.pl, 2010-07-30. [dostęp 2020-09-12]. (pol.).
  3. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 13.
  4. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 18, 22.
  5. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 30.
  6. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 55.
  7. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 24, 61.
  8. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 59, 68, 72–73.
  9. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 72–73.
  10. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 77.
  11. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 78–79.
  12. ↑ a b Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 86.
  13. ↑ a b Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 106.
  14. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 153.
  15. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 109.
  16. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 131.
  17. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 145, 171, 315.
  18. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 145.
  19. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 180–181.
  20. ↑ a b Wielki Splendor dla Danuty Stenki. wyborcza.pl, 2003-12-07. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
  21. ↑ „Nigdy w życiu!” wchodzi do kin. [w:] Onet.pl [on-line]. wiadomosci.onet.pl, 2004-02-09. [dostęp 2021-11-09]. (pol.).
  22. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 110.
  23. ↑ Kto poniesie olimpijski ogień?. [w:] Wirtualne Media [on-line]. wirtualnemedia.pl, 2005-05-23. [dostęp 2020-01-11]. (pol.).
  24. ↑ nmasz: Stenka w nowym serialu TVP 2. wirtualnemedia.pl, 2006-08-29. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  25. ↑ pp: ‘Pogoda na piątek’ powraca do Dwójki. wirtualnemedia.pl, 2007-04-20. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  26. ↑ masz: Lis czy Pospieszalski, Pochanke czy Durczok?. wirtualnemedia.pl, 2006-11-28. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  27. ↑ pp: ‘Odwróceni’ i ‘Archiwum X’ wiosną w TVN. wirtualnemedia.pl, 2007-02-20. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  28. ↑ Paweł Małaszyński, Borys Szyc, Cezary Żak w nowym serialu TVP1. wirtualnemedia.pl, 2007-07-31. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  29. ↑ ks: Rocznica śmierci papieża w TVP. wirtualnemedia.pl, 2007-04-02. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  30. ↑ kk: Poniedziałki z Teatrem TV w Jedynce. wirtualnemedia.pl, 2007-01-11. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  31. ↑ kk: „Katyń” obejrzało ponad 1,5 miliona widzów. wirtualnemedia.pl, 2007-10-11. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  32. ↑ kk: Orły 2008: „Katyń” najlepszym polskim filmem. wirtualnemedia.pl, 2008-04-15. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  33. ↑ pr: Idealny faceta dla mojej dziewczyny – nowy film Koneckiego i Saramonowicza. wirtualnemedia.pl, 2008-07-31. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  34. ↑ Jacek Cieślak: Walczę o sprawę, nie o podium. rp.pl, 2009-12-30. [dostęp 2021-03-21]. (pol.).
  35. ↑ pp: Fenomeny Przekroju wręczone po raz szósty. wirtualnemedia.pl, 2010-06-25. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  36. ↑ pp: “Twój Styl” nagrodził “Mistrzynie stylu XX-lecia”. wirtualnemedia.pl, 2010-11-03. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  37. ↑ „Ciacho”- ponad 200 000 widzów. wirtualnemedia.pl, 2010-01-12. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  38. ↑ masz: Maciej Stuhr jak Cary Grant. wirtualnemedia.pl, 2010-11-11. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  39. ↑ ks: „Instynkt” z Danutą Stenką nie był hitem TVP2. wirtualnemedia.pl, 2011-05-30. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  40. ↑ zsam: „Uwikłanie” z Mają Ostaszewską i Markiem Bukowskim (wideo). wirtualnemedia.pl, 2011-05-11. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  41. ↑ a b Nagrody dla ludzi teatru. mkidn.gov.pl, 6 kwietnia 2011. [dostęp 2011-04-10]. (pol.).
  42. ↑ a b Otrzymali kaszubskie Medale Stolema (ZDJĘCIA). gazetakaszubska.pl. [dostęp 2011-10-19].
  43. ↑ a b Medal Stolema [online], Klub Studencki „Pomorania”, 16 marca 2017 [dostęp 2021-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-21] (pol.).
  44. ↑ a b Złote Mikrofony dla najlepszych radiowców. TVP Info, 2011-12-18. [dostęp 2011-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-09)].
  45. ↑ pp: Nowy serial „Lekarze” jesienią w TVN. wirtualnemedia.pl, 2012-04-06. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  46. ↑ pp: „Lekarze po godzinach” – nowy internetowy serial TVN. wirtualnemedia.pl, 2013-09-02. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  47. ↑ pp: TVN wprowadzi do kin film o Agacie Mróz. wirtualnemedia.pl, 2012-04-19. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  48. ↑ pp: „Bez tajemnic 2” w HBO: emisja pięć razy w tygodniu o 22.00. wirtualnemedia.pl, 2012-10-05. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  49. ↑ pp: Lis, Olejnik, Wałęsa, Rubik i Zimoch nominowani do „Róż Gali”. wirtualnemedia.pl, 2012-09-27. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  50. ↑ pp: Danuta Stenka w Radiu Vox FM. wirtualnemedia.pl, 2013-01-07. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  51. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 278.
  52. ↑ pr: „Kamienie na szaniec” podbiją kina. Ponad pół miliona widzów. wirtualnemedia.pl, 2014-03-21. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  53. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 287, 300–301.
  54. ↑ Patryk Pallus: Saleta, Dowbor, Moro, Kraśko i Felicjańska w „Celebrity Splash”. Jankes i Łukasz Grass prowadzącymi. wirtualnemedia.pl, 2015-02-16. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  55. ↑ Danuta Stenka gospodynią programu „Zabójcze zauroczenie” [online], Onet Kultura, 10 lutego 2015.
  56. ↑ lb: Danuta Stenka i Robert Gonera w odcinku niemieckiego serialu ARD „Telefon 110”. Emisja w TVP1. wirtualnemedia.pl, 2015-12-09. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  57. ↑ lb: 88 tys. zł zebrano w ramach akcji „Choinki Jedynki”. wirtualnemedia.pl, 2016-01-13. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  58. ↑ a b M.P. z 2016 r. poz. 27.
  59. ↑ Łukasz Brzezicki: Danuta Stenka, Natalia Przybysz i Małgorzata Szumowska z szansami na Gwarancje Kultury. wirtualnemedia.pl, 2015-04-08. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  60. ↑ pr: Maciej Stuhr i Agnieszka Więdłocha w filmie „Planeta singli”. wirtualnemedia.pl, 2015-11-18. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  61. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 310.
  62. ↑ mk: „Sztuka kochania” Marii Sadowskiej hitem kinowym. wirtualnemedia.pl, 2017-03-15. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  63. ↑ Michał Kurdupski: „Wojenne dziewczyny” wygrały z konkurencją. 6,55 mln zł z reklam. wirtualnemedia.pl, 2017-05-30. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  64. ↑ pr: „Listy do M. 3" jesienią w kinach. Bez Macieja Stuhra i Romy Gąsiorowskiej. wirtualnemedia.pl, 2017-09-05. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  65. ↑ łb: Laureaci 17. Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2017”. wirtualnemedia.pl, 2017-06-22. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  66. ↑ jk: Nagrano słuchowisko „Biblia Audio” z udziałem 480 aktorów. „Nikt tego nie zrobił na tę skalę”. wirtualnemedia.pl, 2017-11-29. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  67. ↑ łb: Danuta Stenka czyta „Cudzoziemkę” Kuncewiczowej w radiowej Dwójce. wirtualnemedia.pl, 2018-04-04. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  68. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 298.
  69. ↑ pp: Prawie 600 tysięcy widzów zobaczyło film „Planeta Singli 2”. wirtualnemedia.pl, 2018-11-14. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  70. ↑ Michał Kurdupski: TVP produkuje film „Klecha”. Kinowa premiera 1 marca. wirtualnemedia.pl, 2018-10-31. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  71. ↑ Łukasz Brzezicki: Mateusz Kościukiewicz i Danuta Stenka zagrają w trzecim sezonie „Diagnozy” (zdjęcia). wirtualnemedia.pl, 2018-06-07. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  72. ↑ łb: TVN szykuje 4. sezon „Diagnozy”. Maciej Stuhr dołącza do stałej obsady (zdjęcia). wirtualnemedia.pl, 2018-11-26. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  73. ↑ Michał Kurdupski: 295 tys. widzów „Planety singli 3” w weekend otwarcia. wirtualnemedia.pl, 2019-02-12. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  74. ↑ Michał Kurdupski: „1800 gramów” nowym filmem obyczajowym TVN. Magdalena Różczka w roli głównej. wirtualnemedia.pl, 2019-04-02. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  75. ↑ tw: TVP przejęła dystrybucję filmu „Solid Gold”, premiera przesunięta na październik. wirtualnemedia.pl, 2019-07-15. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  76. ↑ jd: „Król Lew” podbija kina. Ponad 531 mln dolarów. wirtualnemedia.pl, 2019-07-22. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  77. ↑ tw: „Sala samobójców. Hejter” pojawia się w płatnej ofercie Player.pl i Canal+ dwa tygodnie po premierze kinowej. wirtualnemedia.pl, 2020-03-18. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  78. ↑ mk: Finał „Nieobecnych” od wtorku w player.pl, trwają prace nad drugim sezonem (wideo). wirtualnemedia.pl, 2021-02-22. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  79. ↑ tw: Drugi sezon „Nieobecnych” na Playerze ma pojawić się w 2022 roku. wirtualnemedia.pl, 2021-03-04. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  80. ↑ masz: Film „Listy do M. 4" zamiast do kin trafi do Player.pl. wirtualnemedia.pl, 2021-01-25. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  81. ↑ Patryk Pallus: Spadła wartość Lisa i Durczoka, zyskał Majewski – top 100 gwiazdshow biznesu. wirtualnemedia.pl, 2008-07-31. [dostęp 2020-09-12]. (pol.).
  82. ↑ tw: Najcenniejsze polskie gwiazdy: na czele Radwańska – Durczok, Majewski i Wojewódzki w dół. wirtualnemedia.pl, 2012-07-27. [dostęp 2020-09-12]. (pol.).
  83. ↑ Patryk Pallus: Najcenniejsze polskie gwiazdy: na czele Robert Lewandowski – Wojewódzki i Prokop w górę. wirtualnemedia.pl, 2013-07-26. [dostęp 2020-09-12]. (pol.).
  84. ↑ Tomasz Wojtas: Lewandowski najcenniejszy reklamowo, skok Stocha – w dół Wojewódzki, Rubik, Janowicz i Boniek (TOP 100). wirtualnemedia.pl, 2014-08-01. [dostęp 2020-09-12]. (pol.).
  85. ↑ isb, pr: Celebryci reklamują banki. Już ponad 50 znanych twarzy. wirtualnemedia.pl, 2011-05-31. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  86. ↑ tw: Katarzyna Cichopek i Marcin Hakiel reklamują szkła okularowe Eyezen (wideo). wirtualnemedia.pl, 2017-03-10. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  87. ↑ tw: Danuta Stenka reklamuje szkła progresywne Varilux (wideo). wirtualnemedia.pl, 2018-09-14. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  88. ↑ tw: Danuta Stenka z magią domu reklamuje farby Magnat (wideo). wirtualnemedia.pl, 2019-05-08. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  89. ↑ tw: Figura, Stenka, Lipnicka i Dąbrowska w kalendarzu przeciw rakowi. wirtualnemedia.pl, 2009-01-12. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  90. ↑ tw: Danuta Stenka w kampanii „Zobacz. Niewidome dzieci” (wideo). wirtualnemedia.pl, 2015-01-23. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  91. ↑ tw: Podsumowanie roku 2016 w reklamie zewnętrznej, prognozy na 2017. wirtualnemedia.pl, 2017-01-09. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  92. ↑ jd: Grupa Essilor zachęca do badania wzroku po 40. roku życia. wirtualnemedia.pl, 2018-03-14. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  93. ↑ pp: 10 okładek na 10-lecie „Vivy!”. wirtualnemedia.pl, 2007-12-13. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  94. ↑ pp: „Twój Styl” z „Shoppingiem na Gwiazdkę”, na okładce Danuta Stenka. wirtualnemedia.pl, 2012-11-12. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  95. ↑ łb: Marcowe wydanie „Twojego Stylu” z albumem wspomnień na 25-lecie pisma. wirtualnemedia.pl, 2015-02-11. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  96. ↑ pp: Kwietniowy „Sens” z Danutą Stenką. wirtualnemedia.pl, 2013-03-20. [dostęp 2021-03-23]. (pol.).
  97. ↑ Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).
  98. ↑ Stenka i Maciejewski 2018 ↓, s. 189–191.
  99. ↑ Danuta Stenka odebrała Nagrodę im. Ireny Solskiej! [online], legalnakultura.pl.
  100. ↑ Nagrody im. Zelwerowicza i Swinarskiego dla najlepszych w teatrze [online], Rzeczpospolita.
  101. ↑ Katarzyna Krzykowska, Po raz 20. przyznano Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida [online], dzieje.pl.
  102. ↑ Nominowani 2024. fryderyki.pl. [dostęp 2024-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-30)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Polskie Nagrody Filmowe za najlepszą główną rolę kobiecą
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Polskie Nagrody Filmowe za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Laureatki Nagrody im. Ireny Solskiej