Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1980 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
186 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Dariusz Pietrasiak (ur. 12 lutego 1980 w Sandomierzu) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy oraz trener, Reprezentant Polski. Mistrz Polski w sezonie 2011/2012 i wicemistrz Polski w sezonie 2006/2007.
Dariusz Pietrasiak urodził się 12 lutego 1980 roku w Sandomierzu. Dzieciństwo spędził we Włostowie[2]. Ukończył Technikum Hutniczo-Mechaniczne w Ostrowcu Świętokrzyskim[3].
Dariusz Pietrasiak rozpoczynał karierę piłkarską w Cukrowniku Włostów[4]. Z zespołem tym występował w sezonie 1998/99 w klasie okręgowej[5]. Po zakończeniu rozgrywek podpisał kontrakt z klubem KSZO Ostrowiec Świętokrzyski[6]. W pierwszym sezonie występów w nowym zespole zdobył 5 bramek[7]. W sezonie 2000/01 także zdobył 5 goli[8], a KSZO awansował do ówczesnej pierwszej ligi[9]. W pierwszej lidze zadebiutował 21 lipca 2001 roku w spotkaniu przeciwko Wiśle Kraków, w którym grał do 72. minuty, kiedy to został zmieniony przez Marcina Wróbla[10]. W sezonie 2001/02 zagrał łącznie w 18. spotkaniach ligowych, w których nie zdobył bramki[11]. Wystąpił także w pierwszym spotkaniu barażowym o utrzymanie w pierwszej lidze[12], a jego zespół wygrał oba mecze barażowe z Górnikiem Łęczna i utrzymał się w lidze[13]. W kolejnym sezonie wystąpił w 16. spotkaniach ligowych[14], a jego zespół zajął w tabeli 15. miejsce i spadł z ligi[15]. Pietrasiak strzelił wówczas swojego pierwszego gola w pierwszej lidze. W przegranym 1-2 meczu przeciwko Odrze Wodzisław Śląski, rozegranym 17 maja 2003, zdobył bramkę w 78. minucie gry[16]. W rozegranym blisko miesiąc wcześniej spotkaniu przeciwko Pogoni Szczecin Pietrasiak po raz pierwszy wykonywał rzut karny, jednak nie zdobył bramki, a KSZO przegrał 0-1[17]. W rundzie jesiennej sezonu 2003/2004 występował w rozgrywkach drugiej ligi w barwach KSZO. W 14. spotkaniach ligowych zdobył 2. bramki[18], jednak zespół z Ostrowca Świętokrzyskiego po zakończeniu rundy wycofał się z rozgrywek[1].
Po wycofaniu się z rozgrywek ligowych KSZO, Pietrasiak przeniósł się do innego drugoligowego wówczas klubu, GKS-u Bełchatów, gdzie został podstawowym zawodnikiem[19]. W rundzie wiosennej wystąpił w 12. spotkaniach ligowych, w których nie zdobył gola[18], a jego klub zajął 4. miejsce w tabeli, przegrywając miejsce w barażach o pierwszą ligę gorszym bilansem meczów bezpośrednich z Cracovią[20]. W kolejnym sezonie Pietrasiak zagrał w 24. meczach ligowych[21], zdobywając po bramce w spotkaniach z Arką Gdynia[22], Górnikiem Polkowice[23] oraz Szczakowianką Jaworzno[24], a GKS Bełchatów, w którym występował, zajął w tabeli 2. miejsce i awansował do ówczesnej pierwszej ligi[25]. W sezonie 2005/06 wystąpił w 18. meczach ligowych, w których nie zdobył żadnego gola[26]. W przegranym spotkaniu przeciwko Legii Warszawa, rozegranym 3 marca 2006 roku, zdobył pierwszą bramkę samobójczą w historii jego występów w pierwszej lidze[27]. W kolejnym sezonie był podstawowym zawodnikiem GKS-u Bełchatów, z którym zdobył wicemistrzostwo Polski[28] oraz został finalistą Pucharu Ekstraklasy[29]. Pietrasiak wystąpił łącznie w 29. spotkaniach ligowych, w których zdobył cztery gole[30]. W spotkaniu przeciwko Dyskobolii Grodzisk Wielkopolski, rozegranym 16 września 2006, po raz drugi w karierze zdobył bramkę samobójczą[31]. 19 lipca 2007 roku, podczas meczu Pucharu UEFA z gruzińskim Ameri Tbilisi, zadebiutował w europejskich pucharach[19]. Strzelił dwa gole, a jego zespół wygrał 2-0[32]. Były to także pierwsze bramki w historii występów GKS-u Bełchatów w europejskich pucharach[33]. W sezonie 2007/08 Pietrasiak wystąpił w 24 spotkaniach ligowych, w których zdobył jedną bramkę[34]. W kolejnym sezonie do 22. kolejki spotkań był podstawowym zawodnikiem GKS-u, w którego barwach zagrał w 21. meczach ligowych i nie zdobył gola[35]. W kwietniu 2009 roku, podczas treningu, odniósł poważną kontuzję (złamanie palca u nogi)[36], w wyniku której na boisko powrócił dopiero w 3. kolejce sezonu 2009/10[37]. W sezonie 2009/10 wystąpił w 28. meczach ligowych, w których zdobył dwa gole, oba z rzutów karnych[37]. Wiosną 2012 usłyszał - jak podaje blog Piłkarska Mafia - zarzut ustawiania meczów GKS Bełchatów.
1 czerwca 2010 roku podpisał kontrakt z Polonią Warszawa[38]. W nowym klubie zadebiutował 6 sierpnia, podczas spotkania ligowego z Górnikiem Zabrze[39]. W sumie rozegrał w Polonii Warszawa 18 meczów w sezonie 2010/2011 i zdobył jedną bramkę.
27 czerwca 2011 roku podpisał dwuletni kontrakt z drużyną ówczesnego wicemistrza Polski[40]. W pierwszym sezonie otrzymał w klubie numer 14. W sezonie 2011/2012 ze Śląskiem wywalczył mistrzostwo Polski. 16 maja 2012 rozwiązano umowę za porozumieniem stron. De facto mistrzowie (2011/2012) wyrzucili obrońcę za postawione mu zarzuty korupcji.
16 lipca dołączył do klubu z Izraela. W październiku rozwiązał kontrakt z izraelskim klubem.
W październiku 2012 podpisał kontrakt z ostatnią drużyną ekstraklasy Podbeskidziem Bielsko-Biała. Zadebiutował w ligowym meczu ze swoim byłym klubem GKS-em Bełchatów. Wiosną sezonu 2014/2015 grał w rezerwach, a następnie odszedł z klubu.
Od rundy wiosennej sezonu 2015/16 do jesieni 2016/17 występował w III-ligowym KSZO.
W maju 2010 roku Dariusz Pietrasiak znalazł się na liście rezerwowej powołań do reprezentacji Polski na mecze towarzyskie z Finlandią, Serbią i Hiszpanią[41], jednak nie zagrał w żadnym z tych spotkań[42][43][44]. 30 sierpnia 2010 roku został powołany do reprezentacji Polski na towarzyskie mecze z Ukrainą i Australią[45]. Ostatecznie w reprezentacji zadebiutował 7 września 2010 roku, podczas przegranego 1-2 meczu z Australią[46]. W spotkaniu tym wystąpił w podstawowym składzie, a w 70. minucie gry został zmieniony przez Euzebiusza Smolarka[47]. Występ Pietrasiaka został jednak, przez polską prasę, oceniony bardzo nisko: Przegląd Sportowy przyznał mu notę 4 w dziesięciostopniowej skali[48], a Gazeta Wyborcza oceniła jego grę na 1+ w sześciostopniowej skali[49]. 27 września 2010 roku ponownie został powołany do reprezentacji Polski, tym razem na mecze ze Stanami Zjednoczonymi i Ekwadorem[50]. 10 października 2010 roku rozegrał całe spotkanie przeciwko Amerykanom[51], jednak jego występ ponownie został oceniony bardzo nisko: tygodnik Futbol News wystawił mu notę 2 w sześciostopniowej skali[52], a portal SportoweFakty.pl 4,5 w dziesięciostopniowej skali[53].
Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
# | Data | Miasto | Przeciwnik | Gol | Wynik | Rozgrywki |
1. | 07.09.2010 | Kraków | Australia | - | 1-2 | towarzyski |
2. | 09.10.2010 | Chicago | Stany Zjednoczone | - | 2-2 | towarzyski |
Swoją pracę jako trener Pietrasiak rozpoczął w A-klasowym OKS Opatów, jednocześnie grając w KSZO. W grudniu 2016 roku objął funkcję trenera III-ligowego KSZO 1929 Ostrowiec, zastąpił na tym stanowisku Tadeusza Krawca[54]. Funkcję tę piastował do 6 kwietnia 2017 roku[55]. W końcówce sezonu wrócił do OKS Opatów, gdzie wraz z Mariuszem Kadelą poprowadził zespół w trzech ostatnich kolejkach sezonu oraz meczach barażowych, w których opatowska drużyna wywalczyła awans do klasy okręgowej[56]. W czerwcu 2017 roku Pietrasiak został trenerem IV-ligowego Alitu Ożarów, gdzie zastąpił Piotra Choraba[57]. Drużyna zakończyła rozgrywki na 4. miejscu. 22 czerwca 2018 roku został trenerem III-ligowej Wisły Sandomierz, na tym stanowisku zastąpił Grzegorza Wesołowskiego[58][59].