Dave Menne

Dave Menne
Pełne imię i nazwisko

David Jeremy Menne

Pseudonim

The Warrior

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1974
Minneapolis

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

178 cm

Masa ciała

84 kg

Styl walki

zapasy

Kategoria wagowa

średnia

Klub

Menne Combat Academy

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

64

Zwycięstwa

45

Przez nokauty

5

Przez poddania

19

Przez decyzje

20

Porażki

17

Remisy

2

Nieodbyte

0

David Jeremy Menne (ur. 29 lipca 1974 w Minneapolis) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Pierwszy mistrz UFC w wadze średniej z 2001 roku[1].

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Menne zadebiutował w MMA w 1997 roku. Jeszcze w tym samym roku, 4 kwietnia, wygrał turniej HOOKnSHOOT gdzie stawką było mistrzostwo w wadze lekkiej. W latach 1997−2000, toczył walki głównie na lokalnych galach m.in. Extreme Challenge, zwyciężając w pięciu turniejach, na których pokonywał m.in. Chrisa Lytle'a i Dennisa Hallmana oraz zanotował porażkę z Mattem Hughesem. 10 marca 2000, zadebiutował w UFC pokonując na punkty Fabiano Ihe. Dwa miesiące później zdobył pas mistrza prestiżowej w tamtym czasie World Extreme Fighting w wadze junior ciężkiej. Do końca roku walczył w Japonii na galach RINGS, wygrywając tamtejszy turniej eliminacyjny King of Kings 2000 Block A.

Na początku 2001 w lutym, został zaproszony do 8-osobowego turnieju, który był organizowany w Kuwejcie. Poza Mennem, ściągnięto na turniej m.in. zawodnika PRIDE FC Carlosa Newtona, Matta Hughesa oraz Jose Landi-Jonsa. Menne wygrał cały turniej pokonując trzech rywali na punkty w tym Newtona, otrzymując nagrodę w wysokości 60 tys. USD. Amerykanin w czasie całego turnieju spędził w ringu 30 minut[2].

24 lutego wyjechał do Japonii na finał turnieju RINGS. Rywalem okazał się zawodnik gospodarzy Hiromitsu Kanehara, który znokautował Menne'a w 3. rundzie.

Przegraną powetował sobie jeszcze w tym samym roku, 28 września na gali UFC 33 w Las Vegas zdobył inauguracyjne mistrzostwo UFC w wadze średniej (do 84 kg), pokonując po 5. rundowym pojedynku Gila Castillo, lecz tytuł stracił już w pierwszej obronie. 11 stycznia 2002 na rzecz Brazylijczyka Murilo Bustamante, który pokonał go przez techniczny nokaut. Zdobycie mistrzostwa UFC było największym osiągnięciem w zawodowej karierze Amerykanina mimo krótkiego czasu bycia na szczycie. Po tym nie osiągał praktycznie żadnych sukcesów.

W latach 2002−2006 walczył i zwyciężał głównie z anonimowymi zawodnikami na okolicznych galach w USA. Menne przegrywał ważniejsze pojedynki m.in. z Hayato Sakuraiem i Jakem Shieldsem oraz trzy walki w UFC kolejno z Philem Baronim, Joshem Koscheckiem i Włochem Luigi Fioravantim - ostatecznie jego rekord w UFC wyniósł 2-4 - jest to jak dotąd najgorszy rekord byłego mistrza w organizacji.

W 2009 podpisał kontrakt z Bellator FC na udział w 8-osobowym turnieju wagi półśredniej w którym ostatecznie doszedł do półfinału.

W 2012 roku zmierzył się w rewanżowym pojedynku z Murilo Bustamante w Brazylii. Po 15. minutowym, wyrównanym pojedynku na punkty zwyciężył Brazylijczyk.

Osiągnięcia w MMA

[edytuj | edytuj kod]
  • 1997: HOOKnSHOOT Lightweight Championship - 1. miejsce w turnieju wagi lekkiej
  • 1997: Mistrz HOOKnSHOOT w wadze lekkiej
  • 1998, 1999: Extreme Challenge - 4-krotny zwycięzca turniejów
  • 1999: Gladiators - 1. miejsce
  • 2000: Mistrz World Extreme Fighting w wadze junior ciężkiej
  • 2000: RINGS: King of Kings 2000 Block A - 1. miejsce turnieju eliminacyjnego
  • 2001: Shidokan Jitsu – Warriors War - 1. miejsce
  • 2001–2002: Mistrz Ultimate Fighting Championship w wadze średniej
  • 2009: Bellator FC - półfinalista turnieju wagi półśredniej

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Former UFC champ Dave Menne reflects on snakebitten career. sportsillustrated.cnn.com, 2012-04-05. (ang.).
  2. DAVE MENNE TOPS THE TOPS IN THE SPORT. fcfighter.com, 2001-02-08. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]