Denham Fouts
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 maja 1914 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 grudnia 1948 |
| Zawód, zajęcie |
męska prostytutka, bywalec salonów |
Denham Fouts, Denny Fouts (ur. 9 maja 1914 w Jacksonville, zm. 16 grudnia 1948 w Rzymie[1]) – amerykańska męska prostytutka i bywalec salonów.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Jacksonville na Florydzie jako Louis Denham Fouts. Jego ojcem był Edwin Fouts, absolwent Uniwersytetu Yale i dyrektor fabryki mioteł[2], a matką Mary E. Denham. Miał dwójkę rodzeństwa: siostrę Ellen (urodzoną w 1916) i brata Frederica (1918–1994)[3].
Wyjechał do Nowego Jorku, na Manhattan, gdzie przez pewien czas pracował w handlu jako osoba odpowiedzialna za uzupełnienia towaru, a zarazem zaczął przyciągać uwagę swym wyglądem. Pozyskał szereg bogatych patronów i patronek[4][5]. Do jego towarzyszy należeli Christopher Isherwood, Brion Gysin, Glenway Wescott, Truman Capote, George Platt Lynes, Jane i Paul Bowles, Jean i Cyril Connoll czy Michael Wishart. Isherwood nazwał go „figurą mityczną” i „najdroższą prostytutką na świecie”[6], Capote z kolei „najlepszym utrzymankiem na świecie”[7]. Fouts był partnerem mecenasa sztuki Petera Watsona, rozstali się jednak z powodu uzależnienia Foutsa od opium[8]. Podobno był kochankiem przyszłego króla Pawła I Greckiego i francuskiego aktora Jeana Marais[9].
Po wybuchu drugiej wojny światowej Fouts wrócił do Ameryki. W sierpniu 1940 w Hollywood spotkał Christophera Isherwooda i w lecie 1941 wspólnie podróżowali[4]. Okres ten został opisany w książce Isherwooda Down There on a Visit, gdzie Foutsa reprezentuje postać Paula. Ponieważ Fouts sprzeciwiał się służbie wojskowej, służył jakiś czas w trakcie wojny w amerykańskiej służbie cywilnej. Później dokończył szkołę średnią, skończył studia medyczne na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, a następnie osiedlił się w Europie[4].
Ostatnie lata życia Fouts spędził w maraźmie[9]. Został znaleziony martwy w 1948 r. w rzymskim pensjonacie Fogetti. Zmarł w wieku 34 lat na powikłania hipoplazji aorty i hipertrofii lewej komory serca[1]. Jest pochowany na Cmentarzu Protestanckim w Rzymie[1].
Echa literackie
[edytuj | edytuj kod]- Powieść z kluczem Gavina Lamberta Norman’s Letter opowiada o Foutsie[10].
- Rozdział Unspoiled Monsters zawarty w niedokończonej powieści Trumana Capote’a Answered Prayers opiera się na Capoteowskiej wizji życia Foutsa[9].
- Opowiadanie Gore’ Vidala Pages from an Abandoned Journal z wydanego w 1956 r. zbioru A Thirsty Evil: Seven Short Stories powstało na podstawie losów Denhama Foutsa[9].
- Down There on a Visit Christophera Isherwooda zawiera nowelę Paul, której tytułowa postać to w rzeczywistości Fouts[9].
- Romans z Foutsem miał malarz Michael Wishart, co szczegółowo opisuje jego autobiografia High Diver.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Data, przyczyna i okoliczności śmierci zgodnie z Raportem o zgonie obywatela amerykańskiego (Report of the Death of an American Citizen) opublikowanego przez American Foreign Service, dostępne na stronach ancestry.com.
- ↑ Informacje o zawodzie ojca zgodnie z amerykańskiem spisem powszechnym 1920. W roku 1930 pracował jako szef działu w firmie mleczarskiej w Atlantic Beach.
- ↑ Informacje o rodzeństwie zgodnie z amerykańskim spisem powszechnym 1920. Data śmierci brata zgodnie z jego nagrobkiem na Florydzkim Cmentarzu Narodowym (Florida National Cemetery).
- ↑ a b c Katherine Bucknell (edycja): Christopher Isherwood: Lost Years, A Memoir 1945–1951. New York: HarperCollins, 2000, s. 311–312. (ang.).
- ↑ Nicholas Haslam: Redeeming Features: A Memoir. New York: Random House, 2009, s. 124. (ang.).
- ↑ Michal Dirda: Bound To Please: Essays on Great Writers and Their Books. New York: W. W. Norton & Company, 2004, s. 481. (ang.).
- ↑ Gerald Clarke: Capote: A Biography. New York: Carroll & Graf Publishers, 2005, s. 171–174. (ang.).
- ↑ Charles Henri Ford: Water from a Bucket: a Diary, 1948–1957. New York: Turtle Point Press, 2001, s. 4. (ang.).
- ↑ a b c d e David Leddick: Intimate Companions: A Triography of George Platt Lynes, Paul Cadmus, Lincoln Kirstein, and Their Circle. New York: St. Martin’s Press, 2000, s. 206–207. (ang.).
- ↑ Drewey Wayne Gunn: Gay American Novels, 1870–1970. Jefferson: McFarland, 2016, s. 94. (ang.).