5 | ||||||||||||
rzucający obrońca/niski skrzydłowy | ||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
22 lutego 1943 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
196 cm | |||||||||||
Masa ciała |
95 kg | |||||||||||
Kariera | ||||||||||||
Aktywność |
1965–1977 | |||||||||||
Szkoła średnia |
Emmerich Manual (Indianapolis, Indiana) | |||||||||||
College |
Indiana (1962–1965) | |||||||||||
Draft |
1965, numer: 10 | |||||||||||
| ||||||||||||
| ||||||||||||
| ||||||||||||
|
Richard Albert "Dick" Van Arsdale (ur. 22 lutego 1943 w Indianapolis) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, kilkukrotny uczestnik meczu gwiazd NBAs[1], wybrany do drugiego składu najlepszych obrońców NBA[2], późniejszy trener oraz działacz NBA.
Do NBA został wybrany w drafcie 1965 z numerem 10 przez New York Knicks. Z kolejnym numerem Detroit Pistons wybrali jego brata bliźniaka - Toma Van Ardsale'a[3]. Obaj bracia występowali razem w jednej drużynie, zarówno w szkole średniej, na Indiana University, jak i w zespole Phoenix Suns (1976/77)[4].
Nieco wcześniej (1965) wspólnie z bratem wziął udział w letniej uniwersjadzie, podczas której reprezentacja USA zdobyła złoty medal[5].
W 1970 oraz 1971 obaj bracia Van Arsdale wystąpili w meczu gwiazd NBA[6][7]. Był to jedyny taki przypadek w historii NBA, kiedy to dwaj bracia, a przy tym bliźniacy, wystąpili wspólnie w tym spotkaniu.