Dieter Meier

Dieter Meier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1945
Zurych

Typ głosu

bas

Gatunki

muzyka elektroniczna

Zawód

muzyk

Współpracownicy
Boris Blank
Zespoły
Yello
Strona internetowa

Dieter Meier (ur. 4 marca 1945 w Zurychu) – szwajcarski muzyk, współtwórca (wraz z Borisem Blankiem) zespołu Yello grającego muzykę elektroniczną.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dieter Meier urodził się i wychował w Zurychu (okolice Hottingerplatz) w Szwajcarii. W latach 60. XX wieku studiował prawo, którego nie ukończył. Po przerwaniu nauki rozpoczął pracę jako bankier, a następnie jako profesjonalny pokerzysta. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku udzielał się jako aktywista między innymi występując w teatrze ulicznym, czy wspierając ruch feministyczny. Pod koniec lat 70. poznał Borisa Blanka i Carlosa Peróna którzy utworzyli zespół Yello do którego w 1979 dołączył Meier.

Działalność artystyczna

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1978 Dieter nagrał i wydał dwa single sygnowane własnym nazwiskiem "Cry For Fame/The Hook"[1] oraz "Jim For Tango/Madman"[2] oraz singiel "No Chance/The Source" z punkowym zespołem Fresh Color[3] z którego następnie odszedł i rozpoczął współpracę z zespołem Yello, którego został wokalistą. W roku 1988 uczestniczył także w nagrywaniu płyty "De Stifeliryter" rockowego zespołu Switzreband[4]. Poza śpiewaniem Dieter Meier zaangażowany był także w produkcję muzyczną, współpracował z artystami takimi jak Mona Mur, czy Stanisław Sojka[5].

Poza działalnością muzyczną Dieter zajmował się także reżyserią oraz produkcją filmów i teledysków. Wyprodukował każdy z teledysków zespołu Yello, a także między innymi teledyski do piosenek "Da Da Da" i "Ready for You" zespołu Trio oraz Big in Japan Alphaville. Meier wyreżyserował kilka filmów, a najważniejszym w jego karierze jest "The Lightmaker" z 2001 roku, który powstawał już od lat 80., a w którego realizację zaangażowani byli między innymi Zbigniew Zamachowski (główna rola)[6]. Od końca lat 80. współpracował także z Małgorzatą Potocką, dzięki której poznał Grzegorza Ciechowskiego, którego następnie zapoznał z niemiecką wokalistką Moną Mur, dla której wspólnie wyprodukowali płytę "Warsaw" w 1991 roku (Meier był wówczas producentem wykonawczym, a pieczę nad płytą pełnił Ciechowski), wydaną dopiero w roku 2015[7].

W 2014 roku artysta wydał swoją pierwszą solową płytę pod nazwą "Out of Chaos"[8].

26 października 2016 roku zespół Yello miał swój pierwszy występ w ramach koncertu "Kraftwerk in Berlin". Od tamtego czasu zespół zagrał jeszcze 11 koncertów, a ostatni z nich miał miejsce 9 grudnia 2017 roku w niemieckiej Kolonii[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Dieter Meier - Cry For Fame [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
  2. ↑ Dieter Meier - Jim For Tango [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
  3. ↑ Fresh Color - No Chance [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
  4. ↑ Switzerband - De Stifeliryter [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
  5. ↑ Dieter Meier [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
  6. ↑ Lightmaker. [dostęp 2020-02-12].
  7. ↑ l, Mona Mur / Warsaw / SPLCD1 / 1991 - The Yello Site [online], theyellosite.com [dostęp 2020-02-12].
  8. ↑ Dieter Meier - Out Of Chaos [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
  9. ↑ Yello Concert Setlists [online], setlist.fm [dostęp 2020-02-12] (ang.).
Yello
Albumy studyjne
Kolekcje, kompilacje,
remiksy i inne wydawnictwa

Logo Yello