Ding (naczynie)
 Ding z czasów późnej Dynastii Shang, pokryty ornamentem taotie | |||||||||
| Nazwa chińska | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Ding – naczynie rytualne w formie trójnogu z dwoma uchwytami, używane w Chinach w epokach Shang i Zhou do ceremonii związanych m.in. z kultem przodków[1]. Wywodzi się bezpośrednio z dawnych naczyń służących do gotowania i przechowywania żywności[2][3]. Początkowo były to naczynia ceramiczne, w późniejszym okresie wyrabiano je z brązu.
W chińskiej kulturze ding pełni funkcję symboliczną, podobną nieco do tej, jaką – pod wpływem chrześcijaństwa – na Zachodzie przyjął kielich (lub puchar). Bardzo starym wyobrażeniem jest dziewięć dingów symbolizujących dziewięć chińskich prowincji. Zebrane razem symbolizują jedność kraju[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael Sullivan: The Arts of China. Berkeley: University of California Press, 1984, s. 22-24. ISBN 0-520-04918-7.
- ↑ a b Wolfram Eberhard: Symbole chińskie. Słownik. Kraków: Wyd. Universitas, 2007, s. 260. ISBN 97883-242-0766-4.
- ↑ Food for Thought: Archeological Findings Point to Chinese Dietary Culture. chinaculture.org. [dostęp 2010-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-07)]. (ang.).
| Typy | |
|---|---|
| Znaczące dzieła | |
| Inne |
