Dino Štiglec

Dino Štiglec
Data i miejsce urodzenia

3 października 1990
Zagrzeb

Wzrost

188 cm

Pozycja

lewy obrońca

Informacje klubowe
Klub

HNK Gorica

Numer w klubie

90

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2009 NK Zagreb
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2015 NK Zagreb 108 (3)
2010 → NK Vrapče (wyp.) 11 (1)
2011 → NK Lučko (wyp.) 10 (0)
2015–2017 NK Slaven Belupo 52 (1)
2017–2019 NK Olimpija Lublana 74 (3)
2019–2022 Śląsk Wrocław 82 (5)
2022–2023 Hapoel Hajfa 9 (0)
2023– HNK Gorica 57 (2)
W sumie: 403 (15)
  1. ↑ Aktualne na: 12 czerwca 2020. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Dino Štiglec (ur. 3 października 1990 w Zagrzebiu) – chorwacki piłkarz występujący na pozycji obrońcy w HNK Gorica.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Grę w piłkę nożną rozpoczął w wieku 11 lat w szkółce NK Zagreb z rodzinnego Zagrzebia[1]. W rundzie wiosennej sezonu 2008/09 został włączony do kadry pierwszego zespołu[2]. 1 marca 2009 zanotował debiut w 1. HNL w wyjazdowym spotkaniu z NK Croatia Sesvete (4:1)[3]. Ze względu na niewielkie szanse na regularne występy został dwukrotnie wypożyczony na okres jednej rundy – najpierw do NK Vrapče w 2010 roku (3. HNL) a następnie w 2011 roku do NK Lučko (2. HNL)[2]. Po powrocie do NK Zagreb stał się od sezonu 2011/12 graczem podstawowego składu[1]. Po sezonie 2012/13 spadł ze swoim klubem z chorwackiej ekstraklasy, do której powrócił po jednym roku. Latem 2015 roku jako wolny agent przeszedł do NK Slaven Belupo, gdzie przez 1,5 roku zaliczył 52 ligowe występy, w których zdobył 1 bramkę[1][2].

W styczniu 2017 roku za kwotę 130 tys. euro został wykupiony przez NK Olimpija Lublana, trenowaną przez Lukę Elsnera[4][5]. 25 lutego zadebiutował w 1. SNL w przegranym 0:1 spotkaniu przeciwko NK Maribor[6]. W czerwcu 2017 roku wystąpił po raz pierwszy w europejskich pucharach w meczu z Vaasan Palloseura (0:1) w kwalifikacjach Ligi Europy 2017/18. W sezonie 2017/18 wywalczył krajowy dublet[7][8] i zagrał we wszystkich możliwych 44 spotkaniach, co było najlepszym wynikiem w klubie od 2001 roku[1][8]. Ponadto w lidze NK Olimpija straciła łącznie 17 goli, ustanawiając nowy rekord słoweńskiej ekstraklasy[8]. W lutym 2019 roku Štiglec otrzymał propozycję przejścia do BATE Borysów, jednakże ofertę wycofano z powodu niekorzystnych wyników testów medycznych[1][7][9]. Wkrótce po tym powrócił do NK Olimpija, gdzie pozostał do momentu wygaśnięcia kontraktu[1][5]. Na zakończenie sezonu 2018/19 zdobył Puchar Słowenii po pokonaniu w finale NK Maribor[5][7].

W czerwcu 2019 roku związał się dwuletnią umową ze Śląskiem Wrocław prowadzonym przez Vítězslava Lavičkę[5][7][10]. 20 lipca 2019 zadebiutował w Ekstraklasie w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z Wisłą Kraków, w którym strzelił jedyną bramkę, uznaną przez organizatora rozgrywek za gola kolejki[1][11].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
NK Olimpija Lublana

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g «Втирали, что у меня гепатит B и я вообще должен бросить футбол». Сейчас хорват феерит в Польше, зимой его забраковал БАТЭ. by.tribuna.com. [dostęp 2020-06-10]. (ros.).
  2. ↑ a b c Sreću pronašao u slovenskom nogometu pa izrekao riječi koje su pljuska u lice hrvatskim sucima. tportal.hr. [dostęp 2020-06-10]. (chorw.).
  3. ↑ Nemoćni Sesvećani. sportnet.rtl.hr. [dostęp 2020-06-10]. (chorw.).
  4. ↑ Dino Štiglec zamenjal Koprivnico za Ljubljano. nkolimpija.si. [dostęp 2020-06-10]. (słoweń.).
  5. ↑ a b c d Nowy obrońca WKS-u. Dino Štiglec piłkarzem Śląska Wrocław. tuwroclaw.com. [dostęp 2020-06-04]. (pol.).
  6. ↑ Največ je pokazal Crețu. nogomania.com. [dostęp 2020-06-10]. (słoweń.).
  7. ↑ a b c d Šampionska zasedba Olimpije razpada, odšel še Hrvat. siol.net. [dostęp 2020-06-10]. (słoweń.).
  8. ↑ a b c Kako smo prišli do dvojne krone. nkolimpija.si. [dostęp 2020-06-10]. (słoweń.).
  9. ↑ Футбол. Хорватский защитник Дино Штиглец не прошел медосмотр в БАТЭ. pressball.by. [dostęp 2020-06-10]. (ros.).
  10. ↑ Dino Štiglec zawodnikiem Śląska. 90minut.pl. [dostęp 2020-06-04]. (pol.).
  11. ↑ Skrót: Wisła Kraków 0:1 Śląsk - Piękny gol debiutanta. ekstraklasa.org. [dostęp 2020-06-04]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]