Dominik Fischnaller

Dominik Fischnaller

Dominik Fischnaller w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1993 Bressanone
Klub	Carabinieri[1]
Wzrost	173 cm[2]
Debiut w PŚ	28 listopada 2010, Igls (12. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	28 listopada 2010, Igls (12. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	6 stycznia 2012, Königssee (1. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	6 stycznia 2012, Königssee
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie brąz Pekin 2022 Jedynki Mistrzostwa świata brąz Igls 2017 Jedynki brąz Igls 2017 Jedynki-sprint brąz Soczi 2020 Jedynki-sprint Mistrzostwa Europy złoto Oberhof 2019 Sztafeta złoto Lillehammer 2020 Jedynki srebro Lillehammer 2020 Sztafeta brąz Sigulda 2014 Jedynki brąz Sigulda 2021 Jedynki brąz Sigulda 2023 Sztafeta brąz Igls 2024 Sztafeta Mistrzostwa świata juniorów złoto Park City 2013 Jedynki złoto Park City 2013 Sztafeta srebro Innsbruck 2010 Sztafeta srebro Oberhof 2011 Sztafeta srebro Königssee 2012 Jedynki brąz Oberhof 2011 Jedynki brąz Königssee 2012 Sztafeta Puchar Świata Kryształowa Kula 2022/2023 2. miejsce 2019/2020 3. miejsce 2013/2014
Multimedia w Wikimedia Commons

Dominik Fischnaller (ur. 20 lutego 1993 w Bressanone^[2]) – włoski saneczkarz pochodzący z Tyrolu Południowego^[3], brązowy medalista olimpijski, jednokrotny zdobywca miejsca na podium klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, dwukrotny medalista mistrzostw Europy i mistrzostw świata.

Życie prywatne

Jego starszy brat Hans Peter i kuzyn Kevin także uprawiają saneczkarstwo^[4].

Jest związany z amerykańską saneczkarką Emily Sweeney^[5].

Kariera

W 2007 roku rozpoczął starty w Pucharze Świata juniorów^[6]. 28 listopada 2010 roku miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2010/2011 zajął 12. miejsce w konkurencji jedynek^[7]. W tym samym roku wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku, na których zdobył srebrny medal w konkurencji sztafetowej, a także zajął 6. miejsce w konkurencji jedynek^[7]. W 2011 roku pojawił się na mistrzostwach świata juniorów w Oberhofie, na których wywalczył srebrny medal w sztafecie i brązowy w jedynkach oraz na mistrzostwach Europy juniorów w Igls, z których wrócił z jedynkowym złotym medalem^[7].

6 stycznia 2012 roku zaliczył pierwsze podium i jednocześnie odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w będącej częścią rozgrywanych w Königssee zawodów sezonu 2011/2012 konkurencji sztafetowej, w której startował z Sandrą Gasparini, Christianem Oberstolzem i Patrickiem Gruberem ekipy z Niemiec oraz Rosji^[8]. W tym samym roku wystartował ponadto w mistrzostwach świata w Altenbergu, na których zajął 11. miejsce w konkurencji jedynek, w mistrzostwach świata juniorów w Königssee, które przyniosły mu srebrny medal za konkurencję jedynek i brązowy za konkurencję sztafetową, a także w mistrzostwach Europy w Paramonowie, na których był szósty w jedynkach^[7]. 6 stycznia 2013 roku po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata w konkurencji jedynek, zajmując 3. miejsce na rozgrywanych w Königssee zawodach sezonu 2012/2013, na których uległ jedynie Niemcowi Davidowi Möllerowi i Rosjaninowi Albertowi Diemczence^[9]. 17 listopada 2013 roku odniósł z kolei pierwsze jedynkowe zwycięstwo w tym cyklu, pokonując na zorganizowanych w Lillehammer zawodach sezonu 2013/2014 Niemców Davida Möllera i Felixa Locha^[10]. W tym samym roku pojawił się także na mistrzostwach świata juniorów w Park City, na których wywalczył złote medale zarówno w konkurencji jedynek, jak i w sztafetowej, na mistrzostwach świata do lat 23 w Whistler, z których wrócił ze złotym medalem za konkurencję jedynek oraz na mistrzostwach świata w Whistler, na których zajął 16. miejsce w jedynkach^[7].

W 2014 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których wywalczył brązowy medal w konkurencji jedynek, plasując się na podium za rodakiem Arminem Zöggelerem i Niemcem Johannesem Ludwigiem, a także na igrzyskach olimpijskich w Soczi, z których wrócił z jedynkowym 6. miejscem^[11][1]. W tym samym roku zajął również 3. miejsce w klasyfikacji generalnej konkurencji jedynek sezonu 2013/2014 Pucharu Świata^[7]. Rok później wziął udział w mistrzostwach świata w Siguldzie, na których zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek i 13. w konkurencji sztafetowej, a także w mistrzostwach Europy w Soczi, które przyniosły mu jedynkowe 7. miejsce^[7]. W 2016 roku wystartował w mistrzostwach świata w Königssee, na których był siódmy w sztafecie i trzynasty w jedynkach oraz w mistrzostwach Europy w Altenbergu, na których zajął 10. miejsce w konkurencji jedynek^[7]. W następnym roku, na mistrzostwach Europy w Königssee zajął 4. miejsce w konkurencji sztafetowej i 6. w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata w Igls zajął 4. miejsce w sztafecie oraz wywalczył brązowe medale zarówno w sprincie, jak i w jedynkach plasując się na podium w obu tych konkurencjach za Austriakiem Wolfgangiem Kindlem i Rosjaninem Romanem Riepiłowem^[7][12][13]. W 2018 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 4. miejsce w konkurencji jedynek i 5. w konkurencji sztafetowej^[14]. Rok później wystartował w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których był siódmy w jedynkach i jedenasty w sprincie, a także na mistrzostwach Europy w Oberhofie, na których zajął 8. miejsce w konkurencji jedynek oraz zdobył złoty medal w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta, współtworzona przez Andreę Vötter, Ivana Naglera i Fabiana Malleiera pokonała ekipy z Niemiec i Łotwy^[7][15][16].

Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku zdobył brązowy medal w rywalizacji jedynek.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejsce	Jedynki	Sztafeta
2014	Soczi	6.	–
2018	Pjongczang	4.	5.
2022	Pekin	3.	-

Mistrzostwa świata

Rok	Miejsce	Jedynki	Jedynki-sprint	Sztafeta
2012	Altenberg	11.	nie rozgrywano	–
2013	Whistler	16.	nie rozgrywano	6.
2015	Sigulda	13.	nie rozgrywano	4.
2016	Königssee	14.	–	7.
2017	Igls	3.	3.	4.
2019	Winterberg	7.	11.	–
2020	Soczi	10.	3.	4.
2021	Königssee	dnf	5.	5.
2023	Oberhof	dnf	7.	4.
2024	Altenberg	18.	13.	4.

Mistrzostwa Europy

Rok	Miejsce	Jedynki	Sztafeta
2012	Paramonowo	6.	–
2014	Sigulda	3.	–
2015	Soczi	7.	–
2016	Altenberg	9.	4.
2017	Königssee	6.	4.
2019	Oberhof	8.	1.
2020	Lillehammer	1.	2.
2021	Sigulda	3.	4.
2022	Sankt Moritz	8.	4.
2023	Sigulda	5.	3.
2024	Igls	7.	3.

Mistrzostwa świata juniorów

Rok	Miejsce	Jedynki	Sztafeta
2010	Innsbruck	6.	2.
2011	Oberhof	3.	2.
2012	Königssee	2.	3.
2013	Park City	1.	1.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2010/2011	15.
2011/2012	9.
2012/2013	7.
2013/2014	3.
2014/2015	4.
2015/2016	6.
2016/2017	6.
2017/2018	7.
2018/2019	5.
2019/2020	2.
2020/2021	5.
2021/2022	5.
2022/2023	1.
2023/2024	7.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp.	Data	Miejsce	Konkurencja	Lokata
1.	06.01.2013	Königssee	jedynki	3
2.	09.02.2013	Lake Placid	jedynki	2
3.	17.11.2013	Lillehammer	jedynki	1
4.	23.11.2013	Igls	jedynki	3
5.	06.12.2013	Whistler	jedynki	3
6.	26.01.2014	Sigulda	jedynki	3
7.	30.11.2014	Igls	jedynki	2
8.	30.11.2014	Igls	jedynki-sprint	2
9.	05.12.2014	Lake Placid	jedynki	3
10.	01.02.2015	Lillehammer	jedynki	3
11.	29.11.2015	Igls	jedynki	1
12.	12.12.2015	Park City	jedynki-sprint	2
13.	07.02.2016	Soczi	jedynki	3
14.	21.02.2016	Winterberg	jedynki	3
15.	16.12.2016	Park City	jedynki	3
16.	17.12.2016	Park City	jedynki-sprint	1
17.	19.02.2017	Pjongczang	jedynki	1
18.	21.01.2018	Lillehammer	jedynki	1
19.	21.01.2018	Lillehammer	jedynki-sprint	3
20.	25.11.2018	Igls	jedynki	2
21.	06.01.2019	Königssee	jedynki	2
22.	24.02.2019	Soczi	jedynki	3
23.	24.11.2019	Igls	jedynki	3
24.	01.12.2019	Lake Placid	jedynki	3
25.	13.12.2019	Whistler	jedynki	3
26.	11.01.2020	Altenberg	jedynki	2
27.	19.01.2020	Lillehammer	jedynki	1
28.	26.01.2020	Sigulda	jedynki-sprint	2
29.	28.11.2020	Igls	jedynki	3
30.	20.12.2020	Winterberg	jedynki	3
31.	20.12.2020	Winterberg	jedynki-sprint	3
32.	09.01.2021	Sigulda	jedynki	3
33.	04.12.2021	Soczi	jedynki	3
34.	05.12.2021	Soczi	jedynki-sprint	1
35.	18.12.2021	Igls	jedynki	3
36.	08.01.2022	Sigulda	jedynki	3
37.	09.01.2022	Sigulda	jedynki-sprint	3
38.	04.12.2022	Igls	jedynki-sprint	3
39.	09.12.2022	Whistler	jedynki	3
40.	16.12.2022	Park City	jedynki	1
41.	17.12.2022	Park City	jedynki-sprint	1
42.	08.01.2023	Sigulda	jedynki	3
43.	05.02.2023	Altenberg	jedynki	2
44.	07.01.2024	Winterberg	jedynki	2

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata - drużynowo

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp.	Data	Miejsce	Konkurencja	Lokata
1.	06.01.2012	Königssee	sztafeta	1
2.	25.11.2012	Igls	sztafeta	3
3.	24.11.2013	Igls	sztafeta	3
4.	01.12.2013	Winterberg	sztafeta	1
5.	06.12.2014	Lake Placid	sztafeta	2
6.	29.11.2015	Igls	sztafeta	3
7.	07.01.2018	Königssee	sztafeta	1
8.	10.02.2019	Oberhof	sztafeta	1
9.	24.11.2019	Igls	sztafeta	1
10.	12.01.2020	Altenberg	sztafeta	3
11.	19.01.2020	Lillehammer	sztafeta	2
12.	23.02.2020	Winterberg	sztafeta	2
13.	21.11.2021	Yanqing	sztafeta	3
14.	12.12.2021	Altenberg	sztafeta	2
15.	15.01.2023	Sigulda	sztafeta	3
16.	14.01.2024	Igls	sztafeta	3

Przypisy

1. 2014 Sotschi Winterspiele. [w:] Olympische und Paralympische Spiele [on-line]. provinz.bz.it. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
2. Dominik Fischnaller. [w:] Kunstbahnrodeln [on-line]. [dostęp 2019-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (niem.).
3. Rodeln: WM-Bronze für Dominik Fischnaller in Igls. [w:] Trentino-Südtirol [on-line]. ansa.it, 2017-01-17. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
4. Wolfgang Sandler: „Das ist meine letzte Rettung“. [w:] Haßberge [on-line]. mainpost.de, 2018-01-31. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
5. VIDEO: Fischnaller-Freundin Sweeney mit Horror-Sturz. [w:] Olympia 2018 [on-line]. sportnews.bz, 2018-02-13. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
6. 1. Junioren Weltcup Rennrodel; Jugend A mnl / Youth A male. fil-luge.org, 2007-11-24. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
7. Luge - Dominik Fischnaller. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
8. Viessmann Team Relay World Cup presented by Intersport; Koenigssee (GER) 06.01.2012. fil-luge.org, 2012-01-06. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
9. Möller überrascht beim Weltcup in Königssee. [w:] Wintersport [on-line]. spox.com, 2013-01-06. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
10. Italiener Fischnaller düpiert Möller und Loch. [w:] Wintersport [on-line]. shz.de, 2013-11-17. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
11. Armin Zöggeler mit doppeltem Bahnrekord zu drittem EM-Titel - UPDATE. [w:] Olympia Sotschi 2014 [on-line]. sportnews.bz, 2014-01-26. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
12. Dominik Fischnaller holt WM-Bronze. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2017-01-27. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
13. Dominik Fischnaller trumpft erneut groß auf: Bronze im Einsitzer. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2017-01-29. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).
14. 2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
15. 3rd FIL-Sprint World Championships; Winterberg (GER) 25.01.19. fil-luge.org, 2019-01-25. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
16. Südtirols Team-Staffel rast zu EM-Gold. [w:] Rodeln Kunstbahn [on-line]. sportnews.bz, 2019-02-10. [dostęp 2019-02-10]. (niem.).

Linki zewnętrzne

• Dominik Fischnaller na stronie FIL (ang.)
• Dominik Fischnaller na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-18)]. (ang.)