Doug Watkins

Doug Watkins
Imię i nazwisko	Douglas Watkins
Data i miejsce urodzenia	2 marca 1934 ; Detroit
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1962 ; Holbrook
Przyczyna śmierci	wypadek drogowy
Instrumenty	kontrabas, wiolonczela
Gatunki	jazz (bebop, hard bop)
Zawód	muzyk
Wydawnictwo	Blue Note, Prestige, Atlantic
Powiązania	Art Blakey, Horace Silver, Sonny Rollins, Hank Mobley, Lee Morgan, Red Garland, Charles Mingus, Donald Byrd, Kenny Burrell

Doug Watkins, właśc. Douglas Watkins (ur. 2 marca 1934 w Detroit, zm. 5 lutego 1962 w Holbrook^[1]) – amerykański kontrabasista jazzowy.

Życiorys

W wieku 22 lat wystąpił z Sonnym Rollinsem na jego płycie Saxophone Colossus. Następnie został członkiem oryginalnego składu zespołu Arta Blakeya Jazz Messengers. Po odejściu stamtąd wraz z Horace’em Silverem występował w zespole Silvera.

W 1958 wziął udział w europejskim tournée Donalda Byrda, podczas którego nagrał dwie płyty.

Zginął w wypadku drogowym. Prowadząc samochód zasnął na kierownicą i zderzył się z nadjeżdżającą ciężarówką. Jadący z nim muzycy Roland Hanna i Bill Hardman przeżyli.

Przyjacielem Watkinsa był inny wybitny kontrabasista Paul Chambers. Byli do siebie podobni i często uważano ich za kuzynów.

Watkins nagrał tylko dwie płyty jako lider. Na drugiej z nich Soulnik gra na wiolonczeli, a na kontrabasie zastępuje go Herman Wright.

Dyskografia

Jako lider

Watkins at Large (Transition Records, 1956)
Soulnik (New Jazz, 1960)

Jako muzyk sesyjny

z Pepperem Adamsem

Baritones and French Horns (1957)
The Pepper-Knepper Quintet (MetroJazz, 1958)
Critic's Choice (1957)
10 to 4 at the 5 Spot (Riverside, 1958)

z Gene’em Ammonsem

Jammin' with Gene (Prestige, 1956)
Funky (Prestige, 1957)
Blue Gene (Prestige, 1958)
Boss Tenor (Prestige, 1960)
Velvet Soul (Prestige, 1960)
Angel Eyes (Prestige, 1960)
Nice an' Cool (Moodsville, 1961)
Jug (Prestige, 1961)

z Artem Blakeyem

At the Cafe Bohemia, Vol. 1 (Blue Note, 1955)
At the Cafe Bohemia, Vol. 2 (Blue Note, 1955)
Originally (Columbia, 1956 [1982])

z Tiną Brooksem

Minor Move (Blue Note, 1958)

z Kennym Burrellem

All Night Long (Prestige, 1956)
All Day Long (Prestige, 1957)
Kenny Burrell (Prestige, 1957)
K. B. Blues (Blue Note, 1957)
2 Guitars – z Jimmym Raneyem (Prestige, 1957)

z Donaldem Byrdem

Byrd's Eye View (Transition, 1955)
Byrd Blows on Beacon Hill (Transition, 1956)
2 Trumpets (Prestige, 1956) – z Artem Farmerem
Jazz Eyes (Regent, 1957) – z Johnem Jenkinsem
Byrd in Paris (Brunswick, 1958)
Parisian Thoroughfare (Brunswick, 1958)
Fuego (Blue Note, 1959)
Byrd in Flight (Blue Note, 1960)
Chant (Blue Note, 1961)

z Johnem Coltrane’em

Dakar (Prestige, 1957)

z Tommym Flanaganem

The Cats (Prestige, 1957)

z Curtisem Fullerem

New Trombone (Prestige, 1957)

z Redem Garlandem

Coleman Hawkins with the Red Garland Trio (Swingville, 1959)
Satin Doll (Prestige, 1959)
Rediscovered Masters (Prestige, 1959)

z Bennym Golsonem

Gettin' with It (New Jazz, 1959)

z Wilburem Hardenem

Mainstream 1958 (Savoy, 1958)

z Thadem Jonesem

Mad Thad (Period, 1957)
Olio (Prestige, 1957)

z Billem Hardmanem

Saying Something (Savoy, 1961)

z Yusefem Lateefem

Jazz for the Thinker (Savoy, 1957)
Jazz Mood (Savoy, 1957)

z Jackie McLeanem

Presenting Jackie McLean (Jubilee, 1955)
Lights Out! (Prestige, 1956)
4, 5 and 6 (Prestige, 1956)
Jackie McLean & Co. (Prestige, 1957)
Alto Madness (Prestige, 1957) – z Johnem Jenkinsem
Bluesnik (Blue Note, 1961)

z Charlesem Mingusem

Oh Yeah (Atlantic, 1961)
Tonight at Noon (Atlantic, 1961)

z Hankiem Mobleyem

Hank Mobley Quartet (Blue Note, 1955)
The Jazz Message of Hank Mobley (Savoy, 1956)
Mobley's Message (Prestige, 1956)
Mobley's 2nd Message (Prestige, 1956)
Jazz Message No. 2 (Savoy, 1956)
Hank Mobley and his All Stars (Blue Note, 1957)
Hank Mobley Quintet (Blue Note, 1957)

z Lee Morganem

Introducing Lee Morgan (Savoy, 1956)
Candy (Blue Note, 1957)

z the Prestige All Stars

Wheelin' & Dealin' (Prestige, 1957)

z Paulem Quinichette’em

On the Sunny Side (Prestige, 1957)

z Dizzym Reece

Soundin' Off (Blue Note, 1960)

z Ritą Reys

The Cool Voice of Rita Reys (Columbia, 1956)

z Sonnym Rollinsem

Saxophone Colossus (Prestige, 1956)
Newk’s Time (Blue Note, 1957)

z Horace’em Silverem

Horace Silver and the Jazz Messengers (Blue Note, 1955)
Silver’s Blue (Columbia, 1956)
6 Pieces of Silver (Blue Note, 1956)

z Louisem Smithem

Here Comes Louis Smith (Blue Note, 1957)

z Idreesem Suliemanem

Roots (New Jazz, 1958)

z Billym Taylorem

Interlude (Moodsville, 1961)

z Philem Woodsem

Pairing Off (Prestige, 1956)

Przypisy

↑ ScottS. Yanow ScottS., Doug Watkins [online], AllMusic [dostęp 2016-10-09] (ang.).

Bibliografia

Dionizy Piątkowski: Jazz. Encyklopedia muzyki popularnej. T. 1: K-Z. Poznań: Oficyna Wydawnicza Atena, 1999, s. 330-331. ISBN 83-85414-91-6.
ScottS. Yanow ScottS., Doug Watkins [online], AllMusic [dostęp 2016-10-09] (ang.).
Doug Watkins [online], hardbop.tripod.com [dostęp 2016-10-09] (ang.).

[1] ScottS. Yanow ScottS., Doug Watkins [online], AllMusic [dostęp 2016-10-09] (ang.).

[1]