Dzieje grzechu (film 1975)

Ten artykuł dotyczy filmu z 1975 roku. Zobacz też: inne znaczenia tego terminu.
Dzieje grzechu
Gatunek

historyczny

Data premiery

3 czerwca 1975

Kraj produkcji

Polska

Reżyseria

Walerian Borowczyk

Scenariusz

Walerian Borowczyk

Muzyka

Felix Mendelssohn-Bartholdy,
Johann Pachelbel

Zdjęcia

Zygmunt Samosiuk

Scenografia

Teresa Barska

Kostiumy

Jerzy Szeski

Montaż

Lidia Pacewicz

Dzieje grzechu – polski film historyczny z 1975 roku w reżyserii Waleriana Borowczyka[1], czwarta ekranizacja powieści Stefana Żeromskiego pod tym samym tytułem.

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Ewa Pobratyńska, dziewczyna ze zubożałego szlacheckiego rodu, nawiązuje romans z Łukaszem Niepołomskim, żonatym mężczyzną, któremu nie udaje się uzyskać rozwodu. Wkrótce ukochany porzuca Ewę i wyjeżdża. Zakochana dziewczyna wyrusza za nim. Dzięki jej opiece Niepołomski wraca do zdrowia. Oboje czasowo zamieszkują w żydowskiej dzielnicy. Łukasz jednak wyjeżdża do Rzymu, by starać się o rozwód, a Ewa dowiaduje się, że jest w ciąży. Po porodzie zabija swoje dziecko. Ewą opiekuje się kochający ją hrabia Szczerbic. Dowiedziawszy się, że Łukasz po uzyskaniu rozwodu wziął ślub z inną posażną panną, Ewa zostaje kochanką bandyty Pochronia, którego wspólnik wie o zabitym dziecku. Pod wpływem szantażu uczestniczy w rabunkowym morderstwie Szczerbica. Ucieka do Polski, gdzie para się prostytucją. Pochroń atakuje również mieszkanie Łukasza. Ewie udaje się go ostrzec, lecz sama zostaje śmiertelnie ranna, po czym umiera na rękach Niepołomskiego[2].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Dzieje Grzechu (1975) [online], Allmovie [dostęp 2020-11-27].
  2. ↑ Dzieje grzechu w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]