Edino Krieger

Edino Krieger
Ilustracja
Edino Krieger, 1972
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1928
Brusque

Pochodzenie

brazylijskie

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 2022
Rio de Janeiro

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Edino Krieger (ur. 17 marca 1928 w Brusque[1][2][3], zm. 6 grudnia 2022 w Rio de Janeiro[4]) – brazylijski kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1943–1948 studiował w konserwatorium w Rio de Janeiro grę na skrzypcach u Edith Reis i kompozycję u Hansa-Joachima Koellreuttera[1][2]. Następnie kształcił się na letnim kursie u Aarona Coplanda w Berskhire Music Center w Tanglewood (1948) oraz u Petera Mennina w Juilliard School of Music w Nowym Jorku (1948–1949)[1][2][3]. Doskonalił się też w grze na skrzypcach u Williama Nowinsky’ego w nowojorskiej Henry Street Settlement School[1][2]. W latach 1950–1952 pracował jako krytyk muzyczny w „Tribuna da imprensa” w Rio de Janeiro, organizował koncerty i konkursy muzyki współczesnej, działał też jako dyrygent[1]. W 1955 roku współpracował z Lennoxem Berkeleyem w Royal Academy of Music w Londynie[1][2][3]. Od 1963 do 1973 roku był dyrektorem muzycznym Radio Joral do Brasil[1][2][3]. Był uczestnikiem letnich kursów w Kurytybie (1964–1968)[1]. Od 1971 do 1973 roku pełnił funkcję przewodniczącego Sociedade Brasileira da Música Contemporâne[1][2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo tworzył w stylistyce neoromantycznej i impresjonistycznej[1][2]. W latach 40. XX wieku zwrócił się w stronę dodekafonii, jednak już w następnej dekadzie porzucił ją dla neoklasycyzmu z elementami stylu narodowego[1][2].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2][3])

Utwory orkiestrowe

  • Movimento misto (1947)
  • Contrastes (1949)
  • Música na smyczki (1952)
  • Chôro na flet i smyczki (1952)
  • Suita na smyczki (1954)
  • Abertura sinfônica (1955)
  • Concertante na fortepian i orkiestrę (1955)
  • Andante na smyczki (1956)
  • Divertimento na smyczki (1959)
  • Brasiliana na altówkę lub saksofon altowy i smyczki (1960)
  • Variações elementares na smyczki (1964)
  • Ludus symphonicus (1966)
  • Toccata na fortepian i orkiestrę (1967)
  • Canticum naturale (1972)
  • Koncert podwójny na 2 skrzypiec i smyczki (1994)

Utwory kameralne

  • Improviso na flet (1944)
  • Trio na obój, klarnet i fagot (1945)
  • Peça lenta na flet i trio smyczkowe (1946)
  • Música 1947 na kwartet smyczkowy (1947)
  • Sonata breve na skrzypce (1947)
  • Música da cámara na flet, trąbkę, kotły i skrzypce (1948)
  • Kwartet smyczkowy (1955)
  • Trés images de Nova Friburgo na klawesyn (1988)

Utwory fortepianowe

  • Peça (1945)
  • Epigramas (1947)
  • Miniaturas (1949)
  • Sonata (1953)
  • 2 sonaty (I 1954, II 1956)
  • Preludio e fuga (1954)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Mélopéia na sopran, tenora, saksofon, puzon i altówkę (1949)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM, tom 5. Część biograficzna klł, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 208, ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians, tom Volume 3 Haar–Levi, New York: Schirmer Books, 2001, s. 1968, ISBN 978-0-02-865528-4.
  3. ↑ a b c d e Martha Furman Schleifer, Gary Galván, Latin American Classical Composers: A Biographical Dictionary, Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 328, ISBN 978-0-8108-8870-8.
  4. ↑ Maestro e compositor Edino Krieger morre no Rio [online], globo.com, 7 grudnia 2022 [dostęp 2023-07-07] (port.).