Edwin John Butler

Edwin John Butler
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1874
Kilkee

Data śmierci

4 kwietnia 1943

Zawód, zajęcie

mykolog

Odznaczenia
Order Imperium Indyjskiego
Multimedia w Wikimedia Commons

Edwin John Butler (ur. 13 sierpnia 1874 w Kilkee, zm. 4 kwietnia 1943) – irlandzki mykolog i fitopatolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Irlandii, ale większość życia spędził w Indiach i Anglii. Uczęszczał do szkoły w Gainsborough w Lincolnshire, ale w 1887 roku poważna choroba zmusiła go do powrotu do Irlandii, gdzie kontynuował naukę pod okiem korepetytora. W tym okresie dużo czytał i miał dostęp do biblioteki naukowej. Dzięki temu mógł się rozwijać i gromadzić różnorodne zainteresowania i wiedzę. W 1890 roku stan jego zdrowia poprawił się na tyle, że mógł uczęszczać do Christian Brothers School w Cork, gdzie świetnie sobie radził, a stypendium z matematyki było jednym z jego sukcesów. Stamtąd udał się do Queen’s College w Cork, aby rozpocząć studia medyczne. Uzyskał dyplom lekarza, nigdy jednak nie interesował się medycyną i nigdy nie praktykował. Całe jego zainteresowanie wiązało się z badaniami botanicznymi, które zostały bardzo rozwinięte przez Marcusa Hartoga, profesora historii naturalnej. W 1920 r. uzyskał tytuł magistra botaniki na University College Cork[1].

Udał się do Paryża, Antibes, Fryburga i Kew, spędzając czas w ogrodzie botanicznym w Paryżu w laboratorium mykologa Philippe'a Édouarda Léona Van Tieghema. W 1900 roku, na polecenie Kew Gardens, został mianowany pierwszym botanikiem roślin kryptogamicznych przy rządzie Indii w Kalkucie. W 1902 roku został przeniesiony do Dehra Dun w ramach Cesarskiego Departamentu Rolnictwa. Podczas wizyty w Coorgu badał chorobę kłosów drzewa sandałowego. W 1905 roku został cesarskim mykologiem w Indiach. W 1906 roku opublikował monografię indyjskiej rdzy pszenicy, a w 1907 roku wyniki badań nad rodzajem Pythium. W 1918 roku napisał książkę "Grzyby i choroby roślin", które stały się standardową pracą referencyjną dla patologów roślin tropikalnych. W latach 1910–1912 Butler pełnił ponadto funkcję dyrektora i dyrektora Wyższej Szkoły Rolniczej w Pusa. W 1921 roku doceniono jego zasługi dla Indii i odznaczono go Orderem Imperium Indyjskiego[2].

W 1920 roku Butler wrócił do Wielkiej Brytanii, aby objąć stanowisko dyrektora w nowym Imperial Bureau of Mycology w Kew, Surrey. Zajmował się tu badaniami chorób roślin w całym imperium brytyjskim. Pomagał personelowi w utworzeniu biura, znanego później jako Międzynarodowy Instytut Mykologiczny, aż do rezygnacji w 1935 r. M.in. pracował nad panamską chorobą bananów, czarcią miotłą kakaowca na Trynidadzie i choroba żółtych liści herbaty w Nyasaland. W 1930 roku wraz z Guyem Richardem Bisbym opublikował Fungi of India[1]. Butler został następnie pierwszym opłacanym sekretarzem Rady ds. Badań Rolniczych. W 1941 r. zły stan zdrowia zmusił go do przejścia na emeryturę. Zmarł na grypę[3].

Opisał nowe gatunki grzybów. W naukowych nazwach utworzonych przez niego taksonów dodawany jest skrót jego nazwiska E.J. Butler[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b E.W. Mason, Edwin John Butler 1874-1943 [online], Obituary Notices of Fellows of the Royal Society. 4 (12): 455–474 [dostęp 2021-03-19].
  2. ↑ Ainsworth, GC. Brief biographies of British mycologists. Stourbridge: British Mycological Society, 1966
  3. ↑ Gupta, S.N. Das. Botanical Researches in India, Burma and Ceylon. Part I. Mycology and Plant Pathology \. Bangalore: Bangalore Press, 1958
  4. ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2021-03-19] (ang.).