Efraim Sklanski

Efraim Sklanski
Эфраим Маркович Скля́нский
Ephraim Sklyansky
Ilustracja
Sklanski w 1920 roku
Data i miejsce urodzenia

31 lipca?/12 sierpnia 1892
Fastów, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 1925
jez. Long Lake w stanie Nowy Jork, USA

Wiceprzewodniczący Wojskowej Rady Rewolucyjnej Republiki
Okres

od 1918
do 1924

Poprzednik

funkcja utworzona

Następca

Michaił Frunze

Prezes Amtorgu w Nowym Jorku
Okres

od 1925

Poprzednik

Isaj Churgin

Następca

Aleksiej Prigarin

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru
Multimedia w Wikimedia Commons

Efraim Sklanski, Эфраим Маркович Скля́нский, Ephraim Sklyansky (ur. 31 lipca?/12 sierpnia 1892 w Fastowie, w guberni kijowskiej, zm. 27 sierpnia 1925 na jez. Long Lake, w Hrabstwie Hamilton, stan Nowy Jork, USA) – dowódca Armii Czerwonej w wojnie domowej w Rosji, najbliższy współpracownik Trockiego, zastępca Trockiego jako przewodniczącego Wojskowej Rady Rewolucyjnej Republiki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w średniozamożnej mieszczańskiej rodzinie żydowskiej. Od 1899 rodzina mieszkała w Żytomierzu, gdzie ukończył gimnazjum ze złotym medalem (1900-). W latach 1911–1916 studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu św. Włodzimierza w Kijowie. Od lipca 1913 członek SDPRR, propagandzista komitetu kijowskiego partii. W armii od 1916 – żołnierz batalionu zapasowego, lekarz 149. czarnomorskiego pułku piechoty. Zrobił błyskotliwą karierę w Armii Czerwonej, w latach 1918–1924 pełniąc funkcję zastępcy przewodniczącego Wojskowej Rady Rewolucyjnej Republiki (ros. Революционный Военный Совет Республики); w latach 1920–1921 członek Rady Pracy i Obrony (Совет Труда и Обороны) i Kolegium Ludowego Komisariatu ds. Zdrowia RSFSR; członek Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego (Всероссийский Центральный Исполнительный Комитет) i Centralnego Komitetu Wykonawczego ZSRR (Центральный исполнительный комитет СССР).

W kwietniu 1924 został mianowany przewodniczącym trustu „Mossukno” (Объединённые государственные фабрики тонких сукон Московского района ВСНХ). W maju 1925 wysłano go w podróż służbową do Niemiec i Francji. W tym samym roku został mianowany prezesem spółki handlowej Amtorg w Nowym Jorku, jedynym wówczas przedstawicielstwie ZSRR w Stanach Zjednoczonych[a]. Wkrótce nadeszła wiadomość, że na trzeci dzień od dnia przyjazdu Sklanski utonął w jeziorze, pływając łódką w pobliżu wsi Edion, w stanie Nowy Jork, wraz ze swoim poprzednikiem na tej funkcji w Amtorgu, Isajem Churginem. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie – według sowietologa George’a R. Urbana, Stalin odmówił pochowania jego prochów w Murze Kremlowskim.

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Do 1934 USA nie utrzymywały z ZSRR stosunków dyplomatycznych.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]