Elena Caragiani-Stoenescu

Elena Caragiani-Stoenescu
Ilustracja
Elena Caragiani-Stoenescu
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1887
Tecuci

Data i miejsce śmierci

29 marca 1929
Bukareszt

Zawód, zajęcie

pilot

Narodowość

rumuńska

Rodzice

Zenia Radovici
Alexandru Caragiani

Małżeństwo

Virgil Stoenescu

Multimedia w Wikimedia Commons

Elena Caragiani-Stoenescu (ur. 13 maja 1887 w Tecuci, zm. 29 marca 1929 w Bukareszcie[1]) – rumuńska pilot, pierwsza w historii Rumunii kobieta z licencją pilota.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Była córką lekarza Alexandru Caragiani i Zeni Radovici[1]. W 1913 ukończyła studia prawnicze w Jassach[1]. W 1912 zafascynowało ją lotnictwo. Przyczynił się do tego Andrei Popovici, szwagier Eleny, który jako jeden z pierwszych Rumunów uzyskał licencję pilota[2]. Po raz pierwszy poleciała samolotem Wrighta w 1912. Pilotem samolotu był jej instruktor jazdy konnej Mircea Zorileanu. Wkrótce potem Elena wstąpiła do organizacji Liga Națională Aeriană i uczestniczyła w kursach pilotażu, pod kierunkiem Andrei Popovici. Jej aplikacja o uzyskanie licencji pilota została odrzucona przez ministra Spiru Hareta. Niezrażona tym niepowodzeniem wyjechała do Francji, gdzie uczęszczał do szkoły pilotażu w Camp de Châlons. 22 stycznia 1914 uzyskała licencję pilota od Międzynarodowej Federacji Aeronautycznej jako jedna z pierwszych 15 kobiet na świecie[1].

Licencja pilota Eleny Caragiani

Z uwagi na to, że władze rumuńskie nadal odmawiały jej prawa do latania, Elena pozostała we Francji, pracując jako dziennikarka i korespondentka wojenna, wykorzystując w swojej pracy umiejętność latania[1][2]. W 1916, kiedy Rumunia przystąpiła do wojny, podjęła kolejną próbę uzyskania licencji, tym razem pilota wojskowego i po raz kolejny spotkała się z odmową. Pracowała jako pielęgniarka w szpitalu wojskowym w Bukareszcie, a następnie po przeniesieniu się władz rumuńskich na teren Mołdawii, organizowała punkt sanitarny w domu rodzinnym w Tecuci[1].

Po zakończeniu wojny poślubiła prawnika Virgila Stoenescu i zamieszkała wraz z nim Paryżu[1]. Pracowała jako dziennikarka, odwiedzając kraje Afryki i Azji, specjalizowała się w tematyce lotniczej[2]. Ciężko chora na gruźlicę, powróciła do Bukaresztu, gdzie zmarła w marcu 1929[1]. Pochowana na cmentarzu Bellu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i Cine este Elena Caragiani-Stoenescu. romania.europalibera.org. [dostęp 2025-01-30]. (rum.).
  2. ↑ a b c Elena Caragiani-Stoenescu. muzeulvirtual.ro. [dostęp 2025-01-30]. (rum.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]