Elena Curtoni
| |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
SC Drusberg | ||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
14 listopada 2009, Levi | ||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
19 grudnia 2010, Val d’Isère (23. miejsce – super G) | ||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
16 marca 2016, Sankt Moritz (3. miejsce – zjazd) | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Elena Curtoni (ur. 3 lutego 1991 w Morbegno) – włoska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Elena Curtoni zaprezentowała się 7 grudnia 2006 roku podczas zawodów FIS Race w norweskim Geilo. Zajęła wtedy 27. miejsce w slalomie gigancie. W 2008 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów we Fromigal, gdzie jej najlepszym wynikiem było 24. miejsce w gigancie. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Garmisch-Partenkirchen, wywalczyła brązowy medal w kombinacji. Jednak największy sukces w tej kategorii wiekowej osiągnęła na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana w 2011 roku, gdzie była najlepsza w supergigancie.
W Pucharze Świata zadebiutowała 14 listopada 2009 roku w fińskim Levi, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła dopiero rok później, 19 grudnia 2010 roku we francuskim Val d’Isère, zajmując 23. pozycję w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 16 marca 2016 roku w Sankt Moritz, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Austriaczka Mirjam Puchner i Fabienne Suter ze Szwajcarii. W sezonie 2022/2023 zajęła dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta była czwarta. Zajęła także drugie miejsce klasyfikacji supergiganta w sezonie 2021/2022.
W 2011 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, zajmując szóstą lokatę w supergigancie, a rywalizację w superkombinacji zakończyła na szesnastym miejscu. Była też między innymi czwarta w superkombinacji na rozgrywanych w 2021 roku mistrzostwach świata w Cortina d’Ampezzo. W 2022 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, zajmując między innymi piąte miejsce w zjeździe i dziesiąte w supergigancie. Podczas mistrzostw świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku była dziewiąta w kombinacji, trzynasta w zjeździe i piętnasta w supergigancie.
Jej siostra, Irene, również uprawia narciarstwo alpejskie.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 20. | 7 lutego | 2022 |  Pekin
|
Gigant | 1:55,69 | +4,22 |  Sara Hector
|
| 10. | 11 lutego | 2022 | Pekin
|
Supergigant | 1:13,51 | +0,83 |  Lara Gut-Behrami
|
| 5. | 15 lutego | 2022 | Pekin
|
Zjazd | 1:31,87 | +1,00 | Corinne Suter
|
| DNF1 | 17 lutego | 2022 | Pekin
|
Superkombinacja | 2:25,67 | - | Michelle Gisin
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 8 lutego | 2011 |  Ga-Pa
|
Supergigant | 1:23,82 | +0,83 |  Elisabeth Görgl
|
| 16. | 11 lutego | 2011 | Ga-Pa
|
Superkombinacja | 2:43,23 | +4,08 | Anna Fenninger
|
| 18. | 5 lutego | 2013 | Schladming
|
Supergigant | 1:35,39 | +1,73 |  Tina Maze
|
| 13. | 8 lutego | 2013 | Schladming
|
Superkombinacja | 2:39,92 | +4,28 | Maria Höfl-Riesch
|
| 10. | 3 lutego | 2015 |  Vail/Beaver Creek
|
Supergigant | 1:10,29 | +1,68 | Anna Fenninger
|
| DNF1 | 9 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek
|
Superkombinacja | 2:33,37 | - | Tina Maze
|
| 5. | 7 lutego | 2017 | Sankt Moritz
|
Supergigant | 1:32,34 | +0,55 | Nicole Schmidhofer
|
| DNF2 | 10 lutego | 2017 | Sankt Moritz
|
Superkombinacja | 1:58,88 | - | Wendy Holdener
|
| DNF | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz
|
Zjazd | 1:32,85 | - | Ilka Štuhec
|
| 18. | 11 lutego | 2021 |  Cortina d’Ampezzo
|
Supergigant | 1:25,51 | +1,79 | Lara Gut-Behrami
|
| 8. | 13 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Zjazd | 1:34,27 | +0,83 | Corinne Suter
|
| 4. | 15 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Superkombinacja | 2:07,22 | +2,35 | Mikaela Shiffrin
|
| DNS2 | 18 lutego | 2021 | Cortina d’Ampezzo
|
Gigant | 2:30,66 | - | Lara Gut-Behrami
|
| 9. | 6 lutego | 2023 |  Courchevel/Méribel
|
Kombinacja | 1:57,47 | +4,05 | Federica Brignone
|
| 15. | 8 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Supergigant | 1:28,06 | +1,01 | Marta Bassino
|
| 13. | 11 lutego | 2023 | Courchevel/Méribel
|
Zjazd | 1:28,03 | +1,05 | Jasmine Flury
|
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 35. | 23 lutego | 2008 |  Formigal
|
Supergigant | 1:40,19 | +4,74 | Viktoria Rebensburg
|
| 30. | 28 lutego | 2008 | Formigal
|
Slalom | 1:33,85 | +8,08 | Bernadette Schild
|
| 24. | 29 lutego | 2008 | Formigal
|
Gigant | 1:42,50 | +2,91 | Anna Fenninger
|
| 11. | 1 marca | 2009 | Ga-Pa
|
Slalom | 1:42,07 | +2,20 | Denise Feierabend
|
| 27. | 2 marca | 2009 | Ga-Pa
|
Gigant | 2:45,81 | +8,92 | Viktoria Rebensburg
|
| 19. | 4 marca | 2009 | Ga-Pa
|
Supergigant | 1:19,80 | +2,97 | Viktoria Rebensburg
|
| 18. | 6 marca | 2009 | Ga-Pa
|
Zjazd | 1:19,60 | +2,10 | Marine Gauthier
|
3.
|
6 marca | 2009 | Ga-Pa
|
Kombinacja | 54,00 pkt | +41,09 pkt | Federica Brignone
|
| 13. | 31 stycznia | 2010 | Region Mont Blanc
|
Supergigant | 1:32,21 | +1,10 | Marine Gauthier
|
| 8. | 1 lutego | 2010 | Region Mont Blanc
|
Slalom | 1:34,47 | +3,45 | Christina Geiger
|
| 9. | 4 lutego | 2010 | Region Mont Blanc
|
Zjazd | 1:20,89 | +1,45 | Jéromine Géroudet
|
| 43. | 5 lutego | 2010 | Region Mont Blanc
|
Gigant | 1:38,34 | +4,48 |  Mona Løseth
|
| 9. | 5 lutego | 2010 | Region Mont Blanc
|
Kombinacja | 38,85 pkt | +46,81 pkt | Mona Løseth
|
| 10. | 1 lutego | 2011 | Crans-Montana
|
Zjazd | 1:32,11 | +1,60 | Lotte Smiseth Sejersted
|
| DNF1 | 2 lutego | 2011 | Crans-Montana
|
Gigant | 2:28,27 | - | Sara Hector
|
| DSQ2 | 3 lutego | 2011 | Crans-Montana
|
Slalom | 1:40,32 | - | Jessica Depauli
|
1.
|
5 lutego | 2011 | Crans-Montana
|
Supergigant | 1:28,23 | - | - |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 2010/2011: 53.
- sezon 2011/2012: 40.
- sezon 2012/2013: 38.
- sezon 2013/2014: 75.
- sezon 2014/2015: 44.
- sezon 2015/2016: 23.
- sezon 2016/2017: 17.
- sezon 2017/2018: 126.
- sezon 2018/2019: 57.
- sezon 2019/2020: 15.
- sezon 2020/2021: 14.
- sezon 2021/2022: 13.
- sezon 2022/2023: 9.
Miejsca na podium w zawodach
[edytuj | edytuj kod]
Sankt Moritz – 16 marca 2016 (zjazd) – 3. miejsce
Val d’Isère – 18 grudnia 2016 (supergigant) – 3. miejsce- Crans-Montana – 25 lutego 2017 (supergigant) – 2. miejsce
Bansko – 25 stycznia 2020 (zjazd) – 1. miejsce- Crans-Montana – 23 stycznia 2021 (zjazd) – 3. miejsce
- Sankt Moritz – 12 grudnia 2021 (supergigant) – 2. miejsce
- Val d’Isère – 19 grudnia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 23 stycznia 2022 (supergigant) – 1. miejsce- Sankt Moritz – 16 grudnia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
- Sankt Moritz – 18 grudnia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 21 stycznia 2023 (zjazd) – 3. miejsce
Kvitfjell – 3 marca 2023 (supergigant) – 2. miejsce
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- CURTONI Elena - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-20]. (ang.).
- Olympedia - Elena Curtoni. olympedia.org. [dostęp 2023-03-20]. (ang.).