Etelköz (Atelkuzu, Atelköz, dosł. „międzyrzecze”) – przyjęta przez węgierskich badaczy, nazwa kraju, który zamieszkiwali Węgrzy bezpośrednio przed osiedleniem się w Kotlinie Panońskiej. Dokładna lokalizacja tego obszaru nie jest pewna, według węgierskiej tradycji narodowej miał on się rozciągać między dolnym Donem[1] a dolnym Dunajem i obejmować stepy dzisiejszej Niziny Wołoskiej, Mołdawii i Ukrainy. Inni natomiast lokalizują go między Dniestrem, Dnieprem, Bohem, Prutem i Seretem.
Węgrzy zamieszkiwali ten obszar, najprawdopodobniej, w drugiej połowie IX wieku i zostali z niego wyparci przez Pieczyngów.