![]() | |
Imię i nazwisko |
Eustahija Cincić |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
pisarka, nauczycielka |
Narodowość |
Eustahija Arsić właśc. Eustahija Cincić cyr. Еустахија Арсић (ur. 14 marca 1776 w Irigu, zm. 17 lutego 1843 w Aradzie[1]) – serbska pisarka.
Urodziła się w serbskiej rodzinie Cincić w Irigu, należącym wówczas do Imperium Habsburskiego, była córką Gavrila i Marty[2]. Odebrała staranne wykształcenie, posługiwała się sześcioma językami. We wczesnej młodości wyszła za mąż za kupca z Koprivnicy Laćkovicia. Po jego śmierci poślubiła serbskiego kupca Tomę Radovanovicia, który uzyskał w Wiedniu tytuł szlachecki. Z początkiem XIX wieku została po raz drugi wdową i wyszła za mąż za Savę Arsicia, senatora w Aradzie i mecenasa serbskich pisarzy w tym mieście.
Prowadziła salon w Aradzie, a także bibliotekę, z której korzystali znani serbscy emigranci, w tym Dositej Obradović. Z początkiem XIX w. rozpoczęła działalność pisarską, w duchu oświeceniowym. Pierwszy utwór opublikowała anonimowo w roku 1814[2]. Była pierwszą kobietą w Serbii, która wydawała drukiem teksty literackie[1]. Była także tłumaczką dzieł Woltera i Jamesa Thomasa na język serbski. W 1838 była pierwszą kobietą, którą przyjęto do Maticy Srbskiej, zajmowała się redakcją Kroniki Maticy Srbskiej[2].