Explorer 27

Explorer 27
Ilustracja
Inne nazwy

Beacon Explorer BE-C, Ionosphere 4, S01328

Indeks COSPAR

1965-032A

Państwo

 Stany Zjednoczone

Zaangażowani

NASA

Rakieta nośna

Scout X-4

Miejsce startu

Wallops Flight Facility

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

932 km[1]

Apogeum

1309 km[1]

Okres obiegu

107,70 min[1]

Nachylenie

41,2°[1]

Czas trwania
Początek misji

29 kwietnia 1965[1] 14:17:00 UTC

Koniec misji

20 lipca 1973

Wymiary
Wymiary

0,46 m × 0,30 m

Masa całkowita

59,7 kg

Explorer 27 (również: Beacon Explorer BE-C) – mały amerykański satelita do badań jonosfery i badań geodezyjnych. Wysłany w ramach programu programu Explorer; trzeci, ostatni z serii Beacon Explorer (start pierwszego, S-66, nie powiódł się).

Budowa i działanie

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo stabilizowany obrotowo. Po rozłożeniu paneli ogniw słonecznych stabilizowany gradientem pola magnetycznego (magnes sztabkowy i pręty tłumiące). Położenie statku było mierzone magnetometrem trójosiowym i czujnikiem Słońca. Satelita nie posiadał rejestratora, więc wszystkie dane były przesyłane jedynie w trybie rzeczywistym, gdy stacje naziemne były widoczne dla statku.

Statek został wyłączony 20 lipca 1973 z powodu powstawania interferencji z innym, ważniejszym statkiem.

Satelita pozostaje na orbicie okołoziemskiej, której trwałość szacowana jest na 3000 lat.

Ładunek

[edytuj | edytuj kod]
Pasywny eksperyment laserowy służący określaniu położenia statku (kąta i odległości) na orbicie. Składał się z dziewięciu paneli po 40 odbłyśników kwarcowych, oświetlanych z Ziemi mikrosekundowymi impulsami lasera rubinowego.
Eksperyment stanowiły dwa nadajniki ciągłych koherentnych niemodulowanych fal radiowych o częstotliwości 162 i 324 MHz, odbieranych przez sieć Tranet Doppler Network, w celu badań geodezyjnych. Generator fal oparty był na podwójnym rezonatorze kryształkowym, o częstotliwości podstawowej 5 MHz, plus minus 80 ppm.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Edmund Staniewski, Ryszard Pawlikowski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1974, s. 305.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]