Fokker D.V

Fokker D.V
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Fokker

Konstruktor

Martin Kreutzer, Reinhold Platz

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji mieszanej, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

1 (pilot)

Historia
Data oblotu

1916

Lata produkcji

grudzień 1915 – lipiec 1917

Wycofanie ze służby

1918

Liczba egz.

216

Dane techniczne
Napęd

1 silnik rotacyjny 9-cylindrowy Oberursel U.I

Moc

100 KM

Wymiary
Rozpiętość

8,75 m

Długość

6,05 m

Wysokość

2,3 m

Powierzchnia nośna

15,5 m²

Masa
Własna

363 kg

Startowa

566 kg

Osiągi
Prędkość maks.

170 km/h

Prędkość wznoszenia

19 min na 3000 m

Długotrwałość lotu

1,5 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowe LMG 08/15 kal. 7,92 mm
Użytkownicy
 Cesarstwo Niemieckie

Fokker D.Vniemiecki samolot myśliwski z 1916 roku produkcji wytwórni lotniczej Fokker w Schwerinie, wykorzystywany głównie do szkolenia.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W sierpniu 1916 roku zakłady Fokkera zbudowały prototyp oznaczony M.22. Było to rozwinięcie Fokkera D.II, ale o ulepszonym kształcie, co poprawiło osiągi. Samolot był dziełem Martina Kreutzera, ale po jego przedwczesnej śmierci projektowanie dokończył najprawdopodobniej Reinhold Platz[1]. W październiku Fokker otrzymał kontrakt na 200 seryjnych maszyn, przewidzianych do celów szkoleniowych, pod warunkiem, że maszyna przejdzie rygorystyczne badania wytrzymałościowe (zakłady Fokkera miały wcześniej kłopoty z jakością dostarczanych maszyn). Testy wykazały konieczność poprawek skrzydeł i steru kierunku. Po wzmocnieniu tych elementów, w lutym 1917 roku zamówiono kolejne 50 maszyn, a kwietniu kolejne (i ostatnie) 50. Samoloty były dostarczane od stycznia do lipca 1917 roku[2].

Użycie w lotnictwie

[edytuj | edytuj kod]

Samolot miał nieco za słaby silnik i w związku z tym używano go głównie do szkolenia, do celów bojowych preferując silniejsze Albatrosy D.I i D.II. Część maszyn służyła w dywizjonach obrony wybrzeża i obrony krajowej, ale w nich także służył głównie do treningu. Do jednostek bojowych zaczęto go wprowadzać jako maszynę do ponownego przeszkolenia pilotów do lotów na samolotach z silnikami rotacyjnymi (trójpłatowców Fokkera lub samolotów z nową generacją silników rotacyjnych)[3]. Łącznie zbudowano 216 maszyn tego typu, więcej niż wszystkich poprzednich modeli Fokkera[1].

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Fokker D.V był jednomiejscowym samolotem myśliwskim, zbudowanym w układzie dwupłata o cienkim profilu skrzydła. Drewniane płaty miały dwa drewniane dźwigary, połączone z pracującym na ściskanie elementem w postaci stalowej rury; żebra skrzydeł ze sklejki. Górny płat, umieszczony nad kadłubem na piramidce, o niewielkim 5° skosie, dolny – prostokątny. Lotki umieszczono tylko na płacie górnym, wyposażone w kompensację aerodynamiczną. Płat górny i dolny połączono rozpórkami i usztywnione cięgnami z drutu[4]. Kadłub był kratownicowy, spawany z rurek stalowych, pokryty płótnem; silnik osłonięty okrągłą blaszaną obudową, z półkolistym kołpakiem na śmigle. Dawało to dość opływowy kształt, ale stosunkowo niewielki wlot powietrza między kołpakiem a obudową silnika powodował kłopoty z chłodzeniem[1]. Samolot nie miał stateczników; usterzenie poziome było trapezoidalne, pionowe – w charakterystycznym dla Fokkerów kształcie przecinka[4].

Podwozie klasyczne – stałe, amortyzowane sznurem gumowym, z płozą ogonową[5]. Napęd stanowił 100-konny silnik rotacyjny Oberursel U.I, napędzający drewniane dwułopatowe śmigło[1].

Uzbrojenie stanowił jeden zsynchronizowany karabin maszynowy MG 08/15 kal. 7,92 mm, zamontowany blisko kolan pilota[6]; niektóre samoloty mogły mieć zamontowane dwa karabiny[5], ale większość była używana do szkolenia i nieuzbrojona[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Gray i Thetford 1970 ↓, s. 95.
  2. Learman 2001 ↓, s. 77–79.
  3. Learman 2001 ↓, s. 79.
  4. a b Gray i Thetford 1970 ↓, s. 96.
  5. a b Gray i Thetford 1970 ↓, s. 97.
  6. a b Learman 2001 ↓, s. 78.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paul Learman: Fokker aircraft of World War One. Marlborough: Crowood Press, 2001. ISBN 1-86126-353-8. (ang.).
  • Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of the First World War. London: Putnam, 1970, s. 102–104. ISBN 0-85177-809-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Fokker D.V. [w:] Уголок неба [on-line]. [dostęp 2018-11-06]. (ros.).