Ford Fairlane – samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1955–1970.
Ford Fairlane I | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
styczeń 1955 |
Okres produkcji |
1955–1956 |
Miejsce produkcji | |
Następca |
Ford Fairlane II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
2 i 4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Rozstaw osi |
2933 mm |
Liczba miejsc |
4-5 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford Mainline |
Ford Fairlane I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1955 roku.
W 1955 roku północnoamerykański oddział Forda uzupełnił swoją lokalną ofertę o nową linię modelową Fairlane opartą na technice takich modeli, jak Mainline czy Crestline. Samochód zyskał charakterystyczne, masywne proporcje z dwukolorowym malowaniem nadwozia i motywem łukowych przetłoczeń na karoserii[1]. Okrągłe reflektory współgrały z niżej położonymi wyeksponowanymi kloszami kierunkowskazów. Pierwsza generacja Forda Fairlane oferowana była w wielu wariantach nadwoziowych, których dodatkowa była uzależniona od wariantu wyposażeniowego[2].
Ford Fairlane II | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
luty 1957 |
Okres produkcji |
1957–1960 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Fairlane I |
Następca |
Ford Fairlane III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Rozstaw osi |
2997 mm |
Liczba miejsc |
4-5 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford Fairlane II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1957 roku.
W 1957 roku zadebiutowała druga generacja Forda Fairlane, która powstała na zmodernizowanej platformie poprzednika. Samochód zyskał bardziej awangardową sylwetkę, z większą chromowaną atrapą chłodnicy, niżej osadzonymi reflektorami i bardziej rozbudowanymi, skrzydlatymi tylnymi nadkolami, na których osadzone były niewielkie, okrągłe czerwone lampy[3]. Fairlane II stał się też wyraźnie większy, zyskując szczególnie na długości karoserii. Wygląd przedniego pasa był uzależniony od wersji wyposażeniowej, które były podobnie rozbudowane co w przypadku poprzednika[4].
Ford Fairlane III | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
kwiecień 1960 |
Okres produkcji |
1960–1962 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Fairlane II |
Następca |
Ford Fairlane IV |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
2 i 4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Rozstaw osi |
3023 mm |
Liczba miejsc |
4-5 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford Fairlane III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1960 roku.
Trzecia generacja Forda Fairlane przeszła duży zakres zmian w stosunku do poprzednika, ponownie zyskując jeszcze większe nadwozie, stając się samochodem pełnowymiarowym. Samochód ponownie zyskał na długości, zyskując zarazem bardziej zwarte proporcje. Nadwozie pozbawiono awangardowych przetłoczeń i nieszablonowych form typowych dla poprzedników, wprowadzając więcej stonowanych kształtów[5]. Przód dominowała duża, chromowana atrapa chłodnicy, na której zamontowano podwójne, okrągłe reflektory. Z kolei tylne nadkole zostało do połowy zakryte, a nadwozie było dostępne opcjonalnie w dwukolorowym malowaniu[6].
Ford Fairlane IV | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
styczeń 1962 |
Okres produkcji |
1962–1966 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Fairlane III |
Następca |
Ford Fairlane V (USA) |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
5019 mm |
Szerokość |
1811 mm |
Rozstaw osi |
2933 mm |
Liczba miejsc |
4-5 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
Ford Fairlane IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1962 roku.
Opracowując czwartą generację Forda Fairlane, producent zdecydował się dostosować ją do wprowadzonych w międzyczasie zmian w portfolio marki. Rolę pełnowymiarowego modelu w ofercie, jaką pełniła trzecia generacja, przejęło kolejne wcielenie modelu Galaxie[7]. W ten sposób, Fairlane IV stał się ponownie mniejszym samochodem zaliczanym do klasy wyższej. Nadwozie otrzymało stonowane proporcje, z dużym chromowanym pasem przednim i podobnym motywem przeniesionym do tylnej części nadwozia[8].
Na bazie czwartej generacji Forda Fairlane powstał także samochód sportowy Fairlane Thunderbolt wyróżniał się on niżej poprowadzoną linią dachu, innym wyglądem zderzaków, a także specjalną jednostką napędową - 7-litrowym silnikiem V8 Ford Fe rozwijającym moc 425 KM[9].
Ford Fairlane V | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
marzec 1966 |
Okres produkcji |
1966–1968 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Fairlane IV |
Następca |
Ford Fairlane VI |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Długość |
5004 mm |
Szerokość |
1890 mm |
Rozstaw osi |
2870-2946 mm |
Masa własna |
1246-1584 kg |
Liczba miejsc |
4-5 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne |
Ford Fairlane V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1966 roku.
Piąta generacja Forda Fairlane utrzymana została w nowym kierunku stylistycznym marki. Charakterystycznym elementem stylistyki stało się wyraźnie zaakcentowane przetłoczenie biegnące przez całą długość nadwozia, a także obły tylny błotnik oraz podwójne, pionowo umieszczone reflektory[10]. Ostatnie rozwiązanie było popularną praktyką stylistów w Ameryce Północnej w latach 60. XX wieku. Motyw pionowych lamp zachowano także w tylnej części nadwozia. Gama nadwoziowa składała się ponownie także z 5-drzwiowego kombi[11].
Ford Fairlane VI | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
maj 1968 |
Okres produkcji |
1968–1969 (USA) |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Fairlane V |
Następca |
Ford Fairlane VII |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Rozstaw osi |
2870-2946 mm |
Liczba miejsc |
4-5 |
Dane dodatkowe | |
Modele bliźniacze |
|
Pokrewne |
Ford Fairlane VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 1968 roku.
Pod koniec lat 60. XX wieku amerykański oddział Forda przedstawił kolejną odsłonę modelu Fairlane. Tworząc projekt nadwozia, producent ponownie wykonał zwrot w kierunku bardziej stonowanych i prostych kształtów[12]. Nadwozie stało się kanciaste, z dużym masywnym pasem przednim. Podobnie jak czwartą generację, zdobiła go duża chromowana atrapa chłodnicy, na której osadzono podwójne okrągłe reflektory[13]. Jednocześnie, w przypadku odmiany coupe producent zastosował rozwiązania stylistyczne nawiązujące do takich modeli, jak Ford Mustang, co przejawiało się łagodnie opadającym dachem z wlotami powietrza w słupkach C[14].
Poza Ameryką Północną, Ford Fairlane szóstej generacji był produkowany także w Argentynie, gdzie sprzedaż ruszyła w tym samym roku, kiedy na rodzimym rynku amerykańskim producent podjął decyzję o dyskontynuacji tej linii modelowej w dotychczasowym kształcie. W Argentynie Ford Fairlane był produkowany przez kolejne 12 lat, aż do 1981 roku. Przez ten czas przeszedł jedynie nieznaczne zmiany w wyglądzie[15].
Ford Fairlane VII | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
listopad 1969 |
Okres produkcji |
1969–1970 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik |
Ford Fairlane VI |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
2-drzwiowe coupe |
Skrzynia biegów |
3-biegowa automatyczna |
Napęd | |
Rozstaw osi |
2896-2972 mm |
Liczba miejsc |
4-5 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford Fairlane VII został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku.
Prezentując siódmą i zarazem ostatnią generację modelu Fairlane, Ford zdecydował się znacznie okroić rolę tego modelu w swojej dotychczasowej gamie. Tym razem samochód stał się jedynie tańszym wariantem modelu Torino, będąc oferowanym wyłącznie jako 2-drzwiowe coupe. Przednia część nadwozia wyróżniała się chromowaną atrapą chłodnicy i podwójnymi reflektorami, a tylną część nadwozia zdobił łagodnie opadający dach[16].
Produkcja amerykańskiego Forda Fairlane zakończyła się w 1970 roku, po czym zastąpiło go kolejne wcielenie sportowego modelu Torino, a nazwa Fairlane zniknęła z użycia w Ameryce Północnej.
Ford w Stanach Zjednoczonych, w latach 1946-1979 – dalej » | Samochody||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Segment | 1946-1949 | 1950–1959 | 1960–1969 | 1970–1979 | ||||||||||||||||||||||||||||||
6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |
B (subcompact) | Pinto | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Fiesta | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
C (compact) | Falcon | Falcon | Falcon | |||||||||||||||||||||||||||||||
Maverick | Fairmont | |||||||||||||||||||||||||||||||||
D (mid-size) | Fairlane | Fairlane | Fairlane | Fairlane | Granada | |||||||||||||||||||||||||||||
Torino | Torino | Torino | LTD II | |||||||||||||||||||||||||||||||
E (full-size) | Deluxe | Deluxe | Mainline | Mainline | ||||||||||||||||||||||||||||||
Super Deluxe | Custom Deluxe | Customline | Customline | Custom 300 | 300 | Custom | Custom | Custom | Custom | |||||||||||||||||||||||||
Crestline | Fairlane | Fairlane | Fairlane | |||||||||||||||||||||||||||||||
Galaxie | Galaxie | Galaxie | Galaxie | Galaxie | ||||||||||||||||||||||||||||||
LTD | LTD | LTD | LTD | |||||||||||||||||||||||||||||||
F (personal luxury) | Thunderbird | Thunderbird | Thunderbird | Thunderbird | Thunderbird | Thunderbird | Thunderbird | |||||||||||||||||||||||||||
G (sports) | Thunderbird | Mustang | Mustang II | Mustang |