Ford Falcon przed liftingiem | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany |
Luty 1962 |
Okres produkcji |
1962–1991 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
4-drzwiowy sedan |
Silniki |
Benzynowe: |
Skrzynia biegów |
3 i 4-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość |
1962–1973: |
Szerokość |
1962–1973: |
Wysokość |
1402 mm |
Rozstaw osi |
2781 mm |
Masa własna |
1962–1973: |
Zbiornik paliwa |
60 l |
Liczba miejsc |
5 |
Bagażnik |
490 l |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford Ranchero |
Konkurencja |
Ford Falcon – samochód osobowy klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1962–1991.
W 1959 roku Ford rozpoczął import nowego modelu klasy średniej Falcon do Argentyny, uzupełniając lokalną ofertę jako duży rodzinny sedan lub kombi[1].
Trwało to przez kolejne trzy lata, kiedy to pod koniec 1961 roku argentyński oddział Forda podjął decyzję o zmodyfikowaniu Falcona na potrzeby lokalnego rynku i rozpoczęciu produkcji tego modelu w zakładach w Buenos Aires, a także drugiej fabryce w La Boca. Oficjalna premiera argentyńskiego Forda Falcona po pierwszej modernizacji odbyła się w lutym 1962 roku[2].
Po pierwszym roku produkcji, w 1963 roku argentyński oddział Forda przedstawił lokalną wersję Falcona po pierwszej modernizacji. Pod kątem stylistycznym pojawił się nowy wzór atrapy chłodnicy, a także nieznacznie przestylizowane zderzaki i zmiany w wyposażeniu.
Druga restylizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1966 roku przyniosła obszerne zmiany wizualne, które obejmowały głównie przedni pas. Zmienił się kształt reflektorów, który zostałniżej osadzony, a także pojawiła się nowa atrapa chłodnicy z innym układem poprzeczek. Zmiany ponownie objęły detale w kabinie pasażerskiej[3].
Po tym, jak bliźniaczej konstrukcji warianty Falcona w Ameryce Północnej i Australii doczekały się następców, argentyński oddział Forda kontynuował produkcję dotychczasowej konstrukcji[4].
W 1970 roku samochód przeszedł trzecią z kolei restylizację, która zaczęła w coraz głębszym stopniu odróżniać wizualnie ten model od pierwowzoru. Pojawił się nowy pas przedni z podwójnymi, okrągłymi reflektorami, a także zrestylizowany projekt atrapy chłodnicy. Zmienił się też kształt zderzaków oraz nakładek ozdobnych na karoserię.
Czwarta modernizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1973 roku przyniosła największe zmiany w dotychczasowej historii tego modelu.
Pojawił się nowy pas przedni z bardziej kanciasto zarysowanymi błotnikami, nowym kształtem zderzaków, a także kwadratowe, podwójne klosze reflektorów i inny wygląd tylnej części nadwozia. Zmiany po raz pierwszy przniosły zmiany wymiarów - Falcon stał się dłuższy, szerzy i cięższy[5].
Piąta modernizacja argentyńskiego Forda Falcona przeprowadzona w 1978 roku pogłębiła zmiany wizualne, przynosząc jeszcze więcej kanciastych kształtów w nadwoziu. Pojawiła się nowa, czarna atrapa chłodnicy, a także pojedyncze prostokątne reflektory i prostokątne lampy oraz nowy projekt deski rozdzielczej.
Szósta i ostatnia modernizacja Forda Falcona została przeprowadzona przez argentyński oddział Forda w 1983 roku, przynosząc inny wygląd atrapy chłodnicy i kolejne zmiany w wyposażeniu. Pojawiła się nowa topowa odmiana Ghia, a także inne wzory alufelg, przestylizowane zderzaki i nowe jednostki napędowe[6].
Produkcja argentyńskiego Forda Falcona po ostatniej modernizacji trwała w niezmienionej formie do 1991 roku, kiedy to we wrześniu tego roku po 29 latach produkcji zakończono wytwarzanie argentyńskiego Forda Falcona[7]. Rolę dużego sedana w ofercie przejął model Del Rey, a dwa lata później - także sedan Versailles.
Argentyński Ford Falcon podczas 29 lat produkcji powstał w 466 796 sztukach, doczekując się statusu kultowego samochodu, który zmotoryzował społeczeństwo argentyńskie w drugiej połowie XX wieku, jeszcze w XXI wieku pozostając popularnym pojazdem na rynku wtórnym[8][9].