Fra Galgario, właśc. Giuseppe Ghislandi (ur. 4 marca 1655 w Bergamo, zm. w grudniu 1743 tamże) – włoski malarz okresu późnego baroku, najwybitniejszy portrecista włoski XVIII w.
Był synem malarza. Uczył się w pracowniach Giacomo Cotta i Bartolomea Bianchiniego w rodzinnym mieście, potem u portrecisty Sebastiana Bombellego (1635-1719) w Wenecji. W 1702 wstąpił do zakonu minimitów, przyjmując imię Vittore. Resztę życia spędził w klasztorze Galgario w Bergamo (stąd jego pseudonim artystyczny). Dopiero w wieku 40 lat poświęcił się sztuce portretowej. W 1717 został członkiem Accademia Clementina w Mediolanie. W swojej twórczości łączył koloryzm szkoły weneckiej okresu późnego baroku z realizmem stylu Giovanniego Battisty Moroniego. Jego portrety cechuje bogactwo kolorystyki, pogłębiona charakterystyka psychologiczna postaci oraz duża sprawność kompozycyjna.
MatildeM.BattistiniMatildeM., LuciaL.ImpellusoLuciaL., StefanoS.ZuffiStefanoS., Historia portretu, HannaH.Cieśla (tłum.), Warszawa: Arkady, 2001, ISBN 83-213-4235-3, OCLC749556721. Brak numerów stron w książce
PaoloP.PlebaniPaoloP., M. CristinaM.C.RodeschiniM. CristinaM.C., M. PiotrM.P.MichałowskiM. PiotrM.P., Tycjan, Veronese, Tiepolo. Arcydzieła malarstwa włoskiego z Accademia Carrara w Bergamo, JuliaJ.Mariotti (tłum.), PiotrP.Drzymała (tłum.), MarcinM.Turski (tłum.), Poznań: Muzeum Narodowe, 2012, ISBN 978-83-89053-94-7, OCLC823681602. Brak numerów stron w książce
Stefano Zuffi, Francesca Castria, Malarstwo włoskie. Mistrzowie i arcydzieła, Warszawa: Arkady, 1998, ISBN 83-213-4061-X
Stefano Zuffi, Wielki słownik malarzy, t. 2, Warszawa: HPS, 2006, ISBN 83-60688-16-8