Fragmenty ochrydzkie

Zdjęcie jednej z kart

Fragmenty ochrydzkie – dwie zapisane głagolicą karty z XI wieku, będące fragmentem niezachowanego do czasów współczesnych ewangeliarza[1][2]. Zaliczane są do kanonu tekstów staro-cerkiewno-słowiańskich[3]. W wydaniach krytycznych oznaczane są symbolem Achr[2]. Obecnie znajdują się w zbiorach Biblioteki im. A.M. Gorkiego w Odessie[1].

Zabytek został odkryty w 1845 roku w jednym z monasterów w Ochrydzie przez Wiktora Grigorowicza[2]. Zawiera lekcje ewangeliczne od Wtorku Wielkanocnego do poniedziałku następnego tygodnia[2]. Tekst rękopisu ogłosił jako pierwszy w 1866 roku w Petersburgu Izmaił Sriezniewski. Za najlepszą pod względem redakcji naukowej uznawana jest edycja Grigorija Iljinskiego z 1915 roku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Фразеологический словарь старославянского языка. Москва: Флинта, 2011, s. 11.
  2. ↑ a b c d A selection of ancient Slav literary monuments, incorporating monumenta minora palaeobulgaricae. compiled by Thomas A. Lysaght. Vienna: E. Becvar, 1982, s. 13.
  3. ↑ Leszek Moszyński: Wstęp do filologii słowiańskiej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2006, s. 132.