Fred Catherwood
 Fred Catherwood z żoną Elizabeth (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1925 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 listopada 2014 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, przemysłowiec, publicysta |
| Alma Mater | |
| Partia | |
Fred Catherwood, właśc. Henry Frederick Ross Catherwood (ur. 30 stycznia 1925 w Castledawson, zm. 30 listopada 2014 w Cambridge) – brytyjski polityk, przemysłowiec, publicysta i działacz ewangelikalny, eurodeputowany I, II i III kadencji. W 1971 otrzymał od królowej Elżbiety II szlachectwo[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Działalność zawodowa i polityczna
[edytuj | edytuj kod]Odbył studia w zakresie historii i prawa na University of Cambridge[1]. Był specjalistą w zakresie zarządzania i księgowości. Pełnił m.in. funkcję dyrektora generalnego brytyjskiej National Economic Development Council, w latach 1964–1966 był głównym doradcą do spraw przemysłu w Departamencie Spraw Gospodarczych (Department of Economic Affairs) (1964–1966). W latach 1972–1976 był przewodniczącym Institute of Management, a od 1975 do 1979 przewodniczącym British Overseas Trade Board.
Należał do Partii Konserwatywnej. Z jej ramienia w latach 1979–1994 sprawował mandat członka Parlamentu Europejskiego. W latach 1989–1992 był wiceprzewodniczącym PE III kadencji[1][2].
Działalność religijna
[edytuj | edytuj kod]Wychowywał się w zborze braci plymuckich[1]. Następnie był członkiem Westminster Chapel w Londynie i w ostatnich dekadach życia zboru baptystycznego „Eden” (Eden Baptist Church) w Cambridge[3].
W latach 1976–1977 był przewodniczącym Wspólnoty Niezależnych Zborów Ewangelikalnych w Anglii (Fellowship of Independent Evangelical Churches), w latach 1992–2001 przewodniczącym Aliansu Ewangelikalnego w Wielkiej Brytanii (Evangelical Alliance), a w latach 1995–2004 przewodniczącym Międzynarodowej Wspólnoty Studentów Ewangelikalnych (International Fellowship of Evangelical Students)[4].
Był autorem wielu książek i innych tekstów prezentujących ewangelikalne rozumienie zaangażowania publicznego i życia społecznego[5].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z prezbiteriańskiej rodziny przedsiębiorców osiadłej w Ulsterze od XVII wieku. Jego ojciec Stuart prowadził przedsiębiorstwo autobusowe obejmujące działalnością całą Irlandię[1]. Przez sześćdziesiąt lat był żonaty z Elizabeth, córką pastora Martyna Lloyd-Jonesa. Miał z nią dwóch synów: Christophera i Jonathana oraz córkę Bethan[1].
Został pochowany 6 grudnia 2014 na cmentarzu w Newcastle Emlyn, gdzie spoczął również jego teść z małżonką[5].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- The Christian in Industrial Society (1964, 1980)
- Britain with the Brakes Off (1966)
- The Christian Citizen (1969)
- A Better Way (1976)
- First Things First (1979)
- God’s Time God’s Money (1987)
- Pro Europe? (1991)
- David. Poet, Warrior, King (1993)
- At the Cutting Edge. Memoirs (1995)
- Jobs & Justice, Homes & Hope (1997)
- It Can be Done (2000)
- The Creation of Wealth. Recovering a Christian Understanding of Money, Work, and Ethics (2002)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Stephen Bates: Sir Fred Catherwood obituary. theguardian.com, 3 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-20]. (ang.).
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-07-07].
- ↑ Evangelical Leader Leaves Wife for Man. christianitytoday.com, 15 listopada 1999. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ Elaine Storkey: Sir Henry Frederick Ross Catherwood (1925–2014): A Tribute. fulcrum-anglican.org.uk, 3 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).
- ↑ a b Julia Cameron: Sir Fred Catherwood 1925–2014. e-n.org.uk. [dostęp 2014-12-30]. (ang.).