Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
statystyk, pracownik firmy ubezpieczeniowej |
Pracodawca | |
Frederick Ludwig Hoffman, pierwotnie Hoffmann[1] (ur. 2 maja 1865 w Varel[2], zm. 23 lutego 1946 w San Diego[1] ) – amerykański statystyk, prezes American Statistical Association w 1911, autor prac z zakresu zdrowia publicznego, orędownik przemian w zakresie bezpieczeństwa pracy. W niektórych swoich publikacjach prezentował poglądy z perspektywy rasizmu naukowego[3] .
Młodość spędził w Niemczech, gdzie kształcił się w szkołach publicznych i prywatnych. Kiedy miał 10 lat, jego ojciec zmarł na gruźlicę[3] . Bezskutecznie próbował zaciągnąć się do pracy w którejś z niemieckich kolonii zamorskich[1] . W wieku 19 lat wyruszył do Nowego Jorku[3] . Stamtąd przeniósł się do Ohio, gdzie znalazł zatrudnienie w sklepie spożywczym[3] . Przez pewien czas był agentem w Standard Oil Company[4]. Pod koniec lat 80. zaczął pracować w Metropolitan Insurance Company[3] . Następnie przeniósł się do Life Insurance Company w Norfolk[3] .
W 1892 uzyskał amerykańskie obywatelstwo[3] . Opublikował wówczas swoją pierwszą pracę, pt. Vital Statistics of the Negro, która zyskała zainteresowanie firmy Prudential Life Insurance[3] . W 1894 przedsiębiorstwo to zatrudniło Hoffmana jako statystyka w swoim biurze w Newark[1][3] . Równolegle z pracą w tej firmie, z którą był związany do 1922, interesował się zagadnieniami reform społecznych, prawa pracy i sprawiedliwości społecznej[3] . Między 1895 a 1900 zajmował się między innymi opracowywaniem statystyki śmiertelności wśród górników, co wiązało się z jego obowiązkami zawodowymi[3] . W ramach pracy zajmował się też kontrolą i poprawą bezpieczeństwa pracy w okolicznych szpitalach, fabrykach i innych zakładach pracy[3] .
W 1896 wydał swoją pierwszą monografię, The Race Traits and Tendencies of the American Negro[3] . Praca ta była szeroko komentowana i popularna w Stanach oraz Wielkiej Brytanii[3] . Napisana została z pozycji popularnego wówczas rasizmu naukowego i prowadziła do błędnej z historycznego punktu widzenia konkluzji przewidującej rychłe wyginięcie ludności rasy czarnej[3] . Pracę tę skrytykował między innymi afroamerykański naukowiec Kelly MIller[5][1] . Publikacja Hoffmana służyła amerykańskim przedsiębiorstwom ubezpieczeniowym za naukową podstawę dla pobierania od czarnych amerykanów większej stawki za ubezpieczenie niż od białych mieszkańców kraju[6][1] .
Hoffman interesował się również zagadnieniami zdrowia publicznego rdzennych mieszkańców Ameryki, prowadząc badania etnologiczne wśród Indian Navaho[3] . Lobbował w Prudential na ich rzecz i dążył do zmian w polityce firmy, które pozwoliłyby objąć ich ubezpieczeniem[3] .
Mianowany wiceprezesem Prudential, podróżował do Europy, gdzie uczestniczył w konferencjach nt. rynku ubezpieczeń i przemysłu[3] . Podczas jednej z podróży zakupił i zorganizował transport ważącego tonę głazu ze Skały Gibraltarskiej, który stał się symbolem reklamowym Prudentialu[3] .
Między 1901 a 1921 zajmował się zagadnieniami chorób zakaźnych i zawodowych, publikując liczne artykuły naukowe na te tematy[3] . Był członkiem zarządu American Tuberculosis Association, należał do American Cancer Society i innych stowarzyszeń eksperckich[3] . W 1911 pełnił funkcję prezesa American Statistical Association. W maju 1922 odszedł z pracy w Prudential, pozostając jednak jej doradcą do 1935[3] . Otrzymał tytuł doktora honoris causa Tulane University w 1911[1][3] . Został też przyjęty do Royal Statistical Society of London[3] . Ostatnie lata życia spędził w San Diego, gdzie zamieszkał w 1938[1] . Jego spuścizna została przekazana do Columbia University Libraries[7]
Był przeciwnikiem państwowych programów ubezpieczeniowych i zwolennikiem prywatnej inicjatywy obywatela w tym zakresie[8]. W początkach swojej kariery statystyka przejawiał zainteresowanie teoriami rasizmu naukowego[9]. W latach późniejszych złagodził swoje poglądy w tej kwestii[1] . Mimo rasistowskich poglądów był zapalonym orędownikiem poprawy warunków pracy czarnych robotników[10]. Sprzeciwiał się idei państwa opiekuńczego[2]. Jako imigrant przejawiał fascynację amerykańskim kultem wolności obywatelskiej[2]. Konfrontował go ze znienawidzonym przez siebie niemieckim systemem kontroli nad edukacją i życiem człowieka[11]. Identyfikował się jako republikanin i antysocjalista[1] . Pomimo swojej sympatii do wolnego rynku, z racji znajomości współczesnych realiów pracy optował za pewną kontrolą państwa nad warunkami w miejscu pracy i regulacjami w tym zakresie[12]. W latach 20. był zaangażowany w amerykański ruch eugeniczny, pełniąc funkcje w Eugenics Research Association[13]. Przejawiał wysoką wrażliwość na punkcie mniejszości indiańskiej w Stanach, będąc adwokatem w sprawie poprawienia jej sytuacji społeczno-prawnej[14].
W swoich pracach Hoffman niejednokrotnie dostrzegał zagrożenia i tendencje społeczne, których ważkość okazywała się bezsprzeczna dopiero w wiele lat po jego śmierci[1] . W swojej pracy pt. Mortality from Respiratory Diseases in Dusty Trades z 1918 jako jeden z pierwszych naukowców zauważył zwiększone ryzyko występowania chorób pulmonologicznych wśród osób zajmujących się pracą przy azbestach[1] . W wydanym w 1915 studium pt. The Mortality from Cancer throughout the World Hoffman zauważył korelację pomiędzy paleniem tytoniu a zwiększonym ryzykiem występowania nowotworów jamy ustnej[1] . Swoje przypuszczenia rozwinął m.in. w pracy pt. Cancer and Smoking Habits, wiążąc nadmierne palenie tytoniu ze wzmożonym ryzykiem raka gardła[1] . Przypuszczeniami tymi o ponad 30 lat wyprzedził oficjalne stanowisko amerykańskiego środowiska medycznego w tej sprawie[1][15]. W latach 1924–1934 opublikował dziewięciotomową pracę San Francisco Cancer Survey, dowodząc na przykładzie tego miasta gwałtownego wzrostu zachorowalności na raka w Ameryce[1] . W 1937 zwrócił uwagę na zależność pomiędzy sposobem odżywiania w krajach rozwiniętego świata a zapadalnością na nowotwory[1] .
Inną dziedziną, w którą znacznie się angażował, była walka z malarią i żółtą febrą; opublikował serię artykułów w tym zakresie i działał w ramach New Jersey Mosquito Extermination Association[1] .
Zajmował się statystyką transportu, publikując m.in. serię tekstów dla "New York Times" na temat przyszłości transportu; w swoich artykułach przewidział, że samoloty wyprą kolej szynową w podróżach między wybrzeżami Stanów Zjednoczonych[1] . Słusznie przewidział też, że wzrost znaczenia lotnictwa w wojnie zwiększy ilość ofiar cywilnych konfliktów, co sprawdziło się podczas II wojny światowej[1] . Na bibliografię jego publikacji składa się łącznie ponad 1300 pozycji[1] .
W latach 20. był mocno zaangażowany w rozwikłanie i nagłośnienie sprawy masowych zachorowań robotnic pracujących przy produkcji luminescencyjnych zegarków w fabryce United States Radium Corporation, tzw. Radowych Dziewczyn[16]. Bezskutecznie domagał się od szefów firmy podjęcia prób pomocy swoim pracownicom[16]. Hoffman metodą statystyczną doszedł do wniosku, że przyczyna masowych zachorowań i śmierci była związana z warunkami pracy w zakładach[17]. Między innymi na skutek jego starań znacznie zwiększono środki ochrony osobistej stosowane przez robotnice pracujące z materiałami radioaktywnymi[18]. Był autorem pierwszego odczytu naukowego na temat sprawy, wygłoszonego w 1925 przed American Medical Association, i pierwszego artykułu nt. choroby popromiennej w kontekście schorzenia zawodowego, opublikowanego w "Journal of the American Medical Association"[19]. Autorytet, jakim cieszył się Hoffman, doprowadził do znacznego nagłośnienia sprawy i, w dalszych latach, wzrostu świadomości nt. szkodliwości pierwiastków radioaktywnych dla zdrowia[20]. W związku z tą sprawą zeznawał jako świadek w procesie przeciw United States Radium Corporation[21].