Frieda Rebecca Hughes (ur. 1 kwietnia 1960 w Londynie)[1] – brytyjska malarka, poetka, autorka i ilustratorka książek dla dzieci.
Po ukończeniu North Devon College of Art[2] w 1978 roku rozpoczęła studia w Saint Martin's School of Art w Londynie, które przerwała, podejmując się różnych prac. Ostatecznie ukończyła je w roku 1988[3], uzyskując tytuł bakałarza sztuk[2].
Od 1989 roku uczestniczyła w zbiorowych wystawach artystycznych w kraju i za granicą – w Wielkiej Brytanii, Australii i Stanach Zjednoczonych; swój dorobek malarski prezentowała również na wystawach indywidualnych, zdobywając nagrodę Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Londynie[4]. Realizowany od 2001 roku projekt artystyczny Forty Years, łączący poezję z malarstwem[2], został nagrodzony za innowacyjność przez Narodową Fundację na rzecz Nauki, Technologii i Sztuki (NESTA)[5].
Cyklem krótkich opowiadań o perypetiach tytułowej czarownicy Getting Rid of Aunt Edna, zilustrowanym przez Eda Levine'a, Frieda Hughes zadebiutowała jako autorka literatury dla dzieci w 1986 roku[2][6]. W latach 1989–2001 wydała sześć książek przeznaczonych dla najmłodszych czytelników[7]. Część twórczości dla dzieci Friedy Hughes pojawiała się na rynku księgarskim jednocześnie w Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych[8].
W roku 1999 zadebiutowała w Wielkiej Brytanii jako poetka tomikiem Wooroloo, który otrzymał specjalną rekomendację Poetry Book Society[9]. Już rok wcześniej pojawiła się edycja amerykańska, a w tym samym roku, co brytyjska, w Australii ukazała się trzecia wersja[10]. Utwory z tomu Wooroloo zostały przetłumaczone na hiszpański przez urugwajską poetkę Teresę Shaw, ukazując się w roku 2002 w barcelońskim wydawnictwie Plaza & Janés[11].
Wiersze Friedy Hughes były również publikowane na łamach wysokonakładowych czasopism i magazynów literackich, m.in. „The New Yorker”, „The Times”, „The Paris Review”, „The London Magazine” czy „The Spectator”[12]. W latach 2006–2008 prowadziła cotygodniową kolumnę poetycką w londyńskim wydaniu „The Times”[13].
W roku 2008 zasiadała w trzyosobowym jury The National Poetry Competition, objętego patronatem The Poetry Society[14]. W 2017 roku jako jedna z dwóch jurorek wybierała zwycięzcę w dorocznym konkursie Poetry Prize, organizowanym przez „The London Magazine” - najstarsze wciąż wydawane brytyjskie czasopismo literackie[13].
Urodziła się w londyńskim domu rodziców jako córka pary poetów – Amerykanki Sylvii Plath i Anglika Teda Hughesa. Mając dwa lata, Frieda Hughes straciła matkę, która w lutym 1963 popełniła samobójstwo. Dzieciństwo i wczesną młodość spędziła w Irlandii, Devon i Yorkshire[1]. Dopiero jednak w filmie dokumentalnym Life Inside The Bell Jar z roku 2018, wyreżyserowanym przez Teresę Griffiths, udzieliła wywiadu, po raz pierwszy wypowiadając się o swojej matce przed kamerą[15].
Na podstawie[2][8][12]:
- Wooroloo, New York: HarperCollins, 1998; Newcastle Upon Tyne: Bloodaxe Books, 1999; South Fremantle: Fremantle Arts Centre Press, 1999
- Stonepicker, Newcastle Upon Tyne: Bloodaxe Books, 2001
- Waxworks, Newcastle Upon Tyne: Bloodaxe Books, 2002
- Forty-Five. Poems, London–New York: HarperCollins, 2006
- Getting Rid of Aunt Edna, London: Heinemann; New York: Harper & Row, 1986
- The Meal a Mile Long, New York: Simon & Schuster, 1989
- Waldorf and the Sleeping Granny, New York: Simon & Schuster, 1990
- The Thing in the Sink, New York: Simon & Schuster, 1992
- Rent-a-Friend, New York: Simon & Schuster, 1994
- The Tall Story, Kingston Upon Thames: MacDonald Young Books, 1997
- Three Scary Stories, New York: HarperCollins, 2001
- ↑ a b Chronology. W: Terry Gifford (red.): The Cambridge Companion to Ted Hughes. Cambridge: Cambridge University Press, 2011, s. XV-XVI. ISBN 978-0-521-19752-6.
- ↑ a b c d e Hughes, Frieda. W: Elizabeth Sleeman, Alison Neale (red.): International Who's Who of Authors and Writers 2004. Wyd. 19. London: Europa Publications. Taylor & Francis Group, 2003, s. 263. ISBN 18-574-3179-0.
- ↑ Fred Hauptfuhrer: Frieda Hughes Escapes the Shadow of Mom Sylvia Plath. People, 1989-12-04. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-19)]. (ang.).
- ↑ Ted Hughes, Letters to Frieda Hughes, 1971-1997. Emory University. Stuart A. Rose Manuscript, Archives, and Rare Book Library, 2005-07-23. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-26)]. (ang.).
- ↑ Anita Sethi: Pieces of me: Frieda Hughes. The Guardian, 2008-05-29. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-16)]. (ang.).
- ↑ New Titles for Children and Young People. „Bulletin of the Center for Children's Books”. 39, nr 11, s. 20, 1986. ISSN 0305-926X.
- ↑ Taïna Tuhkunen: De la poignée de notes aux toiles du nouveau sanctuaire. Les poèmes-peintures de Frieda Hughes. W: Patricia Godi-Tkatchouk, Caroline Andriot-Saillant: Voi(es)x de l'autre. Poètes femmes, XIXe-XXIe siècles. Clermont-Ferrand: Presses Universitaires Blaise-Pascal, 2010, s. 507–2. ISBN 978-2-84516-429-1.
- ↑ a b Books by Frieda Hughes. W: Frieda Hughes: Stonepicker. Newcastle Upon Tyne: Bloodaxe Books, 2001, s. 1–2. ISBN 18-522-4564-6.
- ↑ Biographies of Contributors. „Housman Society Journal”. 34, s. 131, 2008. ISSN 0305-926X.
- ↑ Anna Rutherford. Notes on Contributors. „Kunapipi. Journal of Postcolonial Writing and Culture”. 20, nr 3, s. 166, 1998. ISSN 0106-5734.
- ↑ Carlota Caulfield, Jaime D. Parra (red.): The Other Poetry of Barcelona. Spanish and Spanish-American Women Poets. Poems in English, Catalan and Spanish. Oakland: InteliBooks, 2004, s. 199. ISBN 09-711-3918-0.
- ↑ a b About the Author. W: Frieda Hughes: Forty-Five. Poems. London–New York: HarperCollins, 2007, s. 110. ISBN 978-0-06-155092-8.
- ↑ a b Poetry Prize 2017. The London Magazine, 2017-03-06. [dostęp 2021-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-28)]. (ang.).
- ↑ Anita Sethi: Judges – The Poetry Society. The Poetry Society, 2020. [dostęp 2021-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-22)]. (ang.).
- ↑ Arts programming on BBC Two this summer. Life Inside The Bell Jar. BBC Two - Media Centre, 2018-06-13. [dostęp 2021-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-20)]. (ang.).