Fritz ter Meer (spotykana pisownia nazwiska: Termeer, TerMeer) (ur. 4 lipca 1884 w Uerdingen, zm. 27 października 1967 w Leverkusen) – niemiecki naukowiec, przedsiębiorca i zbrodniarz wojenny.
Podczas II wojny światowej pracował dla koncernu farmaceutycznego (IG Farben) w Niemczech, testując nowe preparaty na więźniach w obozach Auschwitz-Birkenau.
W 1939 roku w październiku wraz z prof. Ottonem Ambrosem jako członkowie rady technicznej I.G. oraz z dr. Heinrichem Hörleinem[1], dyrektorem zakładu Bayer w Elberfeld, zostali wezwani do Wojskowego Urzędu Uzbrojenia w celu omówienia produkcji gazów trujących, m.in. próby z iperytem. Wehrmacht reprezentowali pułkownik Schmidt wydział obrony przeciwgazowej, Zahn radca ministerialny w Urzędzie Uzbrojenia, szef wydziału produkcji materiałów wybuchowych oraz Hans Jürgen von der Linde[2].
W 1948 r. został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze na 7 lat pozbawienia wolności. W 1950 r. został zwolniony[3].