Fusinus colus | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Muszla Fusinus colus | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Fusinus colus | ||
Synonimy | |||
|
Fusinus colus – gatunek morskiego, drapieżnego ślimaka z rodziny Fasciolariidae. Występuje w litoralu i w strefie pływów Indo-Pacyfiku. Jest drapieżnikiem.
Gatunek opisany przez Linneusza w 1758 roku w 10. wydaniu Systema Naturae jako Murex colus[2]. Obecnie przyporządkowany do rodzaju Fusinus, w ramach rodziny Fasciolariidae. W literaturze polskiej czasem określany jako fusinus wrzecionowaty[3].
Muszle o kształcie wrzecionowatym, grubościenne, skrętka długa, wieżyczkowata, przypomina pagodę. W połowie każdego ze skrętów znajduje się niezbyt ostry kant, lekko guzowatego kształtu. Początkowe skręty są promieniście pofałdowane, dalsze z wieloma spiralnymi żeberkami i rowkami, na starszych skrętach poprzeczne żebra kończą się guzkami. Szew muszli wyraźnie zagłębiony. Warga zewnętrzna jest pofałdowana, rynna syfonalna jest bardzo długa, wrzeciono proste. Muszla na zewnątrz jest biaława, z brązowym wierzchołkiem i kanałem syfonu oraz brązowawymi smugami w zagłębieniach pomiędzy fałdami na skrętach[4][3]. Wysokość muszli: 75–190 mm[3].
Przedstawiciele gatunku występują pospolicie w wodach przybrzeżnych Indo-Pacyfiku, od wschodniej Afryki po środkowy Pacyfik[4][3].
Zasiedla litoral[3] i strefę pływów[4], preferuje dno piaszczyste[3]. Drapieżnik, odżywia się bezkręgowcami bentosowymi.