Galt MacDermot

Galt MacDermot
ilustracja
Imię i nazwisko

Arthur Terence Galt MacDermot

Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1928
Montreal

Data i miejsce śmierci

17 grudnia 2018
Staten Island

Zawód

pianista, kompozytor

Aktywność

1957–2018

Strona internetowa

Galt MacDermot, właśc. Arthur Terence Galt MacDermot (ur. 18 grudnia 1928 w Montrealu, zm. 17 grudnia 2018[1] w Staten Island[2]) – kanadyjski kompozytor i pianista. W roku 1960 zdobył nagrodę Grammy za utwór African Waltz. Jego najbardziej znane dzieła to: musical Hair oraz Two Gentlemen of Verona (1971). MacDermot komponował również muzykę filmową, nagrywał albumy muzyki klasycznej, jazzowe i funkowe. Jego muzyka jest wykorzystywana w wielu samplach hip-hopowych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Galt MacDermot urodził się w Montrealu jako syn dyplomaty. Ukończył Upper Canada College oraz Bishop's University w Sherbrooke. Studiował również muzykę afrykańską w Cape Town University w Południowej Afryce. Brał prywatne lekcje pianina u Neila Chotema[3].

Musical

[edytuj | edytuj kod]

Kompozytor zdobył swą pierwszą Nagrodę Grammy już w 1960 roku za utwór „African Waltz”[4]. W roku 1964 przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie podjął współpracę z autorami libretta do musicalu Hair (1967). Dzieło odniosło wielki międzynarodowy sukces. Album z muzyką ze spektaklu na Broadwayu zdobył w 1969 nagrodę Grammy w kategorii Best Musical Theater Album[5]. Jego kolejne musicale to:

  • Isabel's a Jezebel (1970)
  • Who the Murderer Was (1970), z udziałem zespołu Curved Air[6]
  • Two Gentlemen of Verona (1971), który zdobył w 1972 nagrodę Tony dla najlepszego musicalu

Jego następne musicale: Dude, Via Galactica (oba 1973) oraz The Human Comedy (z 1984) nie odniosły sukcesu na Broadwayu.

Film

[edytuj | edytuj kod]

Artysta napisał ścieżki muzyczne do kilku filmów:

Inne trendy muzyczne

[edytuj | edytuj kod]

MacDermot współpracował z takimi jazzmanami, jak Bernard Purdie, Jimmy Lewis i Idris Muhammad. W ostatnich latach jego dzieła stały się popularne wśród muzyków hip-hopu, jak: Busta Rhymes, (z użyciem utworu Macdermota Space z płyty ze ciężką dźwiękową do filmu Woman Is Sweeter[7]) w Woo hah!!, Run DMC (sample z Where Do I Go? – Hair). Handsome Boy Modelling School, DJ Vadim, DJ Premier użyli Coffee Cold z Shapes of Rhythm (1966)[7]. W roku 2006, muzyk Oh No nagrał album Exodus into Unheard Rhythms w całości opartą na samplach z muzyki MacDermota[8].

W roku 1979 Gail MacDermot utworzył grupę New Pulse Band, która do dziś wykonuje jego muzykę, m.in. w broadwayowskim spektaklu Hair z 2012 roku. MacDermot pisał także muzykę baletową, kameralną, liturgiczną, orkiestracje, tło muzyczne dla sztuk teatralnych a nawet operowych[4].

W roku 2009 został wpisany do Songwriter's Hall of Fame[9].

Inne

[edytuj | edytuj kod]

Reżyser Jeff Lunger nakręcił film dokumentalny o muzyku[10], dzieło jest w fazie postprodukcji.

Dzieła sceniczne

[edytuj | edytuj kod]
  • My Fur Lady (1957)
  • Hair (1967)
  • Isabel's a Jezebel (1970)
  • Who the Murderer Was (1970)
  • Two Gentlemen of Verona (1971)
  • Dude (1973)
  • Via Galactica (1973)
  • The Human Comedy (1984)
  • The Special (1985)
  • The Legend of Joan of Arc (1997)
  • Sun (1998)
  • Blondie (1998)
  • The Corporation (1999)

Wybrana dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Art Gallery Jazz (1956)
  • The English Experience (1961)
  • Shapes of Rhythm (1966)
  • Haircuts (1969)
  • Woman is Sweeter (1969)
  • New Pulse Band (1979)
  • Purdie as a Picture (1994)
  • Up from the Basement Volumes 1 & 2 (2000)[11]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Mark Peikert: Galt MacDermot, Composer of Hair, Dead at 89. playbill.com, 2018-12-17. [dostęp 2018-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-17)]. (ang.).
  2. ↑ Katharine Q. Seelye: Galt MacDermot, Composer of the Rock Musical ‘Hair,’ Dies at 89. nytimes.com, 2018-12-18. [dostęp 2018-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-19)]. (ang.).
  3. ↑ Neil Chotem at thecanadianencyclopedia.com
  4. ↑ a b c MacDermot's Official Website
  5. ↑ The Hair Pages. [dostęp 2009-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-27)].
  6. ↑ Who the Murderer Was. [dostęp 2013-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-19)].
  7. ↑ a b Galt MacDermot discography, discogs.com
  8. ↑ Oh No | Stones Throw Records
  9. ↑ Hall of Fame
  10. ↑ Ear of the Heart: The Music of Galt MacDermot w bazie IMDb (ang.),
  11. ↑ The Musical Works of Hair Composer Galt MacDermot, galtmacdermot.com. [dostęp 2013-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-25)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]