Gawriił Trojepolski
| Imię i nazwisko |
Gawriił Nikołajewicz Trojepolski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 listopada 1905 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
|
Biały Bim Czarne Ucho | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Gawriił Nikołajewicz Trojepolski (ros. Гавриил Николаевич Троепольский, ur. 16 listopada?/29 listopada 1905 we wsi Nowo-Spasskoje na Jełani, gubernia tambowska, obecnie Nowospasowka w obwodzie woroneskim, zm. 30 czerwca 1995 w Woroneżu) – radziecki i rosyjski prozaik, publicysta, satyryk i dramaturg. Zadebiutował w 1937 roku opowiadaniem Dieduszka. Jego główną domeną była proza o tematyce wiejskiej, satyryczne szkice oraz reportaże. Rozgłos zyskał dzięki lirycznej powieści Biały Bim Czarne Ucho. Laureat Nagrody Państwowej ZSRR z 1975 roku.
Wybrana twórczość
[edytuj | edytuj kod]Zbiory reportaży
[edytuj | edytuj kod]- Iz zapisok agronoma (1954),
- Nad stromym jarem (1954, wyd. polskie 1955)
- W szuwarach (1961, wyd. polskie 1966)
Powieści
[edytuj | edytuj kod]- Kariera Karluka (1958, wyd, polskie 1960)
- Czernoziom (tom 1-2, 1958-1961)
- Biały Bim Czarne Ucho (1971, wyd. polskie 1976)
Sztuki teatralne
[edytuj | edytuj kod]- Postojalcy (1971)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- "Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny", PWN, 1999