| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery | |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
96 min |
| Reżyseria |
Jane Anderson (1961), |
| Scenariusz |
Jane Anderson (1961), |
| Główne role |
Vanessa Redgrave, |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Peter Deming (2000), |
| Scenografia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja | |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja |
Gdyby ściany mogły mówić 2 (ang. If These Walls Could Talk 2) – amerykański telewizyjny dramat filmowy z 2000 roku, składający się z trzech nowel w reżyserii Jane Anderson, Marthy Coolidge i Anne Heche.
Na całość filmu składają się trzy segmenty, każdy z nich – rozgrywający się w różnej od poprzedniego lub poprzedzającego czasoprzestrzeni – traktuje o losach amerykańskich lesbijek.
Bohaterka pierwszej opowieści, Edith Tree (Redgrave), traci partnerkę, Abby Hedley, która umiera, trafiwszy do szpitala po rzekomo błahym wypadku. Edith, także wieloletnia współlokatorka zmarłej, kontaktuje się z jej rodziną. Tym jednak, po śmierci krewnej, zależy wyłącznie na przejęciu jej majątku. Osobista tragedia Edith nie zostaje przez Hedleyów zauważona.
Drugi z segmentów jest historią o nietolerancji. Z brakiem akceptacji w środowisku lesbijskim spotyka się bowiem Amy (Sevigny), niezależna nonkonformistka, nosząca męskie ubranie i jeżdżąca na motocyklu. Amy staje się jednak obiektem fascynacji młodej feministki Lindy (Williams), która za swoje skłonności seksualne zostaje wyrzucona z uczelnianej organizacji feministycznej. Dziewczyny nawiązują ze sobą romans.
Bohaterkami ostatniej historii są Fran (Stone) i Kal (DeGeneres), dwie lesbijki, które – po latach udanego związku – zapłonęły chęcią posiadania potomka. Odmówiwszy parze zaprzyjaźnionych gejów, chętnych do spłodzenia dziecka, Kal i Fran decydują się na sztuczne zapłodnienie; w tym celu trafiają do banku spermy, gdzie jednak dowiadują się, że wybór nasienia odpowiedniego mężczyzny nie należy do łatwych.
