Imię i nazwisko |
Georg Ludwig Kinsky |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Georg Ludwig Kinsky[1][2] (ur. 29 września 1882 w Kwidzynie, zm. 7 kwietnia 1951 w Berlinie[1][2]) – niemiecki muzykolog.
Od 1898 roku mieszkał w Berlinie, początkowo zajmował się handlem muzykaliami i pracował w antykwariacie naukowym[1]. W zakresie muzyki był samoukiem[1][2]. W 1908 roku został zatrudniony jako pracownik pomocniczy w berlińskiej Staatsbibliothek[1][2]. W latach 1909–1926 był konserwatorem i kierownikiem Musikhistorisches Museum W. Heyer w Kolonii[1][2]. Sporządził katalog zbiorów muzealnych, organizował wykłady oraz koncerty na instrumentach historycznych[1]. Od 1922 do 1932 roku wykładał notację, instrumentoznawstwo, bibliografię muzyczną i technikę wydawniczą na Uniwersytecie Kolońskim[1]. W 1925 roku uzyskał stopień doktora na podstawie dysertacji Doppelrohrblatt-Instrumente mit Windkapsel (opubl. w „Archiv für Musikwissenschaft” VII, 1925)[2]. Po dojściu do władzy nazistów pracował prywatnie[1]. W 1944 roku jego zbiory i dokumentacje zostały skonfiskowane przez władze[1][2], a sam Kinsky zesłany do obozu pracy, w którym przebywał do wyzwolenia[2]. Po 1945 roku ukończył sporządzony w 1930 roku katalog kolekcji Louisa Kocha[1] i pracował nad katalogiem tematycznym dzieł Ludwiga van Beethovena, opublikowanym po jego śmierci przez Hansa Halma[1][2].
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])