Pełne imię i nazwisko |
George Winthrop Fish | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim |
Dixie | ||||||||
Data i miejsce urodzenia |
4 kwietnia 1895 | ||||||||
Data i miejsce śmierci |
22 lutego 1977 | ||||||||
Wzrost |
173 cm | ||||||||
Rugby union | |||||||||
Kariera seniorska | |||||||||
| |||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||
| |||||||||
|
George Winthrop Fish (ur. 4 kwietnia 1895 w Los Angeles, zm. 22 lutego 1977 w East Hampton) – amerykański lekarz, sportowiec, olimpijczyk, zdobywca złotego medalu w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1920 roku w Antwerpii.
Jego rodzicami byli George Cook Fish i Lura Ella (z domu Hiatt)[1]. Podczas studiów na University of California, Berkeley reprezentował barwy California Golden Bears w rugby union, futbolu amerykańskim i pływaniu. Po ich ukończeniu związał się z Los Angeles Athletic Club[1][2][3].
Podczas I wojny światowej był kierowcą ambulansu we Francji[1].
Z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, złożoną w większości ze studentów uniwersytetów Santa Clara, Berkeley i Stanford, uczestniczył w turnieju rugby union na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1920. W spotkaniu rozegranym 5 września 1920 roku na Stadionie Olimpijskim amerykańska drużyna pokonała faworyzowanych Francuzów 8:0[4]. Jako że był to jedyny mecz rozegrany podczas tych zawodów[5][6], oznaczało to zdobycie złotego medalu przez zawodników z Ameryki Północnej[3][7]. Był to jedyny występ Georga Fisha w reprezentacji kraju[1][8].
Ukończył studia w Columbia Medical School na Columbia University zostając uznanym lekarzem[1]. Piastował wiele odpowiedzialnych stanowisk, zarówno medycznych, jak i w zawodowych organizacjach[3][9][10]. Był autorem wielu publikacji z zakresu urologii i nefrologii[11][12][13][14][15].
Jego przyjaciel, pisarz Frederick Schiller Faust używający pseudonimu Max Brand, wykorzystał osobę i przeżycia Fisha do stworzenia postaci doktora Kildare[3][10][16][17].
Wraz z pozostałymi amerykańskimi złotymi medalistami w rugby union został w 2012 roku przyjęty do IRB Hall of Fame[18].