George Frampton

George Framptom
Ilustracja
Portret
Imię i nazwisko

George James Framptom

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1860
Londyn

Data śmierci

21 maja 1928

Narodowość

brytyjska

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Ważne dzieła

Lamia

Multimedia w Wikimedia Commons
Lamia (1899-1900) - jedno z jego dzieł

Sir George James Frampton (ur. 18 czerwca 1860 w Londynie, zm. 21 maja 1928) – brytyjski rzeźbiarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec był rzeźbiarzem i kamieniarzem[1]. Karierę zaczynał jako rzeźbiarz w Hôtel de Ville w Paryżu[1]. Powrócił do Londynu i uczył się pod kierownictwem Williama Silvera Fritha w South London Technical School of Art[2]. W latach 1881–1887 chodził do Royal Academy Schools, gdzie zdobył stypendium[2]. W trakcie nauki wyrzeźbił figurki z terakoty, które zostały zakupione przez Nową Zelandię[3]. Po zakończeniu nauki w Royal Academy Schools studiował malarstwo w latach 1887-1890 w Paryżu pod kierownictwem Pascala Dagnana-Bouvereta i Gustave'a Courtois[1][4]. W 1893 powrócił do Anglii i krótko pracował u Josepha Edgara Boehma[1]. Przez rok był współkierownikiem Central School of Art and Design[3][5]. W marcu 1893 poznał malarkę Christabel Cockerell i ją poślubił[1]. W 1894 roku dostał tytuł doktora honoris causa[1]. Dla Galerii Sztuki w Glassgow stworzył rzeźby[6]. W Kalkucie zebrał fundusze na wyrzeźbienie pomniku królowej Wiktorii[7]. W latach 1899–1900 rzeźbił Lamię łącząc głowę i szyję kością słoniową[1][8][9]. Dla portlandzkiego portu wyrzeźbił figury kobiet reprezentujące handel oraz żeglugę[10]. Po śmierci królowej Wiktorii dostał zlecenia na jej wyrzeźbienie w Leeds i St Helens[11][12]. Jeszcze inny projekt wyrzeźbił w Newcastle, a pomnik odsłonił Edward VII[13]. Po śmierci Georga Framtoma majątek w wysokości 70 316 funtów przejął jego syn Meredith[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h Sir George James Frampton RA, FSA, LLD - Mapping the Practice and Profession of Sculpture in Britain and Ireland 1851-1951 [online], sculpture.gla.ac.uk [dostęp 2020-12-10].
  2. ↑ a b Antineoplastics, „Reactions Weekly”, 1828 (1), 2020, s. 73–73, DOI: 10.1007/s40278-020-85149-0, ISSN 0114-9954 [dostęp 2020-12-10].
  3. ↑ a b The new sculpture, New Haven: The Paul Mellon Centre for Studies in British Art by Yale University Press, 1983, ISBN 0-300-02860-1, OCLC 9557399 [dostęp 2020-12-10].
  4. ↑ https://www.oxforddnb.com/index/33/101033242/
  5. ↑ Slade School of Fine Art : A Brief History [online], web.archive.org, 25 stycznia 2008 [dostęp 2020-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2008-01-25].
  6. ↑ KELVINGROVE PARK, KELVINGROVE ART GALLERY AND MUSEUM (LB33071) [online], portal.historicenvironment.scot [dostęp 2020-12-10].
  7. ↑ Cornell University Library, British sculpture and sculptors of today, London, New York : Cassell, 1901 [dostęp 2020-12-10].
  8. ↑ Lamia | Works of Art | RA Collection | Royal Academy of Arts [online], www.royalacademy.org.uk [dostęp 2020-12-10].
  9. ↑ Tate, Material wonders of the Victorian age: Sculpture Victorious – Tate Etc [online], Tate [dostęp 2020-12-10] (ang.).
  10. ↑ LLOYD'S REGISTRY, City and County of the City of London - 1192466 | Historic England [online], historicengland.org.uk [dostęp 2020-12-10] (ang.).
  11. ↑ PMSA [online], web.archive.org, 19 lutego 2014 [dostęp 2020-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-19].
  12. ↑ Statue of Queen Victoria | Yale Center For British Art [online], interactive.britishart.yale.edu [dostęp 2020-12-10].
  13. ↑ The statue of Queen Victoria, Royal Victoria Infirmary, Newcastle. [online], www.northumbria.info [dostęp 2020-12-10].