Gerd Truntschka

Gerd Truntschka
Pełne imię i nazwisko

Gerhard Truntschka

Data i miejsce urodzenia

10 września 1958
Landshut

Obywatelstwo

Niemcy

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik (center)

Kariera juniorska
Lata Klub
1970–1975 EV Landshut
Draft

NHL 1978, numer: 200 (12 runda)
St. Louis Blues

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1979 EV Landshut 153 (116)
1979–1989 Kölner EC 523 (270)
1989–1992 Düsseldorfer EG 148 (62)
1992–1994 Hedos Monachium 98 (30)
W sumie: 922 (478)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1976  RFN U-19 4 (2)
1977–1978  RFN U-20 13 (11)
1977–1993  RFN/Niemcy 216 (53)
W sumie: 233 (66)
Multimedia w Wikimedia Commons

Gerhard Truntschka (ur. 10 września 1958 w Landshut) – niemiecki hokeista czechosłowackiego pochodzenia grający na pozycji napastnika (centra), reprezentant kraju, olimpijczyk, przedsiębiorca.

Jeden z najlepszych technicznie zawodników w historii niemieckiego hokeja na lodzie. Wraz z Dieterem Hegenem tworzył jeden z najlepszych duetów w historii niemieckiego hokeja na lodzie. Reprezentował barwy EV Landshut, Kölner EC (czetrokrotny mistrz Niemiec), Düsseldorfer EG (trzykrotny mistrz Niemiec) oraz Hedosu Monachium (mistrz Niemiec).

Z reprezentacją RFN/Niemiec 4-krotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1980, 1984, 1988, 1992), 9-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata, Turnieju Izwiestii 1984 oraz w Canada Cup 1984.

Był także nagradzany indywidualnie: 2-krotny najlepszy punktujący Bundesligi, 5-krotny Hokeista Roku w Bundeslidze[1], wybrany do drużyny gwiazd mistrzostw świata, członek Galerii Sław Niemieckiego Hokeja na Lodzie[2]. Jest rekordzistą Bundesligi pod względem liczby asyst (944 asysty).

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

Gerd Truntschka karierę sportową rozpoczął w 1970 roku w juniorach EV Landshut, po czym w 1975 roku przeszedł do profesjonalnej drużyny klubu, w której grał do końca sezonu 1978/1979. W 1978 roku zwrócił na siebie uwagę władz klubu północnoamerykańskiej ligi NHL, St. Louis Blues, którzy wybrali Truntschkę w drafcie NHL w 12. rundzie z numerem 200.

Szczyt kariery

[edytuj | edytuj kod]

Następnie w latach 1979–1989 reprezentował barwy Kölner EC, z którym zdobył czterokrotnie mistrzostwo Niemiec (1984, 1986–1988), trzykrotnie zajął 3. miejsce w Bundeslidze (1982, 1985, 1989), a także był dwukrotnie najlepszym punktującym Bundesligi (1988 – 69 punktów, 1989 – 75 punktów) oraz trzykrotnie Hokeistą Roku w Bundeslidze (1984, 1987, 1988).

W 1986 roku do klubu przybył Dieter Hegen, z którym Truntschka tworzył jeden z najlepszych duetów w historii niemieckiego hokeja na lodzie (zwykle Truntschka asystował, a Hegen z asyst zdobywał gole). W 1989 roku obaj zawodnicy przenieśli się do Düsseldorfer EG, w którym grał również młodszy brat Truntschki, Bernd, z którym obaj zawodnicy tworzyli jedną z najlepszych linii w rozgrywkach Bundesligi, w których klub triumfował trzykrotnie z rzędu (1990–1992), ponadto Truntschka dwukrotnie został wybrany Hokeistą Roku w Bundeslidze (1990, 1991). W latach 1990–1992 był kapitanem drużyny Czerwono-Żółtych.

Ostatnie lata

[edytuj | edytuj kod]

Po sezonie 1991/1992 wraz z Dieterem Hegenem przeniósł się do Hedosu Monachium w którym został kapitanem, a po zdobyciu mistrzostwa Niemiec w sezonie 1993/1994 po wygranej rywalizacji w finale 3:0 z Düsseldorfer EG zakończył karierę sportową i wycofał się z hokeja na lodzie oraz z życia publicznego, z wyjątkiem okazjonalnych meczów tradycyjnej drużyny EV Landshut.

Łącznie w Bundeslidze rozegrał 858 meczów, w których zdobył 1421 punktów (477 goli, 944 asysty) oraz spędził 1003 minuty na ławce kar.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Gerd Truntschka z reprezentacją RFN U-19 wystąpił na mistrzostwach Europy juniorów 1976 w Czechosłowacji, na których w 4 meczach zdobył 9 punktów (2 gole, 7 asyst) oraz spędził 6 minut na ławce kar, a drużyna Noszących Orłów zajęła przedostatnie, 5. miejsce, z reprezentacją RFN U-20 dwukrotnie w mistrzostwach świata (1977, 1978), na których w 13 meczach zdobył 19 punktów (11 goli, 8 asyst) oraz spędził 20 minut na ławce kar.

Natomiast w reprezentacji RFN, w której był wieloletnim kapitanem, w latach 1977–1993 rozegrał 216 meczów, w których zdobył 160 punktów (52 gole, 108 asyst) oraz spędził 211 minut na ławce kar. Czterokrotnie uczestniczył na zimowych igrzyskach olimpijskich (1980, 1984, 1988, 1992), 9-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1979, 1982, 1983, 1986, 1987 – drużyna gwiazd turnieju, 1989, 1990, 1992, 1993), a także w Turnieju Izwiestii 1984 (5. miejsce) i Canada Cup 1984 w Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych (6. miejsce).

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna Liga Sezon zasadniczy Faza Play-off
M G A Pkt Min M G A Pkt Min
1975/1976 EV Landshut BL 23 12 6 18 8
1976/1977 EV Landshut BL 46 33 25 58 36
1977/1978 EV Landshut BL 35 19 13 32 34
1978/1979 EV Landshut BL 49 52 54 106 49
1979/1980 Kölner EC BL 44 38 45 83 84
1980/1981 Kölner EC BL 43 20 53 73 56 71 6 6 12 29
1981/1982 Kölner EC BL 44 40 59 99 59 8 6 10 16 4
1982/1983 Kölner EC BL 30 17 40 57 18 9 2 10 12 20
1983/1984 Kölner EC BL 42 22 57 79 61 8 4 4 8 14
1984/1985 Kölner EC BL 36 22 35 57 37 9 6 8 14 18
1985/1986 Kölner EC BL 35 14 54 68 24 10 2 15 17 12
1986/1987 Kölner EC BL 36 9 37 46 46 9 7 12 19 10
1987/1988 Kölner EC BL 35 21 48 69 18 11 5 6 11 27
1988/1989 Kölner EC BL 34 25 50 75 36 9 4 8 12 16
1989/1990 Düsseldorfer EG BL 36 9 40 49 60 11 10 23 33 14
1990/1991 Niemcy Düsseldorfer EG BL 44 19 63 82 40 11 4 11 15 12
1991/1992 Niemcy Düsseldorfer EG BL 43 18 67 85 53 3 2 3 5 4
1992/1993 Niemcy Hedos Monachium BL 44 13 36 49 44 4 0 3 3 1
1993/1994 Niemcy Hedos Monachium BL 40 11 33 44 49 10 6 10 16 10
BL Ogółem 739 413 815 1228 812 119 64 129 193 191

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Drużyna Turniej Miejsce M G A Pkt Min
1976  RFN U-19 MEJ 5 4 2 7 9 6
1977  RFN U-20 MŚJ 6 7 4 5 9 8
1978  RFN U-20 MŚJ 7 6 7 3 10 12
1979  RFN MŚ 6 8 2 2 4 6
1980  RFN IO 10 5 3 3 6 9
1982  RFN MŚ 6 7 2 3 5 8
1983  RFN MŚ 5 10 2 4 6 6
1984  RFN IO 5 6 1 1 2 8
1984  RFN CC 6 5 1 2 3 4
1984  RFN TI 5 3 0 2 2 2
1986  RFN MŚ 7 10 4 6 10 14
1987  RFN MŚ 6 10 3 8 11 13
1988  RFN IO 5 8 3 7 10 10
1989  RFN MŚ 7 10 3 3 6 14
1990  RFN MŚ 7 10 4 6 10 15
1992  Niemcy IO 6 7 2 5 7 6
1992  Niemcy MŚ 6 7 0 6 6 4
1993  Niemcy MŚ 5 6 1 3 4 6
Ogółem jako junior 17 13 15 28 26
Ogółem jako senior 112 31 61 92 125

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze

[edytuj | edytuj kod]
Kölner EC
Düsseldorfer EG
Hedos Monachium

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Przedsiębiorca

[edytuj | edytuj kod]

Gerd Truntschka już w latach 80. zajmował się ukierunkowanym odżywianiem i jego wpływem na wydajność, układ odpornościowy (choroba oznacza brak treningu) i koncentrację[3]. Po zakończeniu kariery sportowej w 1994 roku wraz z dietetykami opracował koncentrat substancji witalnych z około 70 środków spożywczych na bazie owoców, warzyw i ziół oraz olejów roślinnych jako uzupełnienie diety. W 1999 roku założył firmę LaVita zajmującą się produkcją i sprzedażą produktu o tej samej nazwie i od tego czasu wraz z żoną prowadzi rodzinny biznes z siedzibą w Kumhausen w Dolnej Bawarii[4].

Eksperci twierdzą, że przyjmowanie LaVita, podobnie jak innych suplementów diety, jest zwykle niepotrzebne przy zbilansowanej diecie, która obejmuje również owoce i warzywa, a suplementy diety zaleca się tylko w niektórych przypadkach[5]. Stężenie witamin i składników mineralnych zawartych w LaVita jest w niektórych przypadkach znacznie powyżej europejskich i amerykańskich wartości referencyjnych dziennego spożycia substancji witalnych.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Gerd Truntschka pochodzi z rodziny z tradycjami hokejowymi. Jego ojciec Jaroslav (2018–2013) przybył do RFN z Czechosłowacji w latach 50., potem był zawodnikiem, następnie trenerem EV Landshut. hokeistami są również brat Bernd (ur. 1965) oraz siostrzeniec, Nico Krämmer (ur. 1992).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ „Eishockey News”, s. 9, 2019-03-12. (niem.). 
  2. ↑ Hall of Fame Deutschland (niem.)
  3. ↑ Gerd Truntschka im Portrait [data dostępu: 2016-03-17] (niem.)
  4. ↑ Leben: Der Ernährungskapitän - vom Eishockeystar zum LaVita-Gründer [data dostępu: 2017-12-23] (niem.)
  5. ↑ Gesünder mit LaVita? (niem.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]