Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Gerolamo Rovetta (ur. 30 listopada 1851 w Brescii, zm. 8 maja 1910 w Mediolanie) – włoski powieściopisarz i dramaturg.
Po śmierci ojca Agostino wychowywał się w Weronie, gdzie jego matka Maria z Ghisich utrzymywała salon artystyczny w pałacu drugiego męża - hrabiego Almerico Pellegriniego. Dorosłe życie spędził w Mediolanie, utrzymując się ze spadku po ojcu. Jako krytyk literacki współpracował z pismem La Nuova Antologia[1]. Pod koniec życia przeżywał problemy finansowe, które doprowadziły go do samobójstwa. Nie ukończył ostatniej powieści Il successore. Matka w 1911 poświęciła jego pamięci jeden z dzwonów nowej dzwonnicy w Verolanuova.
W swojej twórczości hołdował realizmowi, przedstawiając życie lombardzkich warstw wyższych i proces ich odchodzenia od ideałów Risorgimento. Inspirował się twórczością Emile'a Zoli[2] i Alphonse'a Daudeta[3].