Gesine Schwan dorastała w Berlinie w rodzinie kuratora szkolnego. Jej ojciec Hans R. Schneider był protestantem, a matka Hildegard – katoliczką. W domu rodzinnym angażowano się w sprawy społeczne. Za czasów nazizmu rodzice działali w protestanckim i socjalistycznym ruchu oporu. W ostatnim roku wojny jej rodzina ukrywała żydowską dziewczynkę.
Gesine Schwan uczęszczała do francuskiego gimnazjum w Berlinie Zachodnim (Französisches Gymnasium Berlin), założonym jeszcze w XVIII wieku. W 21. roku życia przyjęła chrzest[1]. Była żoną Alexandra Schwana, zmarłego w 1989 profesora nauk politycznych. Jest matką dwojga dzieci. 3 września 2004 roku wyszła ponownie za mąż za Petera Eigena, założyciela organizacji Transparency International. Jej hobby to teatr, muzyka i jazda na nartach.
Leszek Kolakowski. Eine politische Philosophie der Freiheit nach Marx (Diss. 1970) Stuttgart u. a.: Kohlhammer 1971.
Die Gesellschaftskritik von Karl Marx. Philosophische und politökonomische Voraussetzungen, Stuttgart (Habil.) u. a.: Kohlhammer, 1974.
Sozialdemokratie und Marxismus. Zum Spannungsverhältnis von Godesberger Programm und marxistischer Theorie. (Gemeinsam mit Alexander Schwan) Hamburg: Hoffmann & Campe, 1974.
Demokratischer Sozialismus für Industriegesellschaften (Hrsg.), Köln u. a.: Europäische Verlagsanstalt 1979.
Sozialismus in der Demokratie? Theorie einer konsequent sozialdemokratischen Politik, Stuttgart u. a.: Kohlhammer, 1982.
Internationale Politik und der Wandel von Regimen (Hrsg.) Köln u. a.: Heymann 1987.
Bedingungen und Probleme politischer Stabilität (Hrsg.), Baden-Baden: Nomos 1988.
Wissenschaft und Politik in öffentlicher Verantwortung – Problemdiagnosen in einer Zeit des Umbruchs. Zum Gedenken an Richard Löwenthal, Baden-Baden: Nomos, 1995.
Politik und Schuld. Die zerstörerische Macht des Schweigens, Frankfurt am Main: Fischer, 1997.
Antikommunismus und Antiamerikanismus in Deutschland. Kontinuität und Wandel nach 1945, Baden-Baden: Nomos, 1999.
Demokratische politische Identität. Deutschland, Polen und Frankreich im Vergleich (Hrsg.), Wiesbaden: Verlag für Sozialwissenschaft, Stuttgart 2006.
Vertrauen und Politik: politische Theorie im Zeitalter der Globalisierung, Stiftung Bundespräsident-Theodor-Heuss-Haus, Stuttgart 2006.
Allein ist nicht genug. Für eine neue Kultur der Gemeinsamkeit (razem z Susanne Gaschke), Freiburg im Breisgau u. a.: Herder, 2007.
13 września 1999: nagroda berlińskiego stowarzyszenia Urania (za zasługi na rzecz edukacji i kształcenia; nagrodę wręczył ówczesny burmistrz Berlina Eberhard Diepgen);
2002: Wielki Krzyż Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec[4];
28 listopada 2004 – Nagroda im. Marion hrabiny Dönhoff za wkład w porozumienie między narodami;
2005: nagroda za „pracę organiczną” przyznana przez Głos Wielkopolski;