Giancarlo Corradini
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Giancarlo Corradini (ur. 24 lutego 1961 w Sassuolo, Włochy) – włoski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]Kariera klubowa
[edytuj | edytuj kod]W 1977 rozpoczął karierę piłkarską w klubie US Sassuolo, a następnie dwa lata występował w Genoa CFC. W 1980 przeniósł się do AC Reggiana 1919. W 1982 został piłkarzem Torino FC, w którym zadebiutował w Serie A w meczu z Hellas Werona. Zakończył karierę piłkarską w SSC Napoli[1], zdobywając mistrzostwo kraju, Superpuchar Włoch i Puchar UEFA.
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]W 1994 roku rozpoczął swoją działalność szkoleniową, trenując przez rok drużynę młodzieżową Modena FC. Od 1999 do 2001 roku pracował z drużyną młodzieżową Juventusu, a następnie pracował w sztabie personelu technicznego Marcello Lippiego, który zdobył z klubem dwa tytuły mistrzowskie w 2002 i 2003 roku. W 2004 roku, wraz z pojawieniem się w Juventusie Fabio Capello, Corradini został asystentem trenera i zdobył dwa tytuły mistrzowskie później anulowane z powodu Calciopoli.
Z przeniesieniu karnym Juventusu do Serie B, Capello przeniósł się do Realu Madryt, wzywając do siebie i Corradini, ale trener odmówił, pracując dalej jako asystent nowego trenera Didier Deschampsa. Na koniec sezonu 2006/07 Deschamps został zwolniony i Corradini był zmuszony tymczasowo prowadzić drużynę w ostatnich dwóch meczach, w których "Stara Dama" przegrała dwa razy[2].
22 czerwca 2007 stał na czele klubu SSC Venezia, ale został zwolniony po dwóch miesiącach. 10 listopada 2008 Corradini przejął AC Cuneo 1905 występującej w Serie D, w którym grał jego syn Cristiano Corradini. Pomógł klubowi opuścić "strefę spadkową". Od lipca 2012 pracował jako asystent trenera Gianfranco Zola w Watford F.C.[3], grającym w Football League Championship, drugiej lidze angielskiej. Opuścił angielski klub w lipcu 2013.
Sukcesy i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Sukcesy piłkarskie
[edytuj | edytuj kod]- zdobywca Pucharu UEFA: 1989
- mistrz Włoch: 1990
- zdobywca Superpucharu Włoch: 1990
Sukcesy trenerskie
[edytuj | edytuj kod]- mistrz Serie B: 2007
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Profili azzurri: Giancarlo Corradini
- ↑ New Juve boss 'a mini-Mourinho' - Football Italia. [dostęp 2007-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-01)].
- ↑ Watford - Giancarlo Corradini. [dostęp 2015-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-25)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na Footballdatabase (ang.)
- Profil na Footballzz (ang.)
- Profil na Worldfootball (ang.)
- Giancarlo Corradini, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-27].