![]() | |||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1943 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
178 cm | ||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
|
Giovanni „Gianni” Del Buono (ur. 1 października 1943 w Ankonie[1]) – włoski lekkoatleta, średniodystansowiec, dwukrotny olimpijczyk.
Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na letniej uniwersjadzie w 1967 w Tokio[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku odpadł w eliminacjach biegów na 800 metrów i na 1500 metrów[1]. Zajął 4. miejsce w biegu na 1500 metrów na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie)[3].
Ponownie zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na letniej uniwersjadzie w 1970 w Turynie[2]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii wywalczył brązowy medal na tym dystansie, ulegając jedynie Henrykowi Szordykowskiemu z Polski i Wołodymyrowi Pantelejowi ze Związku Radzieckiego[4]. Odpadł w eliminacjach biegu na 1500 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[5] oraz w półfinale tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1].
Był mistrzem Włoch w biegu na 800 metrów w 1970, w biegu na 1500 metrów w 1969 i 1973, w biegu przełajowym na dystansie 6 km w 1971 oraz w sztafecie 4 × 1500 metrów w 1970[6][7], a w hali mistrzem Włoch w biegu na 1500 metrów w 1971 oraz w biegu na 3000 metrów w 1972 i 1973[8].
Rekordy życiowe Del Buono[9]:
Jego córka Federica Del Buono jest również znaną lekkoatletką, biegaczką na średnich dystansach.