Gilbert Brulé

Gilbert Brulé
Ilustracja
Gilbert Brulé w barwach Edmonton Oilers (2009)
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1987
Edmonton

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

178 cm

Pozycja

napastnik (center / prawoskrzydłowy)

Uchwyt

prawy

Draft

WHL Bantam Draft 2002, numer: 1 (1 runda)
Vancouver Giants

Draft

NHL 2005, numer: 6 (1 runda)
Columbus Blue Jackets

Multimedia w Wikimedia Commons

Gilbert Brulé (ur. 1 stycznia 1987 w Edmonton) – kanadyjski hokeista, reprezentant Kanady, olimpijczyk.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek North Shore Winter Club MHA. Przez rok grał w British Columbia Hockey League (BCHL), a następnie w kanadyjskich rozgrywkach juniorskich WHL w strukturze CHL, do których został wybrany w WHL Bantam Draft 2002 z numerem 1. W tym okresie w drafcie NHL z 2005 został wybrany przez Columbus Blue Jackets z numerem 6. W barwach tego zespołu grał od sezonu NHL (2005/2006). Od 2008 przez trzy sezony był zawodnikiem Edmonton Oilers w rodzinnym mieście. Od stycznia 2012 był zawodnikiem Phoenix Coyotes[1], w barwach którego grał w trzech edycjach NHL. W międzyczasie, w związku z lokautem ogłoszonym w sezonie NHL (2012/2013) w sierpniu 2012 został zawodnikiem szwajcarskiej drużyny ZSC Lions[2], skąd odszedł w drugiej połowie października 2012[3].

W maju 2014 został zawodnikiem rosyjskiego klubu Awtomobilist Jekaterynburg w rozgrywkach KHL[4]. W połowie 2015 przeszedł do chorwackiego zespołu KHL Medveščak Zagrzeb, także występującego w KHL[5], gdzie rok potem przedłużył kontrakt[6]. W październiku 2016 został przetransferowany do Nieftiechimika Niżniekamsk[7]. Stamtąd w lipcu 2017 przeszedł do Traktora Czelabińsk[8]. We wrześniu 2017 został przekazany do chińskiej drużyny Kunlun Red Star, także grającej w KHL, w której rozegrał sezon KHL (2017/2018)[9]. W październiku 2018 podpisał kontrakt z Sibirem Nowosybirsk[10][11]. W maju 2019 ponownie dołączył do Kunluna[12]. Na początku sezonu 2020/2021 nie występował, a pod koniec grudnia 2020 pozostawał drugim najskuteczniejszym zawodnikiem w historii chińskiego klubu (55 punktów)[13]. Na początku stycznia 2021 ogłoszono jego transfer do polskiego klubu Re-Plast Unia Oświęcim[14] (na krótko przed tym do tej drużyny dołączył Victor Bartley, z którym Brulé wcześniej razem grał w Kunlunie)[15]. Po sezonie 2020/2021 odszedł z klubu[16].

W barwach zespołu Canada Pacific uczestniczył w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 17 edycji 2004. W barwach seniorskiej reprezentacji brał udział w turnieju zimowych igrzysk olimpijskich 2018.

Upamiętnienie Gilberta Brulé przez klub Vancouver Giants w hali Pacific Coliseum (2011)

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacyjne
Klubowe
  • Mistrzostwo Dywizji B. C. w sezonie zasadniczym WHL: 2006 z Vancouver Giants
  • Mistrzostwo Konferencji Zachodniej w sezonie zasadniczym WHL: 2006 z Vancouver Giants
  • złoto Ed Chynoweth Cup – mistrzostwo WHL: 2006 z Vancouver Giants
  • srebro Finał Pucharu Polski: 2021 z Unią Oświęcim
Indywidualne
  • BCHL Interior 2002/2003:
    • Najlepszy pierwszoroczniak sezonu
  • Mistrzostwa świata do lat 17 w 2004:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 8 goli
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 13 punktów
  • WHL i CHL 2003/2004:
  • WHL i CHL 2004/2005:
    • Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 39 goli[17]
    • Ósme miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 48 asyst[18]
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 87 punktów[19]
    • Pierwszy skład gwiazd WHL (Zachód)
    • Daryl K. Seaman Trophy - najlepszy scholastyczny zawodnik sezonu WHL
    • CHL Top Prospects Game
    • Najlepszy scholastyczny zawodnik sezonu CHL
    • Drugi skład gwiazd CHL
  • WHL 2005/2006:
  • Memorial Cup 2006:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 6 goli
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 6 asyst
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 12 punktów (Ed Chynoweth Trophy)
    • Skład gwiazd turnieju
  • KHL (2016/2017):
    • Najlepszy napastnik tygodnia - 20 listopada 2016[23]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Coyotes Claim Brule off Re-Entry Waivers | NHL.com [online], nhl.com [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  2. ↑ Former Quesnel Forward Gilbert Brule Signs With Swiss League’s ZSC Lions: – Brian's Banter [online], wordpress.com [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  3. ↑ ZSC Lions lösen Vertrag mit Gilbert Brûlé auf | suedostschweiz.ch [online], suedostschweiz.ch [dostęp 2021-01-13] (niem.).
  4. ↑ Экс-нападающий ХК Автомобилист Брюле нашел новый клуб в Хорватии [online], pravdaurfo.ru [dostęp 2021-01-13] (ros.).
  5. ↑ Gilbert Brule signed a contract Monday with the KHL's Medvescak Zagreb, Murray Pam of The Hockey News reports. | theScore.com [online], thescore.com [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  6. ↑ NHL retiree Gilbert Brule signs one-year deal with KHL’s Zagreb - The Hockey News on Sports Illustrated [online], si.com [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  7. ↑ Нефтехимик | Клубная жизнь [online], hcneftekhimik.ru [dostęp 2021-01-13].
  8. ↑ Новости ХК «Трактор» — Пятый легионер [online], hctraktor.org [dostęp 2021-01-13] (ros.).
  9. ↑ Новости ХК «Трактор» — Рихард Гюнге стал игроком «Трактора» [online], hctraktor.org [dostęp 2021-01-13] (ros.).
  10. ↑ Хоккейный клуб «Сибирь» | «Сибирь» пополнил канадский снайпер [online], hcsibir.ru [dostęp 2021-01-13].
  11. ↑ Gilbert Brule signs with Sibir : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], khl.ru [dostęp 2021-01-13].
  12. ↑ x.com [online], twitter.com [dostęp 2024-05-17].
  13. ↑ Хантер бьет рекорд. «Куньлунь Ред Стар» - «Авангард» - 1:5 - Kunlun Red Star [online], hcredstar.com [dostęp 2021-01-13] (ros.).
  14. ↑ Radosław Kozłowski: Potężne wzmocnienie Re-Plast Unii. Grał w NHL, AHL i KHL. hokej.net, 2021-01-03. [dostęp 2021-01-07].
  15. ↑ Radosław Kozłowski: Hit transferowy Unii. Grał w NHL i KHL. hokej.net, 2020-12-23. [dostęp 2021-01-07].
  16. ↑ Radosław Kozłowski: Rozstania i plany na przyszłość. hokej.net, 2021-05-07. [dostęp 2021-05-07].
  17. ↑ WHL Network [online], whl.ca [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  18. ↑ WHL Network [online], whl.ca [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  19. ↑ WHL Network [online], whl.ca [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  20. ↑ WHL Network [online], whl.ca [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  21. ↑ WHL Network [online], whl.ca [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  22. ↑ WHL Network [online], whl.ca [dostęp 2021-01-13] (ang.).
  23. ↑ Players of the Week 12: Kalnins, Gustafsson, Brule and Ivashov : News : Kontinental Hockey League (KHL) [online], khl.ru [dostęp 2021-01-13].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]