Giorgio Schiavone

Giorgio Schiavone
	; Portret świętego Bernardyna z Sieny, eksponowany w Muzeum Poldi Pezzoli w Mediolanie.
Imię i nazwisko	Juraj Culinovic lub Giorgio Culinovic
Data i miejsce urodzenia	1433–1436 ; Scardona
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 1504 ; Szybenik
Narodowość	chorwacka
Dziedzina sztuki	Malarstwo
Epoka	renesans
	Multimedia w Wikimedia Commons

Giorgio Schiavone (właściwie Juraj Culinovic lub Giorgio Culinovic) (ur. między 1434 a 1437 w Scardonie, zm. 1504 w Szybeniku)^[1] – malarz pochodzenia chorwackiego, działający głównie we Włoszech w okresie renesansu.

Życiorys

Jego artystyczny przydomek oznacza "Słowianin" i odwołuje się tym samym do jego pochodzenia. Od 1446 pracował w warsztacie Francesco Squarcionego, ucznia Andrei Mantegny. Wpływ Squarcionego w twórczości Giorgia przejawiał się m.in. w upodobaniu do wyrazistego rysunku, ostrych linii oraz realistycznego modelowania postaci. Przybył do Padwy, gdzie zaangażował się w dekorowanie kaplicy Ovetari. Jego twórczość zaczęła nosić znamiona stylu malarskiego Piera della Francesca, a także artystów zaliczanych do tzw. szkoły z Ferrary, zwłaszcza Cosme Tury^[2].

Od 1461 jego twórczość zaczęła ewoluować w kierunku stylu o cechach charakterystycznych dla kolorystów weneckich, zwłaszcza Giovanniego Belliniego, Antonella da Messiny oraz Carla Crivellego. Krótko później Schiavone powrócił do Chorwacji i osiedlił się w Zadarze a następnie w 1463 roku w dalmatyńskim Szybeniku. Tam ożenił się z Jeleną, córką rzeźbiarza Giorgia di Matteo. Jego dalsza działalność artystyczna nie jest znana.

Twórczość

Według Bernarda Browna, Schiavone jako jeden z pierwszych włoskich malarzy zastosował na obrazie Portret mężczyzny tzw. cartellino (tekst na wstędze) wykorzystując ją na sygnaturę: Opus Sciavoni Dalmatici Sqarzoni^[3].

Dzieła

(za źródłem^[4]).

Polityptyk z Madonną i świętymi, obecnie eksponowany w londyńskim National Gallery
Tronująca Madonna, (ok. 1460), Gemäldegalerie w Berlinie
Madonna z Dzieciątkiem Jezus, Galeria Sabaudzka w Turynie
Madonna z Dzieciątkiem z muzykującym aniołem, (ok. 1460), Walters Art Gallery w Baltimore
Święty Bernardyn ze Sieny, muzeum Poldi Pezzoli w Mediolanie
Ołtarz świętych franciszkanów, dzieło zrealizowane dla kościoła w San Francesco Grande w Padwie, dawniej tworzyło ołtarz, obecnie w padewskim Muzeum Diecezjalnym.
Portret mężczyzny, Muzeum Jacquemart-Andre w Paryżu.

Przypisy

↑ Giorgio Schiavone [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-01] (ang. • niderl.).
↑ Krótka biografia na National Galery
↑ Bernard Brown, Renaissance Venice and the North, Thames&Hudson, London 1999, s. 124 ISBN 0-500-01980-0
↑ Obrazy Schiavone na BBC

[RKD-1] Giorgio Schiavone [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-01] (ang. • niderl.).

[2] Krótka biografia na National Galery

[3] Bernard Brown, Renaissance Venice and the North, Thames&Hudson, London 1999, s. 124 ISBN 0-500-01980-0

[4] Obrazy Schiavone na BBC

[1]

[2]

[3]

[4]