Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Giovanni Bernardino Nanino (ur. około 1560 w Vallerano, zm. 26 maja 1618 w Rzymie[1]) – włoski kompozytor.
Brat Giovanniego Marii[1][2]. Był uczniem brata i podobnie jako on śpiewał jako chłopiec w chórze katedry w Vallerano[1][2]. Następnie działał jako kapelmistrz w rzymskich kościołach Santissima Trinità dei Pellegrini (1585–1586), Santa Maria ai Monti (ok. 1588) i San Luigi dei Francesi (1591–1608)[1]. Był protegowanym kardynała Montalto i od 1608 roku działał w jego kościele tytularnym, San Lorenzo in Damaso, następnie był kapelmistrzem jego prywatnej kapeli[1].
Należał do czołowych postaci ówczesnego rzymskiego życia muzycznego[1]. Początkowo uprawiał twórczość świecką. Madrygały Nanina utrzymane są w stylu pastoralnym, cechującym się jasnymi barwami, wyraźnie określoną tonalnością i harmoniką[1]. Po 1610 roku publikował natomiast utwory religijne, zawierające nowe rozwiązania formalne, m.in. bogaty w ornamenty styl rzymskiej pieśni świeckiej z akompaniamentem[1]. Jako jeden z pierwszych kompozytorów rzymskich wprowadził w swoich drukach basso continuo[1].
(na podstawie materiałów źródłowych[2])