Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Giovanni Priuli, także Prioli[1] (ur. około 1575 w Wenecji, zm. 1626 w Neuenkirchen[1][2]) – włoski kompozytor i organista.
Był wychowankiem Giovanniego Gabrielego, którego zastępował na stanowisku organisty weneckiej bazyliki św. Marka[1][2]. Początkowo pozostawał w służbie przebywającej w Wenecji księżnej Urbino[1][3]. Od 1609 do 1612 roku pełnił funkcję organisty kościoła San Rocco[1][3]. W 1614 roku otrzymał posadę organisty na dworze arcyksięcia Ferdynanda w Grazu, a po jego koronacji na cesarza rzymskiego w 1619 roku został nadwornym kapelmistrzem w Wiedniu[1][3].
Jego twórczość reprezentuje styl szkoły weneckiej[1]. W zakresie faktury i kontrapunktu nawiązywał do dorobku swojego mistrza, Giovanniego Gabrielego[1][2]. Opublikował 5 zbiorów wokalnych utworów religijnych (Wenecja 1618–1624) i 5 zbiorów kompozycji świeckich (Wenecja 1604–1625)[2].