Giuditta Grisi
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Giuditta Grisi, zam. księżna Barni[1] (ur. 28 lipca 1805 w Mediolanie, zm. 1 maja 1840 w Robecco d’Oglio[1][2][3]) – włoska śpiewaczka operowa, mezzosopran.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Była siostrą śpiewaczki Giulii Grisi[1][2][3]. Śpiewu uczyła się u swojej ciotki, Giuseppiny Grassini[1][3], następnie uczęszczała do konserwatorium w Mediolanie[1][2][3]. Zadebiutowała na scenie w 1826 roku w Wiedniu[1][2][3] rolą w operze Gioacchino Rossiniego Bianca e Falliero[1][3]. Występowała na czołowych scenach włoskich, m.in. we Florencji, Parmie i Turynie[1]. W 1830 roku wystąpiła w Wenecji w prapremierowym przedstawieniu opery Capuleti i Montecchi Vincenzo Belliniego w napisanej specjalnie dla niej roli Romea, u boku wykonującej rolę Julii siostry[1][2]. W 1831 roku na scenie mediolańskiej La Scali kreowała rolę tytułową w prapremierze opery Chiara di Rosembergh Luigiego Ricciego[3]. W 1832 roku występowała w Paryżu i Londynie, rok później w Bolonii i Madrycie[1].
W 1838 roku wyszła za mąż za księcia Barni[2] i po występach w rzymskim Teatro Valle zakończyła karierę sceniczną[1][2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 485. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1375. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e f g h The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 201. ISBN 978-0-19-533765-5.