Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Konstruktor | |
Typ | |
Załoga |
3 (pilot, obserwator, strzelec pokładowy) |
Historia | |
Data oblotu | |
Lata produkcji | |
Liczba egz. |
ok. 20 |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 silniki Benz Bz.III |
Moc |
150 KM (110 kW, każdy) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
20,3 m oba skrzydła |
Długość |
12,1 m |
Wysokość |
3,9 m |
Powierzchnia nośna |
82 m² |
Masa | |
Własna |
1800 kg |
Startowa |
2966 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
130 km/h |
Prędkość wznoszenia |
0,7 m/s |
Pułap praktyczny |
2750 m |
Długotrwałość lotu |
4 godz. |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1-2 Parabellum MG 14 | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Gotha G.I – niemiecki ciężki samolot bombowy z okresu I wojny światowej.
Pod koniec 1914 roku Oskar Ursinus rozpoczął projektowanie nowej konstrukcji wodnosamolotu. Projektu nie dokończył ponieważ w lecie tego samego roku został wcielony do wojska (Armia Cesarstwa Niemieckiego), gdzie przeprojektował swój samolot na bombowy. Ze względu na to że pierwotnie miał służyć jako wodnosamolot posiadał specyficzną konstrukcje: miał wysoko osadzony kadłub połączony z górnym skrzydłem dzięki czemu załoga samolotu miała bardzo dobry widok[1].
Prototyp oblatany został w styczniu 1915 roku, jednak charakteryzował się trudną obsługą i słabą mocą silnika. Mimo tego Gothaer Waggonfabrik wykupił licencje na produkcje seryjną. Zanim jednak rozpoczęła się produkcja przerobiono i uproszczono konstrukcje, a seryjna produkcja ruszyła w lipcu 1915 roku. Do końca tego roku wyprodukowano ok. 20 sztuk[1].
Podczas I wojny światowej użyto małej liczby tych samolotów które były wykorzystywane głównie do patroli, rozpoznania jednak rzadko do bombardowania. Już gdy dotarł na front był łatwym łupem dla nowocześniejszych myśliwców wroga[2].
Grosz P.M.: Gotha G.I. „Berkhamsted : Albatros Productions”. 2000.